Begin oktober starten ruim 50 lezers aan de buzz rondom Later als ik dood ben. Zowel enthousiastelingen van het eerste uur als zij die door het plot en de buzz actie werden getrokken. De cover van later als ik dood ben kan op verschillende reacties rekenen. Waar Lizzie_ aangeeft dat de cover haar niet aanspreekt maar de auteur voldoende reden is om het boek op te pakken, spreekt de witte, rustige cover met de vlinder als symbool Elly van der Meer juist enorm aan. Lezer Jack Vermonden roemt de symboliek van de vlinder, die de kortstondigheid van het leven symboliseert ook al zou hij het boek op basis van de cover niet snel oppakken. De titel is voor vele lezers onverklaarbaar, maar past wel goed en gelukkig geeft Ilse op verzoek van de lezers een uitleg in het vragenhoekje van de leesclub.

• HebbanJohan; Van meet af aan - met een openingsscène waarbij de hoofdrolspeelster zwaargewond op de grond ligt - wordt de lezer met zijn volle aandacht bij het verhaal gehouden. De korte en gebalde hoofdstukken, de plotwendingen en het kunstig gebruik van flashbacks en flashforwards zorgen dat het verhaal nooit inzakt en dat het boek voor de lezer moeilijk weg te leggen is.

Later als ik dood ben gaat over hoofdpersonage Elin die gaat werken in een TBS kliniek en op zoek is naar haar vader. Waarbij lezers zoals Marjo Grimmius & Juul haar helemaal niet sympathiek vinden terwijl Karin Pieterse zich juist goed in haar kond verplaatsen. Tanneke Burggraaff roemt Ilse Ruijters om haar wijze van het tot leven wekken van haar karakters. Over de schrijfstijl van Ilse zijn de lezers ook onverdeeld positief. Fany omschrijft het als vlot, psychologisch onderbouwd en met een onderhuidse dreiging en Joyce Remmerswaal is, wederom, enthousiast over de mooie stilistische zinnen en omschrijvingen.

• Silvia van Elzelingen; De plot is origineel en er is zeker ook voldoende spanning aanwezig. Het verhaal is opgebouwd uit korte hoofdstukken en de schrijfstijl is prettig. Alleen is het niet altijd meteen duidelijk wie er aan het woord is. Het leven in de tbs-kliniek wordt goed neergezet, maar de rol van Elin als therapeut is daarin ongeloofwaardig en niet professioneel. Ze laat zich te gemakkelijk bespelen door haar cliënten wat in een echte kliniek niet zo gemakkelijk en ongezien zou gebeuren. Hierdoor verliest Elin aan geloofwaardigheid als hoofdpersoon en wordt het verhaal minder realistisch. Het verhaal pakt niet echt en blijft daardoor ook niet lang hangen.

Ilse Ruijters heeft in Later als ik dood ben  onder andere gewerkt met de afwisseling tussen heden en verleden. Voor Wemmie maakte dit het boek minder statisch en droeg het bij aan het begrip over de zoektocht van Elin. Sorbotrol ervaarde wel dat de sprongen naar “Later” niet altijd even duidelijk waren. Verschillende lezers zoals Erika de Weerd en KaWest werden ook door Ilse op het verkeerde been gezet door de eerste hoofdstukken. De proloog werd door de meeste lezers als heftig ervaren en genoemd als één van de belangrijkste elementen waardoor je, zoals lezer Fiz aangeeft, gelijk het boek werd ingetrokken.

• Koen Chevalier; Een puur menselijke, sterk psychologische thriller die, ontdaan van alle bombast en schipperend tussen verleden, heden en toekomst, beetje bij beetje zijn geheimen prijsgeeft.

Ook over een eventuele boodschap zijn veel van de lezers eensgezind en sluiten zich aan bij Kees van Duyn. Hij heeft de boodschap eruit gehaald, dat je niet te snel moet oordelen over de mensen die in een TBS kliniek zijn opgenomen, maar ook niet over de hulpverleners die gevoelens voor hen krijgen. Tenslotte is iedereen een mens, heeft zijn eigen emoties en maakt zijn eigen fouten. Joyce Remmerswaal noemt nog dat volgens haar Ilse de boodschap heeft willen meegeven dat familie belangrijk is en dat daar geen leugens horen te regeren.

• Sonja Tonnis; Het boek bestaat uit korte hoofdstukken met verschillende verhaallijnen. De hoofdstukken zijn onderverdeeld in een tijdsbestek van 190 dagen. De personages zijn goed uitgewerkt. Tijdens het lezen wordt je meegezogen in haar verhaal. Je wordt veel op het verkeerde been gezet en het plot vond ik zeer verrassend goed.

Concluderend kan gesteld worden dat zowel alle lezers in de BUZZ actie als de actievelingen die ook in de leesclub hebben deelgenomen hoge verwachtingen hadden waar Ilse met haar 2de boek zeker aan heeft voldaan. Marieke Scheers kreeg de spannende thriller die ze wilde en bij Rita Leyman is de spanning zelfs in haar kleren gekropen. Ook haar derde boek komt bij vrijwel alle lezers op het “Wil ik lezen” plankje van Hebban te staan, al rent niet iedereen direct naar de boekhandel.

Met sterrenwaarderingen variërend van 3 tot 5 kunnen we als vaststellen dat Ilse Ruijters het zeker weer geflikt heeft, de gemiddelde waardering komt uit op 4*