Soms lieg ik van Alice Feeney was onlangs te lezen via een Buzz-actie op Hebban. Vijftig enthousiaste deelnemers mochten een exemplaar van dit boek ontvangen, lezen en er natuurlijk over buzzen! Naast de buzz-momenten op social media was er ook een online leesclub waar de deelnemers met elkaar in discussie konden gaan over het boek. In dit verslag lees je een samenvatting van de discussie over Soms lieg ik.

Over het boek

Amber Reynolds ligt in een coma. Ze kan zich niet meer herinneren hoe dat is gebeurd. Ze weet wel dat het geen ongeluk was… Ze heeft het zogeheten locked-in-syndroom: ze hoort alles, maar kan zich niet bewegen en kan niet praten.

Doodsbang, opgesloten in haar eigen lichaam, probeert ze haar herinneringen van de afgelopen week te reconstrueren. Met een echtgenoot die niet meer van haar houdt, een zus met een geheim en een ex die steeds door haar geobsedeerd is, weet Amber dat er iemand liegt over wat er met haar is gebeurd.

Leesclub

Tijdens de vrijblijvende discussie werden er leeservaringen uitgewisseld. Onderstaand is daar een korte samenvatting van.

Cover

Vanaf het moment dat het boek bij de deelnemers op de deurmat viel, is het buzzen begonnen. Het eerste buzz-moment ging voornamelijk over de titel en de cover, wat ook weer terugkwam tijdens de discussie. Zowel de cover als de titel vielen bij de deelnemers erg in de smaak.

Renate: “Ik vind de cover wel mooi passen. Ze zweeft tijdens haar coma ook soort van. Ze is er wel maar ook eigenlijk weer niet.”

Wil: “De titel vind ik wel pakkend, het prikkelt de nieuwsgierigheid. En na het lezen van het boek moet ik zeggen dat er weinig van gelogen is. De kleurstelling van de kaft vind ik mooi en de zwevende vrouw vind ik toepasselijk: tussen waken en dromen, tussen werkelijkheid en fantasie.”

Karin: “Ik vind de cover goed bij het verhaal passen. Het past perfect bij haar coma. De grijze kleur voor de coma gezien van buitenaf, het felle geel voor haar toestand binnen, dat ze klaarwakker is en alles hoort. En de zwevende vrouw slaat ook op haar coma.”

Wendy: “De cover is fantastisch en als je het boek helemaal uit hebt, klopt de zwevende vrouw, de coma, maar ook de herinneringen. Wat is waar? De kleuren en vooral het donkere past ook goed bij de personages.”

Schrijfstijl

Soms lieg ik is de debuutroman van Alice Feeney. De lezers hadden daarom geen vergelijkingsmateriaal, maar waren positief over de schrijfstijl van Feeney. Vooral de schrijfstijl vanuit het ik-perspectief werd onverwachts goed ervaren!

Wil: “Ik vind haar schrijfstijl erg prettig. Er staat of valt een hoop met de vertaling, maar de mooie en grappige dingen zijn ook goed vertaald. Ik kom eigenlijk geen cliché-dingen tegen en dat vind ik fijn.”

Wendy: “De schrijfstijl is vlot, de hoofdstukken kort en daar houd ik wel van. Wat ik persoonlijk niet fijn vind, zijn boeken die geschreven zijn vanuit het ik-perspectief. Maar in dit geval heb ik me daar geen moment aan gestoord.”

Tilak: “Grappig, ik had hetzelfde als Wendy. Normaal ben ik niet zo’n fan van boeken in de ik-vorm, maar ditmaal heb ik mij er niet aan gestoord en heb er juist van genoten! Ik vond de schrijfstijl prettig. […] Erg knap gedaan voor een debuut!”

Isabella: “De schrijfstijl van Alice Feeney vind ik heel prettig om te lezen. Ze schrijft heel makkelijk, waarmee ik bedoel dat je het verhaal makkelijk leest en je ook in het verhaal meegenomen wordt. Ze gebruikt mooie zinnen, geeft een goed sfeerbeeld bij de beleving van Amber haar coma en het heen en weer bewegen tussen waken en weer wegzakken in de coma.”

 Opbouw van het verhaal

Tijdens het bespreken van de opbouw van het verhaal, wordt voornamelijk de plottwist genoemd die niemand zag aankomen en ons compleet verbaasd achterliet.

Sander: “De opbouw is prima gedaan. Feeney trekt je steeds verder het web van leugens en verrassingen in. De nieuwsgierigheid voor wat er is gebeurd, wordt steeds groter door de plotselinge wendingen in het verhaal. Je raakt steeds meer in de war en weet niet meer wat er nu aan de hand is.”

Wendy: “De opbouw is fantastisch. Vooral een bepaalde wending in het verhaal. Ik bleef op dat moment even verslagen achter en ben vervolgens een stuk terug gaan lezen. Elke pagina is een gordijn dat de auteur even opent en dan weer sluit!”

Isabella: “De opbouw van het verhaal is heel knap gedaan. Door steeds een stukje uit de dagen voor het ongeluk te laten zien en dan weer een dagboekfragment gevolgd door een stukje over het heden, wordt het verhaal langzaam maar zeker verteld. Zo stijgt de spanning en komen de verhaallijnen steeds dichter naar elkaar toe. Maar dan blijken er nog diverse plotwendingen in het verhaal te zitten die je als lezer niet ziet aankomen.”

Severine: “Het verhaal is erg goed opgebouwd. Je weet beetje bij beetje meer over wat er is gebeurd, zowel nu als in het verleden. De plottwist zorgt dat het verhaal een totaal andere kant op gaat en je als lezer erg doet nadenken en perplex zet.”

Steph: “Briljante opbouw! Hoe gemakkelijk je alles aanneemt. Alice Feeney nam de tijd om ons allen een beeld te laten vormen van de personages en om dit vervolgens helemaal om te gooien!”

Geraakt?

De meeste lezer waren behoorlijk geraakt door het boek. Het web van leugens waar je in terecht komt en dat je na de plottwist het verhaal even moet terugdraaien in je hoofd. Dat maakt het voor de lezers een spannend en intrigerend boek.

Wil: “Ik vind het een razend spannend boek, maar echt raken was er niet bij. Zoiets gebeurt voor mij toch eerder bij een roman. Ik kon me niet identificeren met een van de hoofdpersonen. Daar was het te extreem voor.”

Jajansen: “De auteur heeft mij wel kunnen raken, met name door het web van leugens waardoor ik steeds op het verkeerde been werd gezet. Mijn verwachtingen zijn dan ook zeker uitgekomen. Een spannend en intrigerend boek!”

Jacqueje: “De spanning in het verhaal heeft me zeker weten te raken. Het prikkelde tot doorlezen en je wilt weten wat er precies gaat gebeuren.”

Karin Teirlynck: “Feeney heeft me vooral geraakt met de opbouw van het verhaal. Dat is niet over een nacht ijs gegaan. Prachtig hoe ze de lezer op een verkeerd been zet en je dat niet doorhebt. Hoedje af!”

Karin: “Het boek wist me onmiddellijk te grijpen. […] Het boek heeft me absoluut geraakt en wel op een positieve manier. Mijn verwachtingen zijn uitgekomen: een spannend boek met een origineel verhaal en speuren naar de waarheid.”

Beoordeling

Met een beoordeling van 7 keer drie sterren, 26 keer vier sterren en 13 keer vijf sterren, sluiten we deze leesclub af met een gemiddelde van 4 sterren voor Soms lieg ik van Alice Feeney!

Nicole Camp beoordeelt het boek met drie sterren: “Alice Feeney zet je vanaf het begin van het boek op het verkeerde spoor, wat zeker lof verdient.”

Severine ga het verhaal vijf sterren: “Een sterk staaltje psychologie met een meesterlijke plotwending die ook mijn mond deed openvallen van verbazing. De titel is in ieder geval meer dan toepasselijk.”

Isabella Driesmans beoordeelt het boek met vijf sterren: “Soms lieg ik is terecht een thriller. Een verhaal met een onderhuidse spanning die je niet meer loslaat. Door de ingenieuze en prachtige wijze waarop het verhaal is neergezet, kan het zich meten met de grote meesters van spanning. Daarom en welverdiende vijf sterren en dat is niet gelogen.”

Karin Teirlynck geeft het verhaal vier sterren: “Door de verschillende verhaallijnen – die naar het einde mooi samenvloeien – heeft Feeney een goed maar best complex verhaal neergezet met doordachte wendingen en een verrassend einde.”