Boeken met een ster
Welkom op mijn boekenblog.
Bij het lezen van de naam van mijn blog denk je misschien dat ik alleen maar matige boeken lees; boeken met maar één ster. Maar waarom zou ik mijn tijd aan zulke boeken besteden? Er is zoveel moois in de boekhandel te vinden!
Ik lees veel oorlogsboeken. Mijn interesse gaat vooral uit naar verhalen over de holocaust. Het symbool voor de Jodenvervolging is de stoffen gele ster, de Jodenster.
Als kind had ik veel moeite met lezen en schrijven. Ik heb echt een trauma overgehouden aan mijn lerares van de eerste klas. Haar enorme neusgaten vervulde mij met angst. Van haar achternaam walgde ik. Het vreselijke mens zou het goed gedaan hebben in een boek van Roald Dahl. Menig keer zette ze mij voor schut voor de hele klas. Ze lachte me hardop uit als ik letters verkeerd om op het schoolbord schreef. Schrijf- en leesfouten leverde regelmatig een plekje in de hoek of op de gang op. Wraak! Ik wilde wraak. Ik moest en ik zou aan het vreselijke mens laten zien dat ik niet dom was.
Daarom begon ik te lezen en bleef ik lezen…..
Ik beleefde spannende avonturen met Tonke Dragt. Dankzij Astrid Lindgren werd ik vrienden met Tommy, Annika en Pippi. Miep Diekmann, Diana Labacs en Sonia Garmers namen mij mee op reis naar Suriname en de Antillen. Mijn interesse in andere laden en volken is gebleven, maar nu reis ik graag met een goed boek naar Israël. Ik ben erg geïnteresseerd in de geschiedenis van het Joodse volk. Vandaar weer die ster, de Davidster. Een ster die door veel Joden, met trots, aan en kettinkje gedragen wordt.
Ik begon met schrijven en bleef schrijven…….
Zo hier en daar zullen er best wat schijffouten in mijn recensies staan. Ik vind het fijn als mensen me op de fouten wijzen, maar wees niet zoals juf ***. Meldt de fout gewoon in een reactie onder de tekst, zodat ik het woord of de zin kan verbeteren. Ik ben erg blij dat er tegenwoordig veel aandacht voor dyslexie is. Op de basisschool had mijn dochter de leukste en liefste (dyslexie)juf die een kind zich maar voor kan stellen. Juf G. heeft niet alleen mijn dochter, maar ook mij zelfvertrouwen gegeven. Zo kreeg ik op mijn 48ste eindelijk een spellings-hulpkaart. Ze heeft veel recensies van mij (met rode pen) verbeterd. Er werd daarbij soms hard, om mijn knoeperds van schrijffouten, gelachen. Niet door de juf, maar door mijzelf!
Groetjes, Edith
