De afspraak hadden we al even geleden gemaakt, Wendy had het boek zien staan in mijn buddyread gezocht/gevonden blog. In eerste instantie zouden we op 1 april beginnen, half maart appte ik Wendy of we de startdatum op 11 april konden zetten. 10 april was namelijk de deadline voor de Hebban Thrillerprijs 2021 en ik wilde even wat extra ruimte hebben mocht het me niet lukken de vier thrillers in maart te lezen. Die thrillers had ik op tijd uit, maar het was fijn even wat anders tussendoor te lezen. 

Over het boek

Acht jaar geleden vond Malin Brundin in het bos het skelet van een meisje. Nu is ze politieagente en wordt deze coldcas zaak opnieuw geopend. Samen met profiler Hanne Lagerlind en inspecteur Peter Lindgren proberen ze de jaren oude moord op te lossen. Hanne doet haar best haar beginnende dementie te verbergen door nauwgezet een dagboek bij te houden over alles wat ze zou kunnen vergeten. Dan verdwijnen zowel Peter als Hanne. Hanne wordt volledig uitgeput en uitgedroogd teruggevonden, ze heeft geen idee wat er met haar is gebeurd en haar dagboek is verdwenen. Peter wordt nog steeds vermist.

Wanneer vervolgens het lichaam van een vrouw wordt gevonden op dezelfde plek waar ooit de overblijfselen van het meisje lagen, wordt duidelijk dat deze twee moorden en Peters verdwijning met elkaar te maken hebben.

Wat verwachten we eigenlijk van het boek?

Francisca: Ik heb het boek ooit gewonnen, mocht kiezen uit een lijst met thrillers en heb toen zelf uit die lijst een top 5 gemaakt en die 5 boeken op Hebban bekeken en op FB advies gevraagd. Dit boek had toen de meeste 5* recensies en iemand die op FB reageerde en veel thrillers leest tipte deze als dat zij het beste vond uit mijn lijstje. Het boek staat/ligt ook al sinds maart 2019 in mijn kast te wachten. Oh en door die opmerkingen verwacht ik dus een goed in elkaar zittende thriller!

Wendy: Het is een Scandinavische thriller dus ik hoop dat de auteur heel duidelijke personages neergezet heeft wat ik wel typerend vind. Als je de achterflap leest denk ik dat wel, dat is vooral mijn verwachting en wie weet met wat plotwendingen? Het verhaal maakt me wel nieuwsgierig, het boek heeft ook een prijs gewonnen hé: de glass key award dus ja misschien heb ik daardoor wel een hogere verwachting.

Over het lezen

Op 11 april begonnen we. Ik in het fysieke boek en Wendy in het e-book. Omdat er een kaart van het gebied voorin staat bleef Wendy maar onhandig flippen in het e-book, ik stuurde haar weliswaar een foto van de kaart maar ze besloot het boek te lenen uit de bieb. Het bleek ook makkelijker communiceren tot waar we gelezen hadden. De hoofdstukken hebben namelijk geen nummers maar namen, en bladzijde nummers vergelijken is ook niet echt handig tussen twee verschillende formats van boeken.

Personages:
Tijdens het lezen van het eerste hoofdstuk dat over het personage Jake ging, waren we het onmiddellijk eens dat Jake een bijzondere jongen is. Een 14-jarige jongen die duidelijk zichzelf aan het ontdekken is en wellicht door de kleine en toch wel ietwat bekrompen gemeenschap waar hij opgroeit, niet echt een goed beeld heeft van wat er allemaal te koop is in de wereld.

Decor:
De sfeer die we van het dorp krijgen is die van een doods dorp en de frustraties van de bewoners naar het aldaar gevestigde asielzoekerscentrum. We vonden het wel bijzonder dat de auteur zoiets verwerkt in een thriller, een goede plek voor een azc vinden we het beide niet, een dorp waar al voor de bewoners amper werk is lijkt ons niet echt een geschikte plek voor een nieuwe start voor vluchtelingen. Het geeft dan eerder een gevoel van steek ze maar daar weg dat niemand het ziet.

Wanhoop:
De hoofstukken die over Jake gingen raakten ons, we voelden de wanhoop van de jongen, in zijn gedachten praat hij over zijn ziekte en zegt "Zo gaat dat met De Ziekte". De vergelijking met een pup, de emoties die door dat fragment gaan, benoemde Wendy terecht als een mooi stuk. We kunnen helaas in verband met spoilers niet dieper ingaan op wat de ziekte van Jake is.

Vertelperspectief:
De hoofstukken zijn afwisselend uit naam van Jake en Malin geschreven en ook van Malin krijgen we hierdoor een goed beeld. Ze woont niet meer in het dorp, maar vanwege het onderzoek is ze bij haar moeder ingetrokken, je proeft dat ze zodra het onderzoek klaar is zo snel mogelijk weg wil en in wil trekken bij haar vriend die in Stockholm woont zodat ze dit doodse dorp met haar inwoners achter zich kan laten.

Maatschappelijke problemen:
Wendy had halverwege het boek maar eens opgeschreven hoeveel maatschappelijke problemen erdoor deze thriller walsen, dat zijn er heel wat: pesten, alcoholisme, racisme, dementie, rouw of beter gezegd geen rouw. Ik vulde dit nog aan met liefde. Wendy merkte op dat het verhaal wel echt past onder het genre psychologische thriller, ik ben het hier volledig mee eens. Het is zeker geen thriller gevuld met actie of veel plotwendingen het zijn daarentegen de beschrijvingen van de uitgediepte personages maar ook het donkere van het verhaal wat deze thriller tot een goede thriller maakt vinden wij.

Vergelijking & dementie:
Op bladzijde 186 wordt de titel verklaard en dat vonden we beiden erg mooi gezegd... 'bij dementie verdwijnt het leven wat je had'. Verderop in het boek vergelijkt Hanne haar dementie ook nog met zand en met een plant, ook die twee vergelijkingen zijn erg mooi beschreven.

Einde & plottwist:
De verhalen van Jake en Malin komen naar het einde van het boek steeds dichter naar elkaar toe totdat het boek toch nog een kleine plottwist krijgt en een mooi einde heeft.

Wendy schreef een mooie conclusie van onze buddyread.

Wendy: Wat ben ik blij met jouw oproep om dit boek als buddyread te lezen, anders had het boek ergens op het wil ik lezen plankje blijven staan. Wat deze thriller vooral bijzonder maakt zijn de vele maatschappelijke thema's die in het verhaal verweven zitten. Een thriller die overhelt naar het genre literatuur door de mooie schrijfwijze, de wanhoop van de personages en het gevoel van medelijden die de auteur opwekt bij de lezer.

Elk personage is zo goed neergezet en we krijgen gedurende het verhaal met een enorme ontwikkeling te maken. Dat het boek een prijs heeft gewonnen is zeker verdiend! Van mij krijgt het boek 5 sterren daar moet ik zelf niet over nadenken. Wie eerder van bloedige, snelle acties houdt zal wel van een kale reis terugkomen, toch maakt de plotwending en het einde van dit vlot leesbaar verhaal een ware psychologische trip.

Ik ben het hier volledig mee eens en gaf het boek ook 5 welverdiende sterren.

Onze volgende buddyread hebben we al besproken, een eerder vertaald boek van Camilla Grebe dat we beiden met de Hebban Adventskalender van 2018 in ons bezit kregen, De minnares, de datum moeten we nog prikken.