Naast lezen vind ik het heerlijk om te koken. Ik ben inmiddels ruim twintig jaar vegetariër en daar is iedereen nu wel aan gewend. Sinds mijn vriend en ik samenwonen, eet hij thuis ook altijd vegetarisch. Altijd een extra pan, dat zagen we geen van beide zitten. Hij krijgt nog wél die vraag: Oh, vind je dat niet heel moeilijk? Het antwoord daarop is een overtuigd nee. We proberen graag nieuwe dingen uit en aardappels, groente, vlees (maar dan zonder vlees), vind je sowieso niet op onze borden. Sterker nog, we eten zelden een gerecht dat we al eerder gegeten hebben, want er zijn altijd gerechten die we nog niet geprobeerd hebben. Een heel scala aan kookboeken zorgt er voor dat we steeds uitkijken naar dat moment dat de ander roept: aan tafel! En dat moment wil ik graag met jullie delen.

Al enige tijd stond het kookboek Vegetarische tajines & couscous op mijn lijstje. Het nadeel van dit kookboek is, dat je daar dus wel een tajine voor nodig hebt. Nu was het dan eindelijk tijd voor uitbreiding van ons keukengerei en schafte ik dus deze prachtige tajine aan (en uiteraard meteen het gewilde kookboek, want wat moest ik anders met die tajine).

Met dit kookboek begeven we ons naar de Marokkaanse keuken. Leuk, dat is weer eens wat anders!

Het boek begint met een aantal basisrecepten die je nodig hebt voor latere gerechten in het boek. Daarna volgen de recepten voor de tajines. Deze zijn opgedeeld in twee delen: Eerst komen de recepten voor lichte tajines, daarna de recepten voor stevige tajines. Na dit hoofdstuk volgen de recepten voor couscous, want ook daar valt volop in te varieëren. Het boek sluit af met een aantal bijgerechten.

Een duidelijk pluspunt zijn de mooie en duidelijke foto's bij elk gerecht. Zo weet je tenminste waar je aan begint ;)

Aan tafel!

Ik besloot om een stevige tajine te maken en koos daarvoor het recept uit voor de aubergine-courgettetajine met gedroogde abrikoos en dadels. Hiervoor had ik ook Ras el Hanout nodig, een kruidenmengsel waarvoor het recept in dit boek bij de basisrecepten staat opgenomen. Dat is vooral een kwestie van een hele lading kruiden en specerijen in de keukenmachine te malen. Ik had niet alle ingrediënten in huis, dus ik heb een aantal dingen weggelaten. Desondanks ruikt het alvast veelbelovend. 

Daarna kan het echte werk beginnen, de tajine mag op het vuur! Dit is nog even spannend, want een tajine kan niet goed tegen temperatuurverschillen en dus is het oppassen dat je hem niet per ongeluk laat barsten. Ondanks het zorgvuldig opvolgen van alle instructies, gaat het toch mis en zit er meteen een enorme scheur in mijn tajine. Ik baal dan ook als een stekker!

Ik laat het gerecht toch maar opstaan. Op mijn fornuis zie ik een steeds grotere plas kookvocht, maar verder lijkt het nog goed te gaan. Het gerecht is gelukkig gelukt en het smaakt ook erg goed!

Het kookboek is dus erg geslaagd, de tajine helaas niet. Het ziet ernaar uit dat ik geen tajines meer ga maken de komende tijd. Gelukkig zagen de recepten voor couscous er ook heel aantrekkelijk uit, die ga ik dus zeker nog proberen!

Hebben jullie wel eens een tajine gegeten?