ASB klinkt spannend en mysterieus…dit was de naam van de app-groep waarin we met zeven hebbanisten de details van ons bezoek aan de Avond van het Spannende Boek 2022 bespraken. Het restaurant, Nodo, in die bieb gevestigd, hoe handig, werd gereserveerd. Er werden boeken aangeboden en treintijden en aankomstsporen gedeeld.

Eergisteren was het dan zover, tussen iets voor half vier en iets over half vier kwamen we allemaal aan op Utrecht CS. Onder de wolk hadden we afgesproken, voor sommigen, ik noem geen namen, was de wolk een nogal vaag begrip. Maar uiteindelijk waren we er dan alle zeven. Boeken werden geruild en al kletsend liepen we even later naar de bibliotheek.

Daar aangekomen keken we eerst onze ogen uit, als je vroeger in Utrecht gewoond hebt dan kwam je vast wel eens in het postkantoor op het Neude, ik in elk geval wel, want ja daar zit de bibliotheek tegenwoordig. Het gebouw is duidelijk met zorg en liefde omgetoverd tot het prachtige gebeouw wat het nu is. We zochten de route naar Nodo, er zijn diverse trappen en ook roltrappen, ideaal dus en we kwamen mooi op tijd bij ons gereserveerde tafeltje aan.

Er werden drankjes besteld, voor sommigen, ik noem weer geen namen, zat de vijf al in de klok en die klokten een wijntje weg, de rest zat heerlijk aan de thee. Er werd gepraat over boeken, honden, lezen, kinderen, katten en nog veel meer. Ondertussen bestelden we ook wat te eten en voordat we het wisten liep het al tegen 18uur, de aanvangstijd van het programma. We besloten dat we als eerste in de Collegezaal het interview tussen en met Jens Vern en Jeroen Windmeijer wilden bijwonen. Doordat Thomas Olde Heuvelt in de file stond bleek dit interview ineens extra populair. Omdat wij al in de bieb waren en dus onze toegangskaarten nog helemaal niet gescand waren hadden wij ook nog geen armbandjes en konden we de zaal dus niet in. Ik vroeg of ik alvast naar binnen mocht en stoelen mocht vrijhouden terwijl de rest met hun, en mijn, kaart naar de centrale hal liep om deze te laten scannen, dit mocht. Ik legde mijn tas, mijn vest, een boekenlegger, een bookcover, de print van het programma op een stoel en hield zo een rijtje stoelen bezet. Doordat de zaal redelijk snel vol liep voelde ik me daar wel enigszins bezwaard door maar genoeg mensen rondom mij heen zeiden ach maak je niet druk. De hele groep kwam weer terug en ze hadden onderweg nog een hebbanist opgepikt die zich gezellig bij ons aansloot.

Het interview van de twee auteurs was erg leuk, toen dat afgelopen was zagen we dat we konden blijven zitten omdat het volgende wat in de collegezaal zou plaatsvinden de Thrillerquiz door de Moordwijven was. Daarna werden Bas Haan en Dana Smit geïnterviewd door Grietje Braaksma van Broese. Na dit leuke interview waarbij ik het boek van Dana Smit meteen op mijn WIL-lijst had gezet kwam er nog een ronde van de Thrillerquiz door de Moordwijven. Chantal en Marieke, die laatste zelfs twee keer, behoorden oa tot de winnaars van de Thrillerquizen.

Toen was het wachten totdat de theaterzaal openging, daar wilde een groot deel van ons absoluut bij zijn, omdat we of hadden meegelezen met de Hebban Thrillerprijs of gewoon omdat we wilden weten wie zou winnen. In een ander artikel is al te lezen welke auteurs prijzen hebben gewonnen dus ik sluit af met enkel een foto van vier van de winnaars van de diverse prijzen.

Dank Barbara, Barbara, Ellen, Jeanet, Marieke, Marije en Chantal voor de gezelligheid! Volgend jaar, mits in Utrecht natuurlijk, zien we elkaar weer!

Hierbij nog een collage met wat leuke foto’s.