Op 24 juni toverde Hebban alweer een lumineus idee uit de bodemloze toverhoed: maar liefst tien verrassingsleesclubs zouden er georganiseerd worden. Nou ja, dat het er tien zouden zijn, was aanvankelijk niet bekend, maar het enthousiasme bij de Hebban’ers was groot en de inschrijvingen talrijk. Tien lezers per boek. Dat was de deal. Ons boek heette Lyssa, van de Nederlandse debutant Tom Hofman. Want ja, in alle verrassingsleesclubs zou een debutant centraal staan. Fantastisch wat Hebban daar voor elkaar gekregen heeft.

Verrassing!

Zodra de deelnemers vastlagen, stuurde Debbie zoals altijd mailtjes de wereld rond. Deze keer stond daarin te lezen: ‘Gefeliciteerd, jij zit in een leesclub! Maar welk boek je gaat lezen, weet je pas zodra je een bons op de deurmat hoort en de envelop open trekt’. En ja, dat zorgde voor enkele spannende dagen. Toen de boeken uiteindelijk binnen waren, was er geen enkel negatief geluid te horen. Hoewel sommigen met Lyssa een boek buiten hun comfortzone hadden ontvangen, was en bleef iedereen enthousiast. Onze lezers: Caro, Elsa, Elsbeth, Inge, Josephus, Greet, Marjolein, Marvin, Nancy, Renate.

Waarover gaat het boek? (boekpagina Hebban)

Mestopes, 1877. Op zomerverlof in de grote stad ontmoet de jonge officier Gaspar Szabó de intrigerende Lyssa Boktani. Als vrouw van een rijke intellectueel introduceert zij hem in de hogere kringen van de Mestopische elite. Gaspar droomt ervan haar weg te kapen van haar man Viktor, een schuwe mensenhater. Intussen broeit er in de zonnige straten van Mestopes een ziekte die van mensen beesten maakt. Een reeks ongelukken zorgt ervoor dat Gaspar de mysterieuze Viktor Boktani daadwerkelijk ontmoet en de zomer in het teken komt te staan van de grote drie: de liefde, de vriendschap en de dood.
Lyssa is een uitzonderlijk boek: een ode van een Nederlandse debutant aan romans van de Grote Russen.

Cover en verwachtingen

Over de cover van het boek lopen de meningen uiteen. Sommige lezers hebben het meteen over het schilderij, een werk van  Charles Edward Perugini, zoals Nancy ons weet te vertellen. Anderen merken veeleer op dat de titel door de witte kleur een beetje in het niets verzinkt. Dat het bij Lyssa om een historische roman gaat, is iedereen meteen duidelijk. Drama en romantiek, dat is wat we  verwachten. En die geheimzinnige ziekte waarvan sprake op de achterflap van het boek, daar willen we meer over weten (sommigen denken dat er zombies hun intrede gaan doen). Rusland, zou het boek zich daar afspelen? Op basis van de naam Szabó die al meteen op de eerste bladzijde valt, denken Marvin en Greet eerder aan Hongarije. Zij hebben het beiden ook over het jaartal 1877. Het is het jaar waarin Lyssa zich afspeelt, maar waarin ook Anna Karenina werd geschreven, dat kan geen toeval zijn. Inge verwacht een echt klassieke roman en is daarom niet zeker of dit boek haar ding zal zijn (blijkt uiteindelijk reuze mee te vallen).

Schrijfstijl en sfeer

Lyssa is een lot leesbaar boek, kent geen moeilijk taalgebruik, geen ellenlange zinnen, geen oeverloze beschrijven. Dialogen en beschrijvingen zijn netjes in balans. Elsa vindt de schrijfstijl prachtig passend bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. De karakters hebben elk een eigen manier van praten, communiceren en denken. Ook Marjolein vindt de schrijfstijl passen bij de roman. Het is ongelooflijk wat een mooie zinnen de auteur gebruikt, zegt ze en geeft zelfs een paar citaten mee, b.v. ‘Hoe vaak het groene gras ook tot geel hooi verwordt, de liefde blijft eeuwig en onveranderlijk prachtig’. Marvin drukt zich als volgt uit: Hoewel de sfeer wel degelijk doet terugdenken aan de Russische klassiekers, zit er een moderne laag vernis rond. De oubollige, langdradige en beschrijvende manier van schrijven die typerend is voor vele oude klassiekers (niet alleen de Russische), is grotendeels vervangen door een moderne versie daarvan. Caro noemt sommige zinnen zeer visueel en tegelijkertijd poëtisch. Ze geeft nog een favoriete uitspraak mee: ‘Je ziet zo wit als mijn ondergoed in de morgen’.

En er was meer

Natuurlijk hebben we veel meer besproken. Zo wilden we wel eens uitzoeken wie van de heren op de meeste sympathie kon rekenen. Was het Gaspar, Viktor, Aleksei of Oszkar? Of misschien toch Kaplony of Pjotr? En was Lyssa voor Gaspar nu wel echt de vrouw van zijn leven? En waarom zou de auteur voor de fictieve plaats Mestopes gekozen hebben? Want die keuze blijkt zowel voor- als tegenstanders te hebben. Zo heeft Marjolein liever ‘echte’ historische romans en ook Renate vindt echte plaatsen leuker, omwille van de herkenning. Het einde van het boek vonden we niet helemaal geslaagd, wegens losse draadjes, en dus ging iedereen gewoon zelf een vervolg verzinnen. Ongelooflijk wat een creatieve geesten er in die Hebban-leesclubs zitten!

Meer verrassingsleesclubs?

Ja, absoluut! Daar waren we het unaniem over eens. Wanneer er in de toekomst nog een keer blind dates georganiseerd worden, schrijft iedereen zich meteen weer in. Voor een enkeling lag Lyssa iets te ver buiten de comfortzone, maar ook een boek dat je zelf uitkiest, kan tegenvallen. Dus Debbie, kom maar op met die boeken!

De auteur

Tom Hofland was bereid mee te werken aan onze leesclub, dankjewel daarvoor! Wie onze vragen en zijn antwoorden wil lezen, kan hier terecht. Even vermelden toch dat we ontzettend blij zijn dat we nu weten waarom het boek Lyssa heet, dat woord heeft namelijk een dubbele betekenis!

Tom Hofland (Apeldoorn, 1990) woont in Antwerpen en schrijft verhalen (uitgegeven door Uitgeverij Querido), toneel, film en columns (bijvoorbeeld voor De Gids). Daarnaast is hij werkzaam als creative copywriter en tekstschrijver. Tom is naast schrijver freelance programmamaker. Hij is presentator, maker of co-maker van diverse VPRO-producties zoals de webserie Heemennekes en Hellehonden over Nederlandse volksverhalen en Weg met de Oekraïnse jongeren. Vooral op de radio is Tom als maker en stem met regelmaat te horen. Deze info is overgenomen van Tom’s website, waar vanzelfsprekend meer weetjes te vinden zijn.

Tijdens onze leesclub wist Tom ons te vertellen dat hij aan een tweede roman werkt, die in 2018 zal moeten verschijnen. Dit verhaal speelt zich, in scherp contrast met Lyssa, af in 2010.

Beoordeling

Lyssa kreeg van de leesclub zes keer 3 sterren, drie keer 4 sterren en een keer zelfs 5 sterren. Dat brengt ons op een gemiddelde beoordeling van 3,5 sterren, wat meer dan behoorlijk is voor een debuut.

Josephus heeft het over romantiek, spanning en tragiek. Volgens hem bevat het boek al deze elementen en zonder zoetsappig te zijn is het een fantastische liefdesroman die zowel mannen als vrouwen zal bekoren. Bij Marvin klinkt het zo: Wie niet zeker is of Tolstoj (of Dostojevski, of Poesjkin, of ...) iets voor hem/haar is, vindt in Lyssa alvast een meer dan behoorlijk 'instapmodel'. Elsbeth vindt Lyssa een roman die vlot wegleest door het mooie taalgebruik. Het boek rijgt liefde, vriendschap en tragiek aan elkaar. Nancy ondervond wat haperingen in het verteltempo, maar besluit dat Lyssa toch vrij vlot en prettig leest. 

Verslag door Greet Braem - leesclubcoördinator