Deze Hebban Verrassingsleesclub las ‘De Brulaap' van Christophe Bell. Een relaas van de tijd die vrienden met elkaar spendeerde, tijd die vooraf ging aan een dodelijk ongeluk. Het is ook het relaas hoe het leven verder gaat nadat het gestopt is. Nieuwsgierig naar het eindoordeel?


INHOUD

‘De Brulaap’ laat zich moeilijk samenvatten door de fragmentarische opbouw, maar is poëtisch proza over herinneringen, verlies en jezelf terugvinden. De hoofdpersoon zoekt naar een manier om met gemis om te gaan. Zoals in de korte inhoud van het boek staat onderzoekt de verteller in De brulaap hoe doden verder leven en het sterven dat overleven vaak impliceert.

LEESCLUB

Aan de hand van een aantal discussievragen bespraken de leesclub-deelnemers wat zij van het boek vonden.

Het boek maakte deel uit van een verrassingsleesclub en de deelnemers wisten dus op voorhand niet welk boek in de bus zou vallen. Dit zorgde ervoor dat een aantal lezers met ‘De Brulaap’ uit hun comfortzone moesten treden. Steph gaf aan dat de schrijfstijl zeker anders is dan ze gewend was. De poëtische stijl vertraagde het lezen vaak voor haar. Toch vond ze bepaalde dingen erg mooi omschreven en  haalt ze aan dat gevoelens zoveel mooier worden weergegeven wanneer ze op een poëtisch manier worden verwoord. Ze zijn dan vaak beter in te beelden. Ingrid vond er niet echt een verhaal in terug en kon ik de korte stukjes niet goed plaatsen. Dat maakte dat ze met het verhaal heeft geworsteld. Natalie moest even wennen aan de schrijfstijl, maar vond het prachtig. De manier van vertellen is een soort stream of consciousness, een innerlijke monoloog van de hoofdpersoon.

Als hoofdthema van het boek wordt verlies door de lezers uiteraard benoemd. Brigitte benoemt het concreet met het verlies van een vriend, maar haalt ook het ophalen van herinneren aan. De auteur beschrijft vaak fragmenten van de scouts uit de jeugd van het hoofdpersonage en van zijn studententijd. Sabrina verwoordt het als 'vergankelijkheid' en 'vergane tijd', want niks blijft zoals het is, alles gaat voorbij en laat geen sporen na. Ze stipt daarbij aan dat de hoofdpersoon niet altijd zeker is van zijn herinneringen en dat hij zich afvraagt hoeveel van de flarden daadwerkelijk herinneringen zijn en in hoeverre zijn geest hem voor de gek houdt.

De titel vonden de deelnemers goed bij het boek passen. Katarina zegt daarover dat de titel zeer duidelijk is als je het boek gelezen hebt. Sommige lezers vonden het moeilijk om het boek te begrijpen zonder achtergrondinformatie over de schrijver en de aanleiding voor het boek. Een kleine duiding op de achterflap of als bijlage wordt gesuggereerd. Dit zonder afbreuk te doen aan de poëtische aard van ‘De Brulaap’.

De meningen over het boek waren verdeeld. Een aantal lezers heeft erg met het boek geworsteld, terwijl andere deelnemers vrij direct geraakt werden door de manier van vertellen. Voor Jacqueje voelde het boek te zwaarmoedig. Ze had er dan ook niet zo veel plezier aan om het te lezen, maar vindt dat het wel stof tot nadenken geeft. Katy vond de gevoelens in het boek raak beschreven. Ze herkende in de fragmenten pijn, onverwerkt verdriet en schuldgevoel. Het geheel voelde als een groot, zwart gat waar het hoofdpersonage uit moest kruipen.


BEOORDELING

Deze leesclub was een blind date. De lezers kregen bijgevolg een boek dat ze zelf misschien niet zo snel zouden oppakken. Voor enkelen was dat een aangename verrassing, anderen vergde het wat inspanning om een boek te lezen dat hun smaak niet is.

Brigitte vond ‘De Brulaap’ net zoals Jacqueje bij momenten erg moeilijk om te lezen, maar noemt het desondanks een mooi stukje literatuur. Sommige hoofdstukken lazen vlot, andere kwamen keihard binnen, maar alles werd op een aangename manier geschreven. Voor Ingrid was het een boek dat ze af en toe moest wegleggen, omdat ze er triest van werd. Ook Katarina vond het een zwaar om te lezen, maar heeft er toch van genoten. Sabrina noemt het een boek dat even moet bezinken. Ze schrijft dat de beschrijvingen, maar vooral de overpeinzingen zijn soms onsamenhangend, van de hak op de tak en moeilijk te plaatsen zijn. De bijna filosofische gedachtes van de hoofdpersoon zetten de lezer aan het denken, zonder soms goed te begrijpen wat er precies mee bedoeld wordt. Voor Steph was het een boek dat ze geneigd is laag te waarderen, omdat het lezen niet als ontspanning voelde, toch geeft ze aan erdoor geraakt te zijn. Natalie en Katy zijn beiden blij dat ze het boek gelezen hebben. Het is een eerbetoon van de auteur aan een goede vriend en laat de lezer toe om met de hoofdpersoon mee te leven.

Het globale eindoordeel van de leesclub luidt 3 sterren. De recensies van de deelnemers aan de leesclub zijn terug te vinden op de boekpagina van De Brulaap.