Op 4 juli 2016 werden de vijftig deelnemers aan de leesclub Een stap te ver van Tina Seskis bekendgemaakt. Omdat er vooral over het boek gebuzzd zal moeten worden, is deelname aan de leesclub optioneel. De eerste buzzers ontvingen het boek een paar dagen later en begonnen niet veel later aan het boek, dat overigens het thrillerdebuut van Seskis is. Het extraatje van de uitgever A.W. Bruna, twee boekjes met een eerste hoofdstuk, was voor velen een aangename verrassing.

Het verhaal
Emily Coleman is in de dertig, getrouwd met een man waar ze veel om geeft en samen hebben ze een tweejarig zoontje. Op een ochtend besluit Emily om afscheid te nemen van haar huidige leven. Ze loopt weg van wat ze heeft om ergens anders helemaal opnieuw te beginnen. Dat doet ze in Londen. Ze verandert haar naam in Cat Brown, krijgt een baan bij een reclamebureau en woont samen met haar nieuwe vriendin Angel. Ondanks deze veranderingen lukt het haar niet om haar oude leven te vergeten. Als die herinneringen naar boven komen, krijgt ze het wat moeilijker en om er niet te veel aan te hoeven denken stort Cat zich in het uitgaansleven en gaat ze over tot het gebruik van drank en drugs. Dan komt er opeens een moment dat ervoor zorgt dat ze zich echt realiseert wat ze gaan heeft en ook dat ze niet meer kan verbergen waarvoor ze weggelopen is.

Ontvangst en verwachting
De buzzers ontvingen het boek een paar dagen na verzending. Sommigen maakten direct een foto om het op Facebook te plaatsen, anderen hebben een tweet verstuurd. Het boek is in ieder geval met veel enthousiasme ontvangen. De meeste buzzers die aan de leesclub deelnemen verwachten dat het een spannende thriller zal worden. Dit is vooral gebaseerd op de tekst op de achterflap en de aanduiding dat het boek een literaire thriller is. Thea merkt nog op dat Kirkus Reviews heeft aangegeven dat het een sfeervolle, scherpe thriller is.

Tijdens het lezen
De meeste lezers geven aan dat het boek vlot leest. Nathalie B is daarop een van de uitzonderingen, ze kwam heel moeilijk door het eerste deel heen. Het is vooral de 'ik-en-mij-stijl' waardoor ze haar mening gevormd heeft. Willeke ergerde zich aan de lange en slordige zinnen waardoor haar leesgenot niet verhoogd werd en geeft meteen een aantal voorbeelden van inconsequentie. Annette Overvoorde laat een heel ander geluid horen. Het boek pakte haar meteen en heeft haar positief geraakt. Elly vindt het in het tweede deel spannend worden waardoor ze naar het einde begint te verlangen. Tina Seskis hanteert in het verhaal flashbacks en de meningen hierover zijn verdeeld. Lizzie_ vond het aangenaam om die tijdwisselingen te lezen, dan ben je een beetje aan het raden naar waar het hoofdstuk in het gehele verhaal past. Ook Greet Braem houdt wel van verhalen waarin van plaats, tijd en perspectief gewisseld wordt. Ze vindt het echter wel wat vreemd dat de sprongen in tijd aan het begin van een hoofdstuk niet aangegeven worden. Veel deelnemers vinden dat de meeste personages nogal plat blijven, behalve dat van Emily/Cat worden ze niet erg goed uitgewerkt. Aard Evert verwoordt dat door aan te geven dat ze geen ontwikkeling doormaken.  De meest aansprekende personages zijn Emily/Cat, Angel en Ben, waarbij een lichte voorkeur is voor Angel. Dat Charlie uiteindelijk niet Emily's zoontje blijkt te zijn, is het opvallendst element voor de deelnemers. Silvia van Elzelingen kwam daar, net als praktisch alle anderen, pas heel laat achter. Een boek heeft altijd wel een thema en volgens velen zijn in Een stap te ver verdriet, verlies en schuldgevoel de belangrijkste. Kees van Duyn merkt op dat drank- en drugsgebruik ook in het boek voorkomen, maar geeft ook aan dat dit wellicht een gevolg is van de eerder genoemde thema's. Nancy de Bucker viel de zin '... naar het Maagd Maria-blauw van de lucht keek.' op. Daarbij moest ze onmiddellijk aan de Mariabeeldjes denken. Sarayatje vindt dat het tweede deel traag op gang komt, maar dat je toch wel wilt blijven lezen om het einde te weten te komen. Sommigen zijn van mening dat de titel verschillend uitgelegd kan worden. Esli Raemakers twijfelt of de titel goed gekozen is en komt met mogelijk alternatief: 'Een ander leven'. 

Eindoordeel
De meningen over Een stap te ver zijn verdeeld. De een vindt het een goed boek, de ander vindt het minder goed. Marloes Otten vond het verhaalconcept wel boeiend, maar op stilistisch gebied heeft het haar te weinig gebracht. Voor Linda Bouwmeester wat het boek geen literaire thriller, eerder een roman met een rouw randje. Ciska van Bokhoven geeft aan dat er volgens haar meer in het boek had gezeten, iets dat Kelly mogelijk ook vond omdat het boek in haar ogen matig is. Elly van der Meer miste de spanning van een echte thriller. Dit laatste wordt bevestigd door Tilak, die nog wel aangeeft dat het boek misleidend is. Ze vindt dat Seskis dit op een mooie manier tot stand heeft gebracht. Biebmiepje Judith geeft ook aan dat het geen thriller is, maar ze vindt wel dat het boek lekker leest en ook boeiend was. Kitty1969 vond het boek geen hoogstandje, maar wel vlot leesvoer. Peggy was het er ook mee eens dat het geen thriller is, het boek heeft haar echter wel kunnen ontroeren, met name het eind. Bettie Cantineau was verwachtingsvol aan het boek begonnen, maar volgens haar werd is die verwachting niet waargemaakt. Een mening die veel anderen kunnen delen. Een ander geluid was te horen van Nancy de Bucker. Ze vond het plot hartverscheurend en was diep onder de indruk van het waarom.

Uit de geplaatste reacties onder dit eindoordeel blijkt dat vijf lezers het boek met twee sterren hebben gewaardeerd, twee met tweeënhalf, vier met drie sterren, één met drieënhalve ster en ook vier met vier sterren. De waardering voor Een stap te ver komt daarmee uit op een gemiddelde van 2,9.