Ik zag het boek uitgelicht en daarbij de mogelijkheid tot het winnen van het boek en een kaartje om bij het Nederlandse promotie bezoek, World of Wonder Tour, van R.J. Palacio op 15 november bij Waterstones in Amsterdam te zijn.

Het boek is een graphic novel, ik moest meteen denken aan de mooie graphic novel van Het achterhuis getekend door David Polonsky en Ari Folman die ik eerder dit jaar kocht en las. Mijn dochter had hier ook al eens in zitten lezen en vond deze erg mooi. Maar mede omdat White Bird onder de YA wordt geclassificeerd, het Engels is en mijn 13-jarige dochter eigenlijk enkel Engels leest en we de film Wonder samen hadden gezien dacht ik dit is echt wat voor haar.

Ik stuurde dus mijn motivatie in, ook dat ik haar als 13-jarige natuurlijk wel moet begeleiden naar Amsterdam. Omdat er maar 5 kaartjes te vergeven waren leek mij de kans op het winnen erg klein. Woensdag checkte ik mijn mail en tot mijn grote verassing mochten we er samen bij zijn.

Zo werd het dan vrijdag, nadat we eerst een goede controle bij de orthodontist hadden gehad (bijna klaar met de beugel!), drie kleine cadeautjes voor de Sint-dobbel voor het hockeyteam hadden gekocht en een hapje hadden gegeten in Amstelveen kwamen we rond 19:15 aan bij Waterstones in Amsterdam. Er stonden al best wat mensen buiten en omstanders vroegen zich af wat er gaande was, ook wij werden aangesproken door passanten met de vraag wat er te doen was. De vraagsteller bleek een Amerikaanse toerist maar de naam R.J. Palacio deed volgens mij geen belletje bij hem rinkelen.

Toen gingen om 19:30 dan de deuren, van de mooi verbouwde boekhandel, open. Ik melde me bij de kassa om het boek op te halen en we twijfelden even of we Wonder ook niet zouden kopen.

Toen vroeg een medewerker van Waterstones onze aandacht en verwelkomde ons bij de verbouwde boekhandel en stelde met trots R.J. Palacio voor. De boekhandel heeft deels een verhoging langs de boekenkasten, een uitgelezen plek voor hen om te staan en zo voor iedereen zichtbaar te zijn.

R.J. Palacio, pseudoniem van Raquel Jaramillo Palacio werd in 1963 geboren in New York als kind van Colombiaanse ouders. Jaramillo studeerde aan de High School of Art & Design in Manhattan en studeerde vervolgens 'illustratie' aan de Parsons School of Design. Ze bracht haar juniorjaar door aan de Amerikaanse Universiteit in Parijs waar ze veel rondreisde voordat ze terugkeerde naar New York met het oog op een carrière als illustrator.

De auteur vertelde hoe ze na jaren als artdirector, foto-illustrator en ontwerper van boekomslagen gewerkt te hebben ertoe kwam om het boek Wonder te schrijven. Dat idee kreeg ze toen ze een wandeling maakte met haar twee kinderen, haar jongens waren toen nog maar 3 en 5 en de jongste zat in de buggy, en ze bij een ijscokraam een ijsje kochten en ze daar een meisje met een gezichtsafwijking zagen. Haar jongste reageerde zoals een kind van drie meestal reageert, door te wijzen en zij wist zichzelf op dat moment geen houding te geven en is met haar kinderen snel weggelopen. Bij zichzelf dacht ze later, dit was niet de reactie die ik had moeten geven, wat zal die moeder van dat meisje wel niet gedacht hebben. Dit feit inspireerde haar later tot het schrijven van het verhaal over August/Auggie. Dat Auggie een jongen is en geen meisje komt omdat zij altijd omringd was door jongens, haar twee zonen en hun vriendjes, en ze geen idee had hoe een 10-jarig meisje speelt en reageert, dit heeft ze echt moeten navragen vertelde ze.

Het boek Wonder werd zeven jaar gelden zonder enige marketing gelanceerd. Dat het boek zo’n succes was had ze nooit durven bedenken, dat het boek verfilmd zou worden al helemaal niet. Dat Julia Roberts de moeder zou spelen vond ze geweldig, toen ze dit feit deelde met haar zonen keken die haar bevreemdt aan omdat ze Julia Roberts niet kenden. Owen Wilson daarentegen kenden ze dan weer wel. Voor Auggie hadden de makers van de film gezocht naar een jongen met een gezichtsafwijking, welke natuurlijk niet eenvoudig te vinden was. Er bleef maar een jongen over maar helaas moesten de producenten hem laten gaan omdat, door zijn gezichtsafwijking, hij helaas niet goed te verstaan is. Tijdens een van de opnames die zij bijwoonde samen met de ouders van de afgewezen jongen, bekeken ze een scene die wel twintig keer over moest, de jonge acteur die uiteindelijk Auggie speelt Jacob Tremblay, had hier totaal geen moeite mee. De ouders zeiden toen dit had onze jongen nooit volgehouden of prettig gevonden.

Toen vertelde ze hoe ze ertoe gekomen was White Bird te schrijven. White Bird is het verhaal van de oma van Julian. Julian is de pestkop in het boek Wonder. In het boek Auggie & me, three wonder stories, wordt in anderhalve pagina kort het verhaal van de oma van Julian genoemd. Hier keeg ze vooral van onderwijzers veel positieve reacties op. Het blijkt namelijk dat 22% van de Amerikaanse millennials nog nooit van de holocaust heeft gehoord en 60% heeft zelfs nog nooit van Auschwitz gehoord. Zijzelf is getrouwd met een Joodse man en kent de verhalen van zijn familie dus en vond het ongelooflijk om te horen dat zoveel jongeren deze kennis niet hebben. De holocaust behoort ook niet tot het vaste curriculum van scholen en als het al aan bod komt is dat pas vanaf 10th Grade, als kinderen dus 15 of 16 jaar zijn.

Er zijn verschillende redenen waarom ze voor een graphic novel heeft gekozen, op deze manier is het verhaal ook geschikt voor jongere kinderen, na het schrijven van boeken miste ze het tekenen en illustreren best en schrijven is best wel een geïsoleerde activiteit. Het tekenen deed ze op haar iPad terwijl ze met haar gezin voor de tv zat. Het verhaal van Anne Frank was mede haar inspiratie voor het boek, maar ook heeft ze veel research gedaan. Hoe zag een deur van een Franse boerenschuur er in de oorlogsjaren uit bijvoorbeeld. Voor een geschreven boek maakt zoiets niet uit maar voor een getekend boek zeer zeker wel. Het verhaal van White Bird is niet op waarheid gebaseerd, maar uit veel verhalen die dat wel zijn heeft ze dingen gebruikt voor het boek.

Uit het publiek mochten nadat zij zelf aan het woord was geweest ook nog vragen gesteld worden en daarna was het tijd om de boeken te laten signeren. Dochter ging alvast in de rij staan en ik besloot nog snel het boek Wonder te kopen omdat ik nu toch wel benieuwd ben naar het verhaal achter de film. Net zoals ik aan Diney, Jenny en Jill een chocoladeletter had gegeven had ik voor R.J. Palacio een R meegenomen, dit vond ze erg leuk! Met onze boeken gingen wij weer huiswaarts en dochter gaf aan dat ze het erg leuk had gevonden.