Strooien met sterren versus de kleine wereld van Wendy
En toen besefte ik het…door meer te lezen, door al die vele boeken die door mijn hersens dwalen ben ik strenger geworden…kijk ik anders naar woorden, verhalen en taal.
Even terug in de geschiedenis, een grote sprong nemen en in mijn oude leeswereld beginnen graven, nog voor mijn recensies en voor al mijn Hebban vrienden en het grote mooie Hebbanland.
Ik ging toen nog braaf naar de bibliotheek, een aantal boeken kocht ik wel maar het bleef nog binnen te perken (euh waar is die tijd gebleven), de genre die toen mijn echte voorkeur had waren psychologische thrillers. Als ik lees, ligt mijn gereedschap (pen en schrift) naast me, back in the days las ik gewoon een boek af en toe ging dat boek op logé bij mijn moeder, daar stopte het....geen recensie, geen sterren, geen Hebbanisten waar je je ervaring mee kon delen.
Toen kwam Hebban en met Hebban ook de eerste recensies en ik kan het jullie zeggen, mijn eerste recensies waren een klucht of eerder om het toch een positieve twist te geven 'kort en krachtig' en strooide ik vlot rond met mijn vijf sterren, ik schudde ze uit mijn mouw, eigenlijk zonder na te denken, zonder me de vraag te stellen is dit boek vijf sterren waardig?
Wat is er dan veranderd? Na wat te graven in mijn hersens (door het graven heen heel wat tegengekomen), wat schriftjes nagekeken, denk ik dat ik er een verklaring voor heb:
- Mijn manier van lezen, het tussendoor korte notities nemen voor mijn recensies maakt me bewuster van het verhaal.
- De boekentips van jullie Hebbanisten heeft mijn leeswereld vergroot, boeken zoals het achtste leven - Nino Haratischwili, spreek je chocola? - Cas Lester zou ik nooit hebben vastgenomen, misschien moet ik duidelijker zijn, ik dacht dat zo'n verhalen niks voor mij gingen zijn (bedankt Hebbanisten om mijn ogen te openen)
- En ja misschien bekijk ik nu wel heel het plaatje en niet enkel een plotwending of leest het boek vlot, duik ik meer in de schrijfwijze.
Toch zal ik altijd proberen het positieve van een boek te zien of het positieve in mijn recensies schrijven, respect voor alle auteurs die ons al die verhalen voorschotelen enkel met mijn sterren ben ik iets gieriger geworden.
Ik zal hier toch niet de enige zijn die door de jaren heen strenger geworden is met de sterren en blijven jullie ook het positieve zien van een boek?
