Het kersenspoor - Sarah Steele
Uit één kersenpit kan een hele boomgaard groeien
Saint-Michel, 1942: Schooljuffrouw Lucie smokkelt samen met haar man, zus, zwager en enkele goede vrienden Joodse kinderen naar een niet–bezet deel van Frankrijk. De kinderen blijven meestal enkele dagen bij Lucie in huis schuilen, voordat ze de grens over worden gebracht. De kinderloze Lucie raakt aan een van de meisjes gehecht waardoor ze haar niet kan laten gaan.
Berkshire, heden: Schooljuf Hannah zit tegen een burn-out aan. Haar relatie is verbroken, de verzorging van haar oude vader eist al haar vrije tijd op en op haar werk loopt het ook niet lekker. Wanneer ze een brief vindt van haar overleden Franse oma, besluit Hannah drie weken naar Saint-Michel te gaan.
Mijn liefste Hannah,
Het leven brengt veel vreugde mee en ook veel verdriet, en ik vind het erg dat jij dat in je kort leven allebei al hebt ervaren. Hannah, jij bent het kind van mijn hart en ik moet je vragen iets te doen voor een oude vrouw, voordat het te laat is. Mijn lieve meid, je moet iemand voor me terugvinden. Ze heette Lucie Laval, en lang geleden, nog voordat ik naar Engeland kwam, woonde ze in Les Cerisiers, in het Franse dorp Saint-Michel-sur-Dordogne. Lucie was beter dan wij allemaal en ik geloof stellig dat jij bent zoals zij, mon coeur. Vind haar, als het nog niet te laat is, en zeg haar dat het me spijt.
Je liefhebbende grand-mére, Gigi
Saint-Michel, heden: Hannah logeert in hetzelfde huis als waar Lucie, meer dan 70 jaar geleden, woonden. Samen met de nieuwe eigenaar Sylvie, een achternicht van Lucie, duikt ze in het verleden. Ze ontdekken dat Lucie samen met de grootouders van Sylvie in het verzet zat. Elke dag ontdekken de vrouwen meer informatie. Wanneer ze samen een oud kookboek doorbladeren, vallen de puzzelstukjes opeens in elkaar. De recepten in het boek blijken niet zomaar recepten te zijn. De kersenwijn, galette, kersenjam en clafoutis speelden allemaal een belangrijke rol bij de verzetsactiviteiten!
Het kersenspoor
Sylie’s grootouders Renée en Emil en oudtante Lucie waren belangrijke schakels in het kersenspoor; een route die een verzetsgroep van het Franse platteland gebruikte om Joodse kinderen het land uit te smokkelen. Leden van het verzet brachten kinderen (door hen kersen genoemd) naar Les Cerisiers, het huis van Lucie. In de grote kersenboomgard achter het huis konden de kinderen onbespied buiten spelen. Lucie bracht de kinderen naar de grens waar ze met valse papieren konden oversteken. Renée en Lucie brachten veertien kinderen in veiligheid. Veertien kersen die uit zouden groeien tot eigen een boomgaard!
Schuldgevoelens
Het kersenspoor is een prachtig verhaal over de Tweede Wereldoorlog en het verzet. Maar er komen meer interessante thema’s voorbij in het boek zoals familiegeheimen, familiebanden, vriendschap, bindingsangst, rouwverwerking, goed/kwaad en schuldgevoelens. Zowel Gigi, Hannah als haar vader hadden jarenlang last van schuldgevoelens. Gigi voelde zich schuldig dat ze na de oorlog nooit contact heeft gezocht met Lucie. Hannah en haar vader Hugh voelen zich schuldig aan de dood Hannah’s kleine broertje. Maar Hannah herinnert zich ook steeds meer fouten die ze in haar relatie met haar ex-vriend Jack gemaakt heeft. Wanneer Gigi, Hannah en Hugh over hun gevoelens zouden hebben gepraat, zou het leven een stuk prettiger geweest zijn. Zou de relatie van Hannah en Jack nog te redden zijn?
De Engelse Sarah Steele is veelzijdig, ze is pianiste, violiste en schrijfster. Het kersenspoor is haar tweede roman. Haar eerste boek The missing pieces of Nancy Moon is nog niet in het Nederlands vertaald. Ik vind de schrijfstijl en indeling van dit boek prettig. De wisselingen in de twee verhaallijnen worden aangegeven door vermelding van een jaartal of het woordje heden. Het boek bestaat uit 38 korte hoofdstukken waar drie kleine sterren steeds een tijdsprong aangeven. Herinneringen en gedachtes van de hoofdpersonen en de inhoud van briefjes zijn cursief gedrukt. Dit alles maakt het verhaal heel overzichtelijk.
Het verhaal is als een stuk monchou taart; een hard ondergrond, een zoete binnenlaag en heel veel kersen!
Ik had het geluk dat ik mee mocht doen met de Blogtour van Het kersenspoor; uitgeverij Kok Boekencentrum bedankt voor het mooie boek.
