De deelnemers aan deze Hebban Leesclub lazen de afgelopen weken 'Dagen van schaamte van Lieneke Dijkzeul over Pieter Elting die ontvoerd wordt en zelf moet zien te achterhalen waarom ze hem vasthouden. Nieuwsgierig naar het eindoordeel?


INHOUD

Pieter Elting is succesvolle manager die eindelijk een week vakantie heeft. Wanneer er aan de deur gebeld wordt, slaat het noodlot toe. Hij wordt tegen zijn wil meegenomen en in een kaal kamertje opgesloten. Zijn twee ontvoerders leggen hem een aan hun regels onderworpen schema op en geven hem opdracht om na te denken waarom dit hem overkomt. Voor Pieter zit er niets anders op dan zich af te vragen waarom hij het slachtoffer is.   


LEESCLUB

Aan de hand van een tiental discussievragen bespraken de leesclub-deelnemers wat zij van het boek vonden.

De omslag van het boek vonden de deelnemers knap gedaan. De scherven zorgen voor een speciaal effect en de groen-blauwe kleur spreekt aan. Al had de titel nog wat groter gemogen. Die valt nu niet heel erg op. Diezelfde titel dekt volgens Jack wel volledig de lading. Niet alleen ondergaat Pieter de dagen schaamtevol, het verwijst ook naar problemen in de sector waarin Pieter werkzaam is en naar de maatschappij die dit laat gebeuren.

De schrijfstijl van Lieneke Dijkzeul is volgens Karin prettig, erg duidelijk en leest makkelijk weg. Wel vond ze de flashbacks van Pieter soms wat rommelig overkomen. Anna was tevreden, maar leest toch liever de serie rond Paul Vegter. Ann vond het duidelijk geschreven, maar heeft het gedeelte rond het personage van Pieter ervaren als wat langdradig. Meerdere lezers deelden die mening, ook Elly, al zegt ze er wel bij dat het verhaal voor haar zeker overeind bleef. Ria vond de ontknoping dan weer verrassend en kon zich wel vinden in de opbouw van de plot.

'Dagen van schaamte' bevat weinig echte spanning, ook het wisselen van perspectief tussen de oude vrouw, Pieter en Emma draagt daar weinig aan bij. Dat vindt ook Tilak die wel meegeeft dat het verhaal emotie bevat. Dat element komt vooral aan de orde wanneer Pieter het logboek van Emma leest.

Hoofdpersonage Pieter komt aan het begin van het verhaal over als een geslaagd en gelukkig man met een succesvolle carrière. Die illusie wordt naarmate het verhaal vordert echter doorprikt  en de lezer ontdekt meer details over zijn privéleven. Desondanks maakt zijn personage geen echte ontwikkeling door. Op veel sympathie kon hij niet rekenen, wel wat medelijden. Kees geeft aan dat Pieter in feite een nogal hautaine man die zichzelf heel wat lijkt te vinden.

Ook personages Emma en John worden niet meteen warm onthaald. Wanneer de beweegredenen van Emma duidelijk worden, kunnen ze beide rekenen op meer begrip, maar nog steeds geen goedkeuring. Voor Eveline ontwikkelen ze zich van koelbloedige ontvoerders naar personen waarvan je het motief goed begrijpt.

Schaamte en wraak werden vaak genoemd als hoofdthema’s, ook voor Gerda en Ellen springen die er het meest uit. Volgens Ranata en een hele hoop andere lezers geeft het boek door het aan de kaak stellen van groot maatschappelijk probleem wel stof tot nadenken.

'Dagen van schaamte' speelt in op een actuele kwestie en wist de deelnemers aan de leesclub daarmee wel te boeien. Silvia vond het schrijnend om op deze manier te lezen over iets dat de mensen eigenlijk al weten, maar waar wel tegen moet worden gevochten. Wil vond het positief dat de auteur op deze manier een dergelijk thema onder de aandacht brengt. Doordat het vooral een literair gebeuren was en het weinig spanning bevatte, worstelde sommige lezers wel met het wat tragere tempo waarmee het verhaal opgebouwd werd.


BEOORDELING

De meeste lezers zijn tevreden over 'Dagen van schaamte'. Gemiddeld haalt het 3 sterren binnen, al heerst er een redelijk grote consensus over het thrilleraspect. Het leest als een literaire roman en niet als een psychologische thriller. Shana vond het boek ondanks het label wel de moeite waard.

Lieneke Dijkzeul schreef een stand alone die een belangrijk maatschappelijk thema aankaart en waar nergens sprake is van een onderzoek naar de misdaad. Alles draait rond de manier waarop Pieter de dagen beleeft. Voor Sandra werd de titel van het verhaal al snel duidelijk. Het hoofdpersonage, Pieter Elting, bevindt zich plots in een benarde positie waarin schaamte en vernedering de belangrijk zijn. Raywoman zegt dat de lezer zich laat meeslepen in de wereld van iemand die het naar de buitenwereld toe eigenlijk best goed voor elkaar heeft, maar dan ineens in een heel ander leven belandt. Tijdens het lezen trekt de maag regelmatig samen van plaatsvervangende schaamte.

Paula denkt dat het verhaal boeiender was geweest als er meer afwisseling was geweest wat betreft setting. Zowat het hele verhaal speelt zich immers af in een klein kamertje. Al zorgen de flashbacks van Pieter en het logboek wel voor enkele onderbrekingen.

Op haar beurt geeft Isabella aan dat Lieneke Dijkzeul in ‘Dagen van schaamte’ een wat andere schrijfstijl hanteert dan in de reeks boeken over inspecteur Paul Vegter. Er worden regelmatig korte zinnen gebruikt, soms slechts losse woorden en deze schrijfstijl schept soms wat afstand naar de lezer toe. Ze vind het zeker niet storend, maar het voorkomt dat de lezer heel makkelijk wordt meegenomen het verhaal in.

Niet het verhaal, maar het thema en de problematiek die ermee gepaard gaat, blijven hangen. Jajansen vond het een bijzondere invalshoek voor een maatschappelijk probleem. ‘Dagen van schaamte’ is een goede wake-up call voor een segment van de sociale sector waar al zoveel in bespaard wordt.


Lees alle recensies van de leesclub-deelnemers op de boekpagina van Dagen van schaamte.