Wanneer krijgt een boek een plekje in mijn top 50 lijst? Die vraag stelde ik mezelf na het lezen van de blog van Hebban, de blogs waarin Ellen en Katja. hun top 5 deelden en waarna ik mij voornam om mijn eigen top 50 lijst maar eens kritisch onder ogen te nemen. Deze lijst bevat namelijk ook veel boeken die ik heel lang geleden las en zijn die met mijn ogen van nu dan nog steeds zo top als toen?

Toen ik vandaag een ommetje maakte om wat kinderboeken uit mijn minibieb te ruilen met een minibieb met enkel kinderboeken en ik op de terugweg de kringloop binnenliep en daar een van de boeken die Katja in haar top 5 heeft staan, in drievoud tegenkwam, dacht ik dit is karma, laat ik niet alleen maar mijn lijst bekijken maar er ook echt voor gaan zitten en een blog schrijven, het blog wat je nu gaat lezen.

Als eerste bekeek ik mijn Hebben Reading Challenges van de afgelopen vijf jaar. Sinds 2018 hou ik mijn gelezen boeken bij in een alsmaar groeiende spreadsheet. Ik bekeek van de afgelopen jaren, en het huidige jaar, alle boeken die ik een 5 sterren beoordeling gaf. Die zette ik maar even op een aparte lijst. Ik merk overigens dat ik steeds kritischer word in het geven van 5 sterren aan een boek. Ik zie namelijk dat ik tussen 2018 en 2021 boeken 5 sterren gaf die ik nu eerder gewoon een dikke 4 sterren zou geven. Sinds ik de boeken beoordeel via de CAWPILE methode en ze dus op verschillende punten een cijfer tussen de 1 en 10 geef, ik geef overigens nooit een 10, is een vijf sterren boek dus een boek wat op alle categorieën: karakters, setting, schrijfstijl, plot, boeiend, geloofwaardig en leesplezier minimaal een 9 scoort. En dat is nog best een dingetje.

Maar er heeft toch wel wat verschuiving plaatsgevonden in mijn lijst, ik heb een aantal Engelse boeken eruit gehaald, twee ervan vervangen voor hun Nederlandse vertaling, die ik dus niet gelezen heb want ik las de Engelse boeken, maar het gaat om het boek an sich. Ook heb ik lopen schuiven in de bovenste 10.

Mijn toplijst tref je hier aan en dit is de top 5:

1 Ten oosten van de zon van Barbara Bickmore

Jaren geleden las ik eens een artikel in een tijdschrift over het boek ‘Ten oosten van de zon’. Bij de (online) boekhandels kon ik het nergens vinden en dus ging ik speuren op Marktplaats. Tot mijn verbazing bood iemand in Vinkeveen het aan. Mijn ouders hebben het destdijds opgehaald want de verkoper wilde het niet versturen.
Saillant detail, doordat het boek veel dikker was dan ik destijds had verwacht heeft het heet veel jaar  ongelezen in de kast gestaan. In het najaar van 2018 heb ik het eindelijk gelezen en ik kan het boek iedereen aanraden.

Het is een prachtig verhaal over het leven van drie generaties vrouwen in Afrika. Het boek vind ik een must read als je van Afrika houdt en van verhalen die een langere periode overbruggen. Natuurlijk speelt het ruim voor de tijd van de mobieltjes maar het is een verhaal van alle tijden vind ik.

2 Het meisje uit de trein van Irma Joubert

Een prachtig verhaal over hoe het leven van een jong meisje zomaar een andere wending kan krijgen. Dit verhaal speelt deels in Europa en deels in Zuid-Afrika. Dit boek was mijn kennismaking met de boeken van Irma Joubert en inmiddels heb ik bijna al haar boeken gelezen.

3 Het meisje zonder naam van Diney Costeloe

Dit boek las ik met een buzz-leesclub op Hebban, Diney Costeloe was toen een voor mij nog onbekende auteur, inmiddels heb ik bijna al haar boeken gelezen, dan wel in het Engels dan wel in het Nederlands en heb ik haar ook ooit mogen ontmoeten.

Dit boek gaat over Lisa een meisje dat als Joods aangemerkt wordt omdat haar oma joods is, haar moeder weet haar op het laatste moment een plekje op een van de kindertransporten naar London te bemachtigen. Daar krijgt ze een nieuw leven maar gaat het door een explosie helemaal mis, ze weet haar eigen naam niet meer. Lees mijn recensie, maar lees vooral het boek!

4 Het meisje in de witte kimono van Ana Johns

De achterflap van het boek schrijft dat het een hartverscheurende roman over een duistere periode in de geschiedenis van Japan is. Ana Johns baseert haar bitterzoete verhaal op de ervaringen van haar vader die als Amerikaanse soldaat diende in Japan, waar relaties door beide landen actief ontmoedigd werden en de kinderen uit die relaties nergens welkom waren.

Dit kan ik enkel onderschrijven, ik las het boek samen met Ideke en we gebruikten vragen die te gebruiken zijn voor een leesclub die Ana Johns zelf heeft bedacht, wil je dit – niet spoilervrije – verslag lezen klik dan hier.

5 De wintertuin van Kristin Hannah

Ik heb eenmaal gebruik gemaakt van de boekentipper van Hebban en Marieke heeft me toen dit boek getipt. Ik vond het fantastisch mooi.

De wintertuin is het verhaal de twee zussen Meredith en Nina, hun vader komt te overlijden en hij vraagt hen te luisteren naar het verhaal van hun moeder. Als je gaat googelen over deze periode in WO2 dan kom je erachter dat het wel waargebeurd zou kunnen zijn. Het enige wat ik daarom miste aan het einde van het boek was een soort van bronvermelding. Mijn recensie lees je hier.

Het is grappig dat drie van mijn boeken het woord meisje in de titel hebben staan moet ik zeggen, maar ja dat ligt eerder aan de keuze van de titels want ik ben toch echt voor de inhoud van de boeken gegaan.