Een avond met Arthur Japin
Tijdens November boekenmaand wordt Antwerpen bedolven onder verhalen en inspirerende boekenfeestjes. Zo opende het prachtige Kasteel Bouckenborgh te Merksem de deuren voor de Nederlandse auteur Arthur Japin. Zelf ben ik fan van het eerste uur, vanaf de eerste letter. Het historische verhaal De overgave staat op mijn lijst favoriete boeken en deze maand hebben we met de fysieke leesclub het boek De man van je leven gelezen.
Ik kreeg de eer om de voorafgaande sessie 'Samenlezen’ (link) te begeleiden. Met een groepje van tien deelnemers dompelden we ons onder in een fragment van Japins nieuwe roman Het Stravinsky-spel.
Iedereen nam plaats aan tafel en onmiddellijk kwamen de gesprekken op de komende boekenevents van de boekenmaand. Gezelligheid en enthousiasme troef. Na een korte introductie over samenlezen, waren we klaar om op ontdekking te gaan in de inspirerende tekst en gedichten.
Een medewerker van de bibliotheek kwam plots met een korte vraag: mogen Arthur Japin en zijn partner aan het samenlezen deelnemen? Mijn hart sloeg sneller en zweet brak uit, spannend! Zenuwen? Ik ? Even ademenen en na mezelf bijeen te hebben geraapt, knikte ik volmondig ‘ja’. Wie zou nee zeggen tegen samenlezen met deze grote schrijver? De verrassing werd nog groter toen meesterverteller Japin zelf wel wou voorlezen. We genoten van de bloemrijke taal en bespraken samen wat de tekst met ons deed. Samenlezen verbindt, maar de verbinding werd hier nog versterkt door de warme stem van Arthur Japin.
Het samenlezen was de perfecte aanloop naar een heel boeiende lezing. Boeken zijn vaak een inspiratiebron voor filmmakers. Ook de historische roman Een schitterend gebrek is binnenkort ook te zien op het grote scherm te België. Arthur Japin vertelde ons over de vele jaren die nodig waren om het verhaal te vertalen naar het witte doek.
We werden ook meegenomen in het plot van zijn nieuwe roman Het Stravinsky-spel. De aanzet van het boek was de biografie Her life and work over de filosofe en activiste Susan Sontag, geschreven door Japins partner Benjamin Moser en bekroond met de Pulitzerprijs. Arthur verwoordde het mooi ‘Het was alsof Susan Sontag tien jaar met ons aan tafel zat’. Tijdens het reizen naar Sarajevo geraakte ook de auteur betoverd door deze bijzondere vrouw. Deze betovering heeft hij op papier gezet. Hij beschrijft de periode toen Susan Sontag in het belegerde Sarajevo verbleef. Gepassioneerd vertelde hij over zijn reizen naar Sarajevo, over de naoorlogse cultuurgeschiedenis, maar ook over vallen en terug rechtkomen.
Na afloop signeerde Japin zijn nieuwe boek. Hier plaatste hij voor mij de spreekwoordelijke kers: ‘Ik vond het samenlezen heel leuk.’ Samenlezen met Arthur Japin neem ik mee als een prachtige herinnering en een groot gelukje.
Koesteren jullie ook zo van die grote boeken gelukjes?
