2019 zet zijn laatste stuiptrekkingen in en net als in 2018 ben ik even gaan rondkijken wat de klevers zijn in mijn kleine wereld. Vorig jaar heb ik door mijn artikel (link) veel nieuwe klevers leren kennen, enthousiast gooiden jullie met prachtige verhalen die ik dan enthousiast bestelde, mijn bankkaart deed zijn werk en ik was weer een gelukkige Hebbanista!

Om de traditie verder te zetten, nu de klevers van 2019 en wat was het moeilijk dit jaar, ik heb boeken gelezen waar ik even van moest bekomen, verhalen gelezen waar ik zo dankbaar voor ben omdat ze me helpen op mijn levensweg. Mijn niet-lezende vrienden en familie moesten het vergelden met mijn uiteenzetting van al die klevers. Genoeg geleuterd, laten we beginnen lijmen:

Lam - Hannelore Bendert: Wat een rauw debuut, een verhaal bedekt met een laag verdriet. Lam, een boek dat me nog lang zal bijblijven en ik denk dat veel Hebbanisten nu zitten te knikken. Mooi verwoord, zonder poespas, zonder te veel krulletjes maar gewoon in alle simpelheid en eenvoud van een woord.

Let op mijn woorden - Griet op de Beeck: De auteur zet hier een personage neer, die voor heel wat lezers herkenbaar zal zijn. Eenzaamheid, leven, denkwijze worden verwoord met vergelijkingen die onder je huid kruipen. Een surplus aan mijn recensie was het Facebook berichtje van Griet Op de Beeck zelf!

In je dromen ga jij - Inge van der Krabben: Net zoals in haar vorige boek toverde de auteur met woorden, telkens slaagt ze erin om je met een herkenbaar verhaal naar de keel te grijpen. Dit is haar tweede boek met een psychologische ondertoon, wat ik telkens met verwondering lees, loslaten, jezelf blijven zijn hier de hoofdthema’s. Wat hou ik van dit soort parels!

Spreek je chocola? - Cas Lester: Beklijvend! Dit was een klever van Hebbanista Evelien, een verhaal heeft soms geen citaten of moeilijke woorden nodig om aan je lijf te laten kleven en dit bewijst deze auteur, ik heb al wel wat boeken gelezen over de vluchtelingenproblematiek maar dit verhaal sprong er voor mij echt uit. Een boek dat op de schoollijsten terecht zou moeten komen, hier pleit ik voor!

Een groene bloem trilogie - Floortje Zwigtman: Deze serie heb ik samen met mijn buddy Karin gelezen en ademloos verslonden we de drie boeken. Een trilogie geschreven voor een ruim publiek, prachtige beschrijvingen en een verhaal waar de grote Oscar Wilde doorheen walst.

De kunst van het verdwijnen - Sarah Domogala: Ons adventscadeau van Hebban, ik kan hier over blijven roepen al denk ik na het lezen van bepaalde recensies dat je van de schrijfwijze fan moet zijn. Wel dat ben ik en grote fan! Sommige stukken ben ik echt terug gaan lezen, niet omdat het onduidelijk was, maar om het gevoel vast te houden. Een persoonlijk relaas van de auteur van verdriet, maar ook vechtlust, eerlijk en rauw geschreven.

Waar zijn de thrillers dit jaar gebleven? Dat vroeg ik me direct af na het schrijven van dit artikel, had het met mijn gemoedstoestand te maken of de thrillers zelf, ik vind er geen antwoord op. Dit terzijde was het weer een prachtig leesjaar, en lieve Hebbanisten gooi, smijt, werp, bekogel me met jullie klevers van 2018...Ik zit met de bankkaart klaar.