Nieuw jaar, nieuwe kansen! Na een terugblik op afgelopen leesjaar nu dan eindelijk mijn plannen voor dit jaar. Mijn leeschallenge heb ik alvast nog maar eens omhoog bijgesteld. Gewoon omdat ik het leuk vind elk jaar voor iets meer te kunnen gaan. Met 75 boeken heb ik wel een, voor mij in ieder geval, dijk van een aantal staan. Of het gaat lukken, geen idee, maar ik ga mijn best doen. Wanneer je je energie weer wat terug krijgt ga je ook snel meer doen en vallen de leesmomenten een beetje weg. En wanneer je niet meer op arbeidstherapeutische basis werkt en je eigen uren weer werkt blijft er ook gewoon minder leestijd over, zo simpel is het.

Wat afgelopen jaar me echter heeft geleerd is dat op z’n tijd rust nemen goed is voor lijf en geest en ik hoop met dit hoge leesdoel een beetje een stok achter de deur te hebben voor mezelf. 

Series compleet lezen
Mijn eeuwige voornemen is om series compleet te lezen, ik bespeur een jaarlijks terugkerende trend hier. Het lukt me nooit (ook iets terugkerends, ahum) want hoe streng ik ook voor mezelf tracht te zijn: ik zwicht als er weer een nieuwe serie verschijnt die in mijn straatje past. Wat dit jaar toch echt op mijn leesverlanglijstje staat qua beginnen of compleet maken zijn de volgende series:

• De Duincafé serie van Debbie Johnson (3 reeds gelezen)
• De Valerie Lane serie van Manuela Inusa (deel 1 en 3 kocht ik al) 
• De B&B serie van Kaat de Kock
• De Madame le Commissaire serie van Pierre Martin
• En ja, ook de reeks Bridgerton boeken. Volgens mij ben ik de enige die nog niet in deze boeken is begonnen, wat raar is, want ze lijken me echt iets voor mij.

Er beginnen ook wat series te sneuvelen in de strijd. Van sommige vraag ik me af of ik ze überhaupt nog ga lezen, zoveel jaar gaan ze al mee. Het Napolitaanse meisje, de Cazalets en de Flanagans, om er maar een paar te noemen. De laatste staat er overigens nog niet lang op, maar door de wisselende recensies twijfel ik enorm. Ga ik hier mijn schaarse leestijd aan besteden?

Losse titels die mijn aandacht verdienen
Een topper die dit voorjaar mijn verdiende aandacht gaat krijgen is natuurlijk het laatste deel in De Zeven Zussen serie. Het is een boek waar ik enorm naar uit kijk, het boek over Pa Salt, Atlas. Naast dit boek hoop ik dit jaar eindelijk de standalones die ik van Lucinda nog heb liggen uit te lezen. Ik heb ze inmiddels allemaal, er staan er echter nog enkele ongelezen in de kast.

Overige titels die ik al even met me meesleep en nog altijd wachten om gelezen te worden zijn veelal boeken van een aantal bepaalde auteurs. Ik ben zo iemand die, als ze eenmaal een goed boek van een bepaalde auteur gelezen heeft, het hele oeuvre af wil vinken. Dat resulteert zo’n beetje in het volgende lijstje:

• Enkele ontbrekende titels van Maeve Binchy
• Nog 4 te lezen titels van Diney Costeloe
• De laatste drie nog te lezen boeken van Jane Fallon
• Zo’n beetje alles van Charlotte de Monchy, minus haar eerste twee boeken
• Enkele titels van Tracy Rees
• En zoals gezegd nog een paar stand-a-lones van Lucinda Riley

Daarnaast ligt er nog aardig wat te wachten op mijn nog te lezen stapel: de biografie van Koningin Elizabeth, Kees de Jongen, een roman van JK Rowling en het Torentje van Adelheid. Het zijn maar enkele titels uit de immense stapel en dan denk ik maar even niet aan de prachtige collectie Engelse klassiekers waar ik mijn oog op het laten vallen, want ja 'ze staan zo mooi in de boekenkast'. Misschien verstop ik de hele berg wel onder het nieuwe boekenbankje van Marieke. Ik bedoel, daar zit het toch altijd ramvol en niemand die het ziet, toch?

En ja ik weet het. Samen met de nog altijd groeiende stapel nog te lezen boeken in mijn boekenkast (het lijkt verdorie wel onkruid, maar ik doe het toch echt zelf) en mijn Kobo Plus abonnement zijn de mogelijkheden eindeloos. De tijd niet, ahum. We gaan eind dit jaar eens zien wat er van mijn wilde plannen terecht is gekomen. Vast wederom ook weer vrijwel niets, haha. Maar ach, een mens mag dromen hebben hè en bovendien ben ik dol op het maken van planningen, zelfs als ik ze gedurende het jaar moet bijstellen of er aan het eind achterkom dat er sowieso niets van terecht is gekomen. Niet alleen een bekend verhaal voor mij, maar een bekend verhaal voor velen van ons. 

Het houdt ons van de straat en we hebben in ieder geval weer voer voor blogs, artikelen, schrijverijen en gesprekjes in het café. En zo wordt het per definitie in succesvol leesjaar. En voor wie één van bovenstaande boeken wil 'buddyen': ik houd me aanbevolen!