Naar aanleiding van mijn blog Buddyread gezocht/gevonden! had Ideke gereageerd dat ze De dromenweefster wel samen wilde lezen.

Over het boek

De dromenweefster vertelt het verhaal van Camilla, die de ambitie heeft het perfecte kledingstuk te maken voor haar klanten. Op een dag krijgt ze een jurk te zien van haar overleden tante, die ze nooit gekend heeft. De prachtige jurk is gemaakt door de legendarische Maribelle, die bekend stond om haar unieke creaties; elk kledingstuk ademde het karakter van de drager. Een inspiratiebron voor de jonge Camilla. Ze besluit aan de hand van de jurk op zoek te gaan naar het verhaal van haar tante en dat van Maribelle. Ze weet: Parijs is de plek om haar avontuur te beginnen.

Het lezen

Het is voor ons beiden het eerste boek van Christina Caboni. Ideke scoorde het boek als e-book ik won het bij Marieke toen ze de 200 volgers bereikt had.

We begonnen zoals afgesproken de 15e. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de proloog in eerste instantie nogal onduidelijk vond, geen directe connectie met het 1e hoofdstuk en daardoor pas na het vierde hoofdstuk echt in het boek zat. Maar toen zat ik er ook meteen goed in. Elk hoofdstuk begint met het noemen van een stof, nu ben ik gek op stofjes - de meeste stoffen die ik heb zijn katoen omdat ik er mee patchwork - en de genoemde stoffennamen spraken met hun mooie omschrijvingen vaak tot de verbeelding. Ik probeerde de stoffen terug te vertalen naar het Engels en zag dat ze op alfabetische volgorde genoemd waren, nu is het boek natuurlijk origineel in het Italiaans dus heb ik dat opnieuw even gedaan en een groot deel is inderdaad op alfabetische volgorde maar een paar er tussendoor niet.

Bijgaand een paar van de genoemde stoffen. Van links naar rechts: brocade | chiffon | bussys | damast | duchesse | mousseline
Over die laatste nog een leuk weetje: de fijne stof draagt de naam van de Irakese stad Mosul. Daar is deze manier van weven uitgevonden.

Ideke zat iets rapper in het boek dan ik en was binnen no-time bij hoofdstuk 9. Ik moest op dat moment aan hoofdstuk 5 beginnen. Ideke inhalen was dan ook een utopie. Op donderdag morgen liet ze me weten al bij hoofdstuk 16 te zijn en zich te verontschuldigen dat ze zo snel ging. Geen probleem wat mij betrof. Later die dag melde ze schoorvoetend dat het boek uit was. Ze had niet meer kunnen stoppen omdat het zo boeiend en meeslepend was.

Vrijdagmiddag ging ik ervoor zitten in de zon op mijn bankje en las daarna de hele avond binnen verder. Ik redde het net niet om de laatste paar hoofstukken te lezen en begreep dus ook wel dat Ideke maar doorgegaan was. Iets na middernacht konden mijn ogen niet meer. De volgende morgen las ik de laatste paar hoofdstukken en de epiloog die nog de laatste draadjes mooi in het verhaal weefde om in bijpassende termen van het boek te blijven.

Beiden vonden we de hoofdpersoon Camilla in het begin nogal wispelturig, ze wist niet echt duidelijk wat ze wilde vonden we. De tweede verhaallijn, welke verteld werd door vijf hoofdstukken uit respectievelijk 1923, 1932, 1936, 1940 en 1943 was erg boeiend. Deze hoofdstukken speelden zich deels in Parijs en deels in Como af. Zoals al eerder geschreven werden de laatste nog losse draadjes ook tot een einde gebracht en vonden we het een mooi boek. Ik beoordeelde het boek met 4 sterren, Ideke gaf ook 4 sterren.

Omdat ik het niet kan laten nog wat mooie stoffen!
Van links naar rechts: organza | gobelin | tafzijde | sangallo | madras | satijn