Tau bracht het vriendenboekje weer onder de aandacht op haar spot. Natuurlijk kon ik niet achterblijven en dus vulde ik een aantal van de vragen in!

Het eerste boek dat ik helemaal zelf las was

waarschijnlijk een van die maan-roos-vis boekjes die hoorde bij de leesmethode op school. Ik zat in groep drie en had dit boekje in mijn laatje, voor als ik eerder met mijn taakjes klaar was - wat bijna altijd het geval was. De 'zinnen' in dit boekje bestonden uit een woord of drie, maar wat was ik trots dat ik zelf een boek mocht lezen! Het eerste echte serieuze boek dat ik helemaal zelf las? Ik zou het echt niet meer weten...

Als ik voor een maand naar een onbewoond eiland zou gaan en ik mocht maar één boek meenemen, dan nam ik dit boek mee

In dit topic kwam een soortgelijke vraag aan bod en daar antwoordde ik al dat ik waarschijnlijk zou kiezen voor Pride and prejudice van Jane Austen. Dit boek heeft namelijk bewezen dat het een hoog herleesbaarheidsgehalte heeft - bijna elk jaar lees ik dit boek opnieuw - en aangezien ik normaal gesproken zo'n 15 boeken per maand lees, is een hoog herleesbaarheidsgehalte behoorlijk relevant. Nu ik er zo over nadenk, ik heb ooit als kind een vakantie gehad waar ik een ernstig tekort aan boeken ervaarde. Zo'n vakantie wens je je ergste vijand natuurlijk nog niet toe. Uit pure armoede heb ik toen Maar ik wil dansen drie keer gelezen. Prachtig boek en zeker geen straf om het meerdere keren te lezen, al heb ik toch liever wat meer variatie. Die maand naar een onbewoond eiland staat dus niet op mijn planning.

Naar dit boek kijk ik enorm uit

Enorm uitkijken is een wat groot woord, maar ik ben heel benieuwd naar Dead Astronauts van Jeff VanderMeer. Zijn vorige boeken vond ik erg goed, de boeken zijn een beetje vreemd, maar juist dat maakt ze zo leuk. Verder kijk ik ook uit naar Darkdawn van Jay Kristoff. Na het lezen van de vorige twee boeken moet ik dit deel natuurlijk ook gewoon lezen. Je zal me niet in een slaapzak voor de winkel vinden, maar benieuwd ben ik wel naar deze boeken!

Het slechtste boek dat ik ooit las is

zonder meer Vijftig tinten grijs. Ik zal ook wel niet tot de doelgroep behoord hebben, maar wat een meuk was dat. Het was dat ik het doorgeschoven gekregen had met de vraag wat ik van dit boek vond, anders had ik het waarschijnlijk nooit gelezen. Over mijn antwoord kon ik overigens kort zijn, maar dat was waarschijnlijk al wel duidelijk ;)

Voor mij is het beste boek allertijden

vooralsnog nog steeds De naam van de wind. Maar het was moeilijk kiezen. Ook de overige boeken uit mijn top 25 kan ik van harte aanbevelen.

Dit boek geef ik vaak cadeau

Alhoewel ik regelmatig een boek cadeau geef, dat vind ik bijna net zo leuk als boeken krijgen, is dat eigenlijk nooit hetzelfde boek. Mijn zus krijgt vaak een kookboek van me, mijn vader - die nooit weet wat hij wil hebben - krijgt sinds hij dwarsliggers spaart standaard een dwarsligger van me. Soms een boek dat ik zelf heel mooi vond en waarvan ik vind dat hij het echt gelezen moet hebben, vaak ook een boek waar ik goede dingen over gelezen heb. Dan kan ik het daarna van hem lenen haha. Zelfs mijn vriend, die geen lezer is, moet er af en toe aan geloven. Ik heb hem een graphic novel gegeven en het boek Wat als? Hiermee is zijn boekenvoorraad uitgegroeid tot het indrukwekkende aantal van 9 boeken. Dat is helemaal niet sarcastisch - ik vind het namelijk echt een prestatie. Hoe kan je leven met maar 9 boeken?!

Dit boek verdient echt een Nederlandse vertaling

dan ga ik voor The miseducation of Cameron Post, waar naar mijn weten nog geen vertaling van is. Een indrukwekkend boek over hoe het is om onvrijwillig uit de kast te komen in een niet homo-vriendelijke omgeving en vervolgens meteen naar een heropvoedingskamp gestuurd te worden. Dit boek past trouwens perfect bij de challenge van deze maand: Lees een boek door andersmans ogen. Meer lezen over dit boek? Eerder schreef ik er al dit artikel over.

Mijn boekenkast is ingedeeld op

Eens in de zoveel tijd wissel ik de boekenkast indeling. Op dit moment heb ik twee kleine kastjes voor ongelezen boeken en daar zit verder geen sortering in. Mijn echte boekenkasten zijn momenteel gesorteerd op alfabetische volgorde achternaam auteur. Eerder heb ik het gesorteerd gehad op bijvoorbeeld genre of hoogte van de boeken. Wat de ideale sortering is, daar ben ik nog niet uit. Dus probeer ik af en toe gewoon iets nieuws. De huidige sortering gaat in elk geval niet lang standhouden, want het is een pokkewerk om nieuwe boeken op de juiste plek te plaatsen, aangezien hele rijen dan moeten verschuiven.

Zo ziet mijn ideale leesdag eruit

mooi weer, zodat ik lekker in de tuin kan zitten met mijn boek. Een grote kan thee erbij. En dan vooral de hele dag niets moeten, zodat ik ongestoord door kan lezen.

Zo zorg ik ervoor dat lezen leuk blijft

Daar hoef ik niet zo heel veel moeite voor te doen, want ik heb zelden een moment dat ik geen zin heb om te lezen. Mocht ik nou echt een keer geen zin hebben om te lezen, dan forceer ik dat ook niet. Die zin komt vanzelf weer. Ik lees wel erg gevarieerd, dat zal wel meehelpen. Verder wakkert Hebban mijn enthousiasme natuurlijk goed aan. Zeker het bespreken van boeken, bijvoorbeeld in leesclubs, zorgt ervoor dat ik meer verdieping in het lezen vind. Dat maakt het nog leuker!