Wodka is het beste medicijn, tegen zorgen, verdriet en pijn

Onlangs kwam er op facebook een artikel voorbij over een uitspraak die gedaan zou zijn door de president van Israël; volgens Natanyahu zou Polen tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben samen gewerkt met de Nazi's. Ik was in shock. Die man zou eens wat vaker naar National Geographic  moeten kijken dacht ik of een boek van Miriam Guensberg moeten lezen. Toen ik verder las bleek het gelukkig om een misverstand te gaan. Netanyahu's woorden waren verkeerd vertaald. Het bleek niet om Polen te gaan, maar om een groep inwoners van het land. Pijnlijk, pijnlijk. Ik hoop dat Mateausz Marawiecki en Benjamin Netanyahu snel eens met elkaar een wodka zullen drinken. Poolse wodka verbroederd; na twee glazen zijn alle misverstanden de wereld uit!

Op 4 mei komt Miriam Guensberg naar mijn favoriete boekhandel, van der Meer in Noordwijk. Voor mij de hoogste tijd dus om het drieluik over haar Pools-Joodse vader te gaan lezen: Ooit, Poolse tranen en Vrachtbrief. De boeken zijn niet alleen een eerbetoon aan haar overleden vader, maar aan alle 250.000 Poolse militairen die meegeholpen hebben bij de bevrijding van België, Frankrijk en Nederland. Na de oorlog kon Miriams vader niet meer terugkeren naar Polen en vestigde zich in Nederland. Met zijn kinderen sprak hij nooit over de oorlog of over zijn heldendaden. In het drieluik vertelt Miriam zijn verhaal, ze kiest voor elk deel een andere invalshoek.

Poolse tranen

Het boek begint met het volgende krantenbericht. Arnhem:Vanochtend is bij het graf van Cezar Oblensky het lichaam gevonden van een hoogbejaarde man. De politie houdt rekening met een misdrijf, maar verstrekt in het belang van het onderzoek geen verdere informatie.

Door korte hoofdstukken met een wisselend perspectief onthult de schrijfster langzaam wat de 97-jarige Tanek in de oorlog heeft meegemaakt. Het verhaal eindigt met een allerlaatste verzetsdaad. 

Tanek Schönflies Toen zijn ouders waren vermoord, besloot hij als jonge arts in dienst te treden bij het Poolse leger, de Eerste Poolse Pantserdivisie. Nu Tanek oud is, lijdt hij een teruggetrokken leven. Eenzaam is hij niet. Hij heeft veel gezelschap aan Maro, haar zoon Cezar en een oude haan. Tanek bewijst zijn heldenmoed liever met daden dan met woorden. Met zijn kinderen Dana en Don weigerde hij vroeger over zijn oorlogsverleden te praten. Wanneer Cezar vermoord wordt, komt de held in Tanek weer naar boven. 

Maro Oblensky Maro is een Georgische asielzoekster. Maro en Tanek begrijpen elkaar omdat ze beide uit een oorlogssituatie komen en een nieuw leven in Nederland hebben opgebouwd. Tanek is als een opa voor Cezar en is Maro's steun en toeverlaat. 

Cezar Oblensky Cezar zit op de filmacademie en wil het levensverhaal van Tanek op camera vast te leggen. Cezar maakt een moeilijke tijd door en is hierdoor beïnvloedbaar. Hij raakt betrokken bij een drugsoorlog. In plaats van Tanek in vertrouwen te nemen, probeert hij het zelf uit te vechten. Helaas komt hierbij om het leven. Na diens dood draait Tanek de rollen om en neemt plaats achter Cezars camera. Nadat hij Cezars moordenaar op beeld heeft vastgelegd vindt hij rust. 

Dana Schönflies Na de dood van haar vader bezorgd Maro, Dana de dagboeken van haar jong overleden moeder en enkele schoolopstellen van haar broer Don. Hierdoor vallen de puzzelstukjes van haar eigen leven, dat van haar vader en van Cezar op zijn plaats. Dana en Maro maken beide een rouwproces door. Ze vinden steun bij elkaar en bij een goed glas wodka. 

Een prachtig verhaal over familiebanden, rouwverwerking, vluchtelingen van toen en nu, geheimen, (seksueel)machtsmisbruik, oorlog en liters wodka. 

Lezing: 4 mei, 15.00 uur. Boekhandel van der Meer, De Keuvel 1, 2201MB Noordwijk.

Van te voren reserveren: 071-3613073 info@boekhandelvandermeer.nl