Het thema van de challenge augustus is diversiteit, al snuffelend door Hebban kwam ik op het topic van Helma, één klik verder kwam ik op het artikel 'diversiteit in boeken volgens de vrienden van de feelgood club'. Keuze genoeg, tips mooi op een rijtje en toen zag ik een verloren boek staan, een boek dat al lang op mijn ik lezen lijstje stond, waar ik ga -Gayle Forman (oorspronkelijke titel I have lost my way).

Voor mij het eerste boek dat ik las van deze Young Adult schrijfster, bekend van haar romandebuut 'if I stay (als ik blijf)'. Dit debuut kwam trouwens op de bestsellerslijst van de New York Times en werd verfilmd in 2014. Nieuwsgierig als ik ben en een leek op filmgebied,even vlug de trailer gaan zien. Met het gevolg dat ik “als ik blijf” direct op mijn te lezen lijst heb gezet, trouwens de zakdoekjes liggen al klaar.

Maar genoeg afgedwaald terug naar mijn boek, wat vond ik van ‘waar ik ga’:

Korte inhoud:

Freya staat aan het begin van haar zangcarrière, als ze haar stem verliest tijdens het opnemen van haar debuutalbum, gaat ze van dokter naar dokter samen met de schaduw moeder die haar leven bepaalt. Harun, moslim, is verliefd op James, thuis durft hij dit niet te vertellen, door zijn angst verliest hij James en wordt zijn leven uitgestippeld door zijn familie. Nathaniël heeft alles thuis achtergelaten en komt aan in het grote Manhattan, het boek in de ban van de ring, enkele dollars en één telefoonnummer is zijn enige bezit. Het lot brengt deze drie jongeren samen, vinden ze samen hun weg terug….

Ze zijn volkomen vreemden voor elkaar, met verschillende levens en verschillende problemen, maar in deze ziekenhuiskamer meten ze verdriet op dezelfde manier. Ze meten het in verlies.

Wat vond ik ervan?

Het begin van het boek geeft je direct een beeld van de drie personages,  je springt ook direct van Freya naar Harun en Nathaniël zonder dat het te moeilijk of ingewikkeld wordt. Het is een duidelijke, leesbaar boek en past zeker in het genre Young Adult. Het thema zoektocht naar jezelf of blijf trouw aan jezelf springt hier echt naar voor. Woord voor woord neemt de auteur je mee in het verleden van de personages, als een wandeling doorheen het verhaal, je krijgt telkens een beter beeld van hun worsteling met het leven. Misschien één minpuntje het kon me niet zo raken, het is een knap verhaal en een bijzonder thema, maar de emoties bleven een beetje op de achtergrond. Toch heb ik van het boek en de schrijfwijze genoten, drie sterren waardig.

Welk boek gaan jullie lezen voor deze challenge af te vinken?