Wat wist ik van dit boek? Dat het een hype was een aantal jaren geleden, dat het eerst in Nederland uitkwam en daarna pas in de Verenigde Staten. Dat veel mensen er lyrisch over waren. Dat alleen was voor mij reden genoeg om het boek destijds niet te kopen.

Maar ja de tijd gaat verder, je komt eens een e-book actie tegen, en je koopt het boek en zet het op je pc. Waar het in je uitgebreide Calibre collectie staat te wachten… tja op wat?

Deze maand pakte ik het boek dan eindelijk op, nou ja figuurlijk dan want het staat natuurlijk op mijn e-reader en weegt dus niet zo heel veel, gelukkig maar. De reden daarvoor was de aankondiging van de film, de trailer die ik zag maakte mij erg nieuwsgierig naar het boek en ik begon aan de ruim 700 bladzijden.

Theo Decker, een dertienjarige jongen uit New York, overleeft op wonderbaarlijke wijze een aanslag waarbij zijn moeder om het leven komt. Zijn vader is een paar maanden daarvoor verdwenen en Theo komt na de aanslag bij de familie van een rijke vriend terecht. Hij is verbijsterd door zijn nieuwe leefomgeving, verward door zijn klasgenoten die het moeilijk vinden met hem om te gaan en diepbedroefd door het verlies van zijn moeder. Theo vindt houvast aan dat ene object dat hem aan haar doet denken: een klein, mysterieus schilderij, dat hem uiteindelijk in de onderwereld van de kunst doet belanden.

Al tijdens het lezen van het eerste hoofdstuk zat ik helemaal in het verhaal, ik wil niet zeggen dat ik door het verhaal vloog, maar het las zeker prettig weg. Sommige delen wilde ik ook snel lezen, de beschrijvingen in dat deel nodigden daar voor uit, andere delen nodigden weer uit tot wat langzamer lezen.

Al met al duurde het lezen van het boek mij zo’n zestien dagen. Wat welbeschouwd neerkomt op zo’n 50 bladzijden per dag. De stok achter de deur was natuurlijk de film, deze ging 10 oktober in première. Die deadline ging ik niet halen, maar de herfstvakantie zat er aan te komen en mijn dochter wilde graag met mij naar een film, nu wilde ik dat ook, op voorwaarde dat ze met mij naar The Goldfinch ging. De trailer vond ze maar zo-zo, maar ze stemde er mee in.

Zo togen wij dan afgelopen woensdag naar Tuschinksi, waar we in de ochtend in de mooie grote zaal eerst de film van haar keuze keken, Maleficent 2, daarna lekker een ommetje deden in de stad, een lunch genoten, een boekwinkel binnen stapten en aan het einde van de middag namen wij plaats in de heerlijk luxe stoelen van zaal 3 voor The Goldfinch.

We waren ruim op tijd in de zaal en konden beiden nog even heerlijk lezen in ons boek, zij in een digitaal boek op haar telefoon ik dit keer in een fysiek boek, de stoelen in deze zaal nodigden ook uit tot relaxen.

Wat vond ik van de film? In een woord, super goed! De dromen, nachtmerries, van Theo werden prachtig uitgebeeld. Ook hoe Theo op mij overkwam in het boek, te stomverbaasd soms om iets te doen of te zeggen, zo was de Theo op het witte doek ook. Andy had ik me dan weer iets groter voorgesteld en dat ze niet dezelfde bril droegen zoals in het boek beschreven vond ik een klein minpuntje. Hobie had ik me voorgesteld als een blanke wat oudere man, dit bleek een ietwat donkere man met baard te zijn, niet zoals ik op de film in mijn hoofd had. De tijd die Theo in Las Vegas woonde werd uitgebreid in het boek beschreven, dat was in verhouding een stuk korter in de film, maar toch was het intens en heftig genoeg om duidelijk te laten zien hoe de jongens hun vrije tijd invulden, met roken, drinken en gebruiken. Terug in New York werd overgeslagen dat hij Andy zijn vader tegen het lijf wat gelopen, daarentegen liep hij Platt tegen het lijf, wat natuurlijk in het boek ook gebeurde alleen dan later, tja anders zou het een film van vijf uur geworden zijn. Het einde van de film, net zoals het begin, was in Amsterdam, erg leuk vond ik zelf. Maar hij kwam dus niet meer terug in New York zoals in het boek wel gebeurde. Dit deed overigens niets af aan de hele film.

Mijn mening het boek is erg goed verfilmd, de acteurs/actrices kende ik niet echt, ja op Nicole Kidman na dan, maar vond ik allemaal goed spelen en overkomen. Ik zou dus zeggen dat dit een zeer geslaagde boekverfilming is.

Trailer 1

Trailer 2 

Leuke links:

Wikipedia over Het puttertje (roman)

Wikipedia over The Goldfinch (novel)

Het puttertje in vogelvlucht, mooie beelden en tekst over dit schilderij dat in het Mauritshuis hangt.

Het puttertje, mooie foto’s van het kunstwerk

‘The Goldfinch’ Painting Is Real & Has A Tragic Backstory That Fits The Movie