In de nieuwsbrief van Deltas stond weer een kookboek wat ik aanvroeg voor een recensie. En wat een prachtig boek is dit! Naast de diverse recepten, die zijn onderverdeeld in leuke hoofdstukken: La dolce vita, slenteren door de eeuwige stad, of cena in famiglia, eten met de familie, staan er ook verhalen in over films die in Rome opgenomen zijn, maar ook mooie spreads met prachtige foto’s en korte teksten over bijvoorbeeld ijs en prosciutto.

Over de auteurs

Lisa Nieschlag is ontwerper, auteur van kookboeken, foodblogger en fotograaf. Samen met haar zakenpartner Lars Wentrup runt ze al meer dan 20 jaar het bekroonde designbureau Nieschlag + Wentrup in hartje Münster, Duitsland. Haar flair voor design komt ook goed van pas bij het koken. Je eet tenslotte met je ogen. Momenteel werkt ze aan haar 20e kookboek.

Ze demonstreert ook regelmatig haar culinaire en fotografische vaardigheden in food challenges op haar foodblog Liz & Friends. Lisa combineert met succes een gezonde mix van koken, styling en fotografie - altijd onder het motto "100% natuurlijk". Dit geldt zowel voor de ingrediënten als voor de lichtbron en haar eigen styling.

Lars Wentrup, Münster is zijn geboorteplaats, zijn inspiratiebron en zijn werkplek. Grafisch ontwerper Lars Wentrup, geboren in 1977, is al lang geen onbeschreven blad meer.

Samen met Lisa Nieschlag runt Wentrup het door de eigenaar geleide bureau voor communicatiedesign Nieschlag + Wentrup. Samen hebben ze al een aantal prijzen in de wacht gesleept en ook veel publiciteit gegenereerd. Hun kookboeken, die in heel Duitsland gretig aftrek vinden, hebben op bestsellerlijsten gestaan.

Sinds 2004 wijdt Lars Wentrup zich aan de "metropool Westfalen" vanuit een heel ander perspectief - als posterillustrator. Daarbij neemt hij de gouden periode van de affiche-schilders over en interpreteert hun kunst met moderne middelen en zijn geheel eigen stijl. Wentrup doet dit met veel plezier en tijd: "Als ik aan een nieuw postermotief werk, neemt de dienstverlener een stapje terug en neemt de kunstenaar het over." Sinds 2010 heeft hij met de Porquerolles-editie nog een plek van verlangen aan zijn portfolio toegevoegd.

Over het boek

Ontdek de verrukkelijke smaken van Rome in dit prachtige gebonden kookboek! Van een schuimige cappuccino bij het ontbijt tot een smeuïge risotto op de piazza bij zonsondergang, het leven in Rome draait om zalige zomeravonden, prachtige architectuur en vooral heerlijk eten. Ga mee op een culinaire wandeling door 'la città eterna' met 50 authentieke recepten en duik in de Romeinse cultuur en geschiedenis met behulp van de inspirerende foto's en reisverhalen. Breng de Italiaanse keuken thuis op tafel en waan je even in 'La Dolce Vita'.

Mijn kookervaring

Zoals eerder geschreven ging ik er eens lekker voor zitten met dit boek, ik bladerde het boek eerst vluchtig door en daarna ging ik alles lezen, ja ook de meeste recepten las ik meteen. Daarna pakte ik post-its en ging ik plakken. Er waren veel recepten die een plakkertje kregen en er moest dus een keuze gemaakt worden wat ik als eerste ging maken.

Ik koos voor de panini con funghi, mozzarella e mortadella, oftewel een panini met champignons, mozzarella en mortadella. De ingrediënten waren makkelijk te krijgen en dus maakte ik deze lekkere lunch voor mijzelf en mijn dochter. De hoeveelheid mortadella, 75 gram voor twee panini’s, vond ik nogal veel, ik legde op beide broodjes al drie plakken en dat vonden we beiden meer dan genoeg. Wellicht dat een kleine ciabatta in Duitsland iets groter is dan een kleine ciabatta bij ons dat kan natuurlijk. Wellicht dat ik de volgende keer een grote ciabatta koop en deze in twee stukken snijd, in elk geval was dit een heerlijke luxe tosti!

In het hoofdstuk aperitivo met vrienden stond het recept aspgargi di pesto con prosciutto di parma, oftewel asperges met pesto en parmaham. Witte asperges kunnen mij gestolen worden, groene daarentegen vind ik erg lekker, dus dit recept was een must wat mij betreft. Pesto maak ik wel vaker dus dat was een kleine moeite om te maken, mijn plantje gaf 50gram basilicum in plaats van de benodigde 100gram dus ik halveerde de rest van de ingrediënten en maakte volgens het recept pesto. Overigens is mijn recept hetzelfde als dit recept. Omdat dit een aperitiefhapje betrof stond er dat ciabatta er lekker bij was. Aangezien ik als ik pesto maak altijd twee eetlepels apart houdt zodat ik pesto aardappelschijfjes kan maken, maakte ik dat er nu ook bij. De pesto ging schoon op, wat ook maar beter is want zelfgemaakte verste pesto is het lekkerste als je het meteen consumeert. In elk geval vonden wij het een heerlijke manier om groene asperges te eten dus dit gaat zeker vaker op het menu komen.

Een stoofgerecht was het volgende gerecht wat ik maakte, coda alla vaccinara, ossenstaartragout. Volgens het recept zou het vlees na 3-4 uur smoren makkelijk loskomen van de botten, nou zowel manlief als ik hebben met een mes het vlees er vanaf moeten snijden want loskomen deed het niet helaas. De saus, ragout, was wel erg smaakvol dus dit gerecht wil ik zeker nog eens maken maar dan met sukadelappen denk ik zo. In elk geval was het gerecht voor meer dan 4 porties dus ook mijn ouders kunnen binnenkort genieten van deze stoofschotel. Erbij aten we gekookte aardappelen wat prima was om het heerlijke en rijke vocht mee op te dippen.

Kip is iets wat wij graag eten dus de pollo alla romana, kip met paprika en tomaten, stond hier ook op het menu. Dit recept was voor 2 porties dus ik verdubbelde alle ingrediënten omdat we nu eenmaal met drie personen zijn. Ik heb wel vaker een gerecht met vier kipfilets en dan snijden we die we over hebben de volgende dag altijd in plakjes voor op brood. Dit was een zeer fotogeniek gerecht vond ik, de mooie dieporanje saus met erin een kipfilet en ernaast de reepjes paprika. We aten er ciabatta bij. We vonden het prima smaken maar de voorkeur van de proefkonijnen gaat uit naar een ander gerecht met kipfilet in saus met brood erbij wat ik regelmatig maak.

Spaghetti alla cabonara, spaghetti met ei en spek. Geen onbekend gerecht, zoiets hebben we wel vaker gegeten, maar dan altijd met complete eieren, nu met enkel eidooiers, en ook met room. Maar inmiddels weet ik van Genaro en Jamie Oliver dat room echt uit den boze is in een carbonara saus. Dit recept gebruikte pecorino, toen manlief die aan het raspen was voor me wisten we het beiden al, onze dochter zal dit niet echt op prijs stellen, die is groot fan van Parmezaanse kaas maar van pecorino moet ze niet zoveel hebben. Omdat er stond dat het voor 2 porties was, maar 300 gram spaghetti eten wij normaal met z’n drieën, dus ik dacht dan is het wellicht wel genoeg. Uiteindelijk hebben we het ook met z’n tweeën opgegeten, want dochter nam twee happen en zei er zit een bijzondere smaak aan die ik niet zo lekker vindt dus als je het niet erg vindt dan maak ik liever een tosti. Het is typisch iets uit Rome om pecorino te gebruiken en geen Parmezaanse kaas, dus dit recept gaat in de herhaling maar dan met onze favoriete kaas, en ook geen plakjes pancetta maar blokjes pancetta.

Ik heb nog veel meer tabjes dus er zal nog wel vaker uit het boek gekookt worden want de Italiaanse keuken is er eentje die wij alle drie wel kunnen waarderen.

Boekdetails:

• Ti amo Roma
• Uitgeverij: Centrale Uitgeverij Deltas
• ISBN 9789044765649
• EUR 32,95
• Verkrijgbaar in de boekhandel en online

Ik bedank Centrale Uitgeverij Deltas voor het mij toegezonden recensie-exemplaar.