In de grote boekenvijver moesten Joella en ik vissen, literatuur, feelgood, Young Adult, een Russisch sprookje. Onze keuze viel eerst op de sprookjes van Alexander Pusjkin. Daar gingen we….daar stopten we. Was het onze verloren concentratie? Was het een leesdipje? Geen idee, na wat heen en weer gechat, gaven deze twee lezers niet op. We sloegen een nieuwe weg in, de zijweg ‘thriller’.

Onze keuze viel op Het boek met de simpele - wel lange - titel ‘Heeft iemand Charlotte Salter gezien?’ van het schrijverskoppel Nicci French. Het verhaal is het eerste deel van de serie rond rechercheur Maud O’Connor.

Een buddyread start natuurlijk met verwachtingen. Voor Joella was het een sprong in het duister, zelf had ik heel wat Nicci French gelezen. Sterker nog, Nicci French was voor mij (ver verleden) mijn kennismaking met de psychologische thriller.

Joella: Ik ben heel benieuwd naar Nicci French, dit wordt mijn kennismaking. Ik hoop op een goede in elkaar zittende thriller met boeiende personages en verrassende plotwendingen. Eentje die onder mijn huid kruipt.

Wendy: Ik ook. Vroeger las ik veel Nicci French. De boeken waren ook mijn kennismaking met het genre psychologische thriller. Ik vond hun boeken zeer psychologisch getint, ik hoop op een psychologische gegeven doorheen het plot.

De cover sprong ons wel in het oog. Achteraf ging ik eens grasduinen in mijn boekenkast en zag ik de mooie zwart/wit covers van de vroegere boeken van Nicci French. Zwart wit covers die je telkens kon linken aan de boeken van Nicci French.

Wendy: De cover is wel bijzonder, niet echt toepasselijk bij een thriller. De afbeelding blijft wel bijzonder.

Joella: De cover heeft iets mysterieus. Wat heeft de afbeelding met het verhaal te maken?

Wendy: Ja, de titel dekt het verhaal wel. Waarom de keuze van de boom?

Joella: Ja, ik verwacht wel een boom in het verhaal.

Al snel werd er beslist om een korte bespreking te houden na elk deel. Na het eerste deel bleek al snel duidelijk dat het verhaal traag werd opgebouwd.

Wendy: Bij de start had ik het wat moeilijk met al de namen.  Als een echt detective heb ik de namen van de karakters opgeschreven met hun eigenschappen. Petje af voor de auteurs om de karakters mooi uit te werken. Al bleef ik bij één personage (de vader) wel op mijn honger zitten. Hij bleef écht op de achtergrond.

Joella: Ik vind het verhaal zeer gedetailleerd geschreven alsof ik meeloop. Net als jij, vind ik de personages goed uitgediept en je voelt de spanning in het gezin. De vader heeft volgens mij wel wat geheimen, ik ben nieuwsgierig naar zijn kant van het verhaal. Etty is mijn favoriet personage. De verdwijning van Charlotte is een mysterieus verhaal, ik ben heel benieuwd hoe het verdergaat.

Wendy: Jij hebt hetzelfde gevoel en vraagtekens bij de vader, alsof hij door de auteurs bewust op de achtergrond blijft. Eigenlijk weet je te weinig over de vader.  Personage Etty komt heel sympathiek over, haar kwetsbaarheid wordt zo goed beschreven.

Joella: Het plot neemt wel tijd om op te bouwen, zeer langzaam.

Wendy: Ja. De vragen worden opgebouwd, het plot heeft iets van een klassieke Engelse detective. Typerend is de trage opbouw.

Joella: Ik vind het wel fijn lezen tot nu toe. Ik beleef het plot van dichtbij. Is dit de schrijfstijl van Nicci French?

Wendy: Ik had altijd het gevoel dat de boeken van Nicci French altijd vlot leesbaar waren. Al voel ik hier wel een zeer trage opbouw, maar het plot blijft aangenaam om te lezen.

Na deel twee kwamen de etiketten boven. Was dit boek van Nicci French een thriller? In welk vakje konden we het verhaal plaatsen? Het woord ‘traag’ kwam langs deze buddyread wel voorbij lopen. Lopen deed het plot zeker niet, maar traag en boeiend!

Wendy: Wat een tijdsprong maken de schrijvers. Fijn om te lezen is de enorme ontwikkeling in het personage Etty. Je leest haar ontwikkeling doorheen het heden. Ik vraag me enkel af of we het boek wel een thriller kunnen noemen?

Joella: De tijdsprong vond ik bijzonder, deze sprong had ik zeker niet verwacht. In tussentijd is er zo veel verandert in het leven van de personages. Het is een deel 1 van een nieuwe serie, wellicht is het een soort opwarmer om kennis te maken.

Wendy: Ja, het is een eerste deel. De auteurs zetten met dit boek een toon neer voor de volgende boeken. Vlot leesbaar, maar zeer trage ontwikkelingen.

Joella: Klopt het verhaal is traag, maar ook boeiend. Ik word wel niet voortgedreven om snel te lezen.

Wendy: Nee, ik word ook niet verder gedreven door nieuwsgierigheid, tussendoor lees ik nog andere boeken.

Joella: Ik ook.

Na deel 3 was het duidelijk, dit was onze kennismaking met rechercheur Maud O’Connor. De rechercheur bracht wat snelheid doorheen het plot, toch voelden we een lichte teleurstelling.

Wendy: Vanaf dat rechercheur Maud werd betrokken bij het verhaal, kwam er wat snelheid doorheen de woorden. Zij bracht ritme in de thriller. Ik blijf wel twijfelen over de stempel thriller. Misschien had ik hier en daar wel een wending en spanning verwacht. Alsof de auteurs met deel 1 een kennismaking met rechercheur Maud hebben neergeschreven. Een start en nu kan de lezer verder met de serie.

Joella: Ik vond dit gedeelte ook vlotter lezen, maar had toch wel meer verwacht. De langzame opbouw was niet vervelend en de dader had ik absoluut niet zien aankomen. Zeker een pluspunt.

Conclusie van ons Nicci French uitstapje:

Wendy: Ik vond het een aangenaam boek om te lezen. Al had ik misschien hogere verwachtingen, een psychologische thriller met hier en daar een wending. Daar vond ik het plot te langzaam voor.  Het is een kennismaking met rechercheur Maud niet meer of minder. De vorige boeken van Nicci French hadden een soort onderhuidse spanning en die vind ik hier niet terug. Al geef ik het zeker niet op. En het tweede deel geef ik nog een kans.

Joella: Ik wil deel 2 zeker lezen, maar niet onmiddellijk na elkaar. Het was leuk om te lezen, maar een kennismaking. Spanning vond ik een tegenvaller. Ik kan natuurlijk niet vergelijken met hun vorige boeken.

We zijn zeker geen opgevers, deel twee Stemmen in het duister gaan we nog een kans geven. We zaten op één lijn over onze sterren en drie sterren blinken over Heeft iemand Charlotte Slater gezien? van het schrijversduo Nicci French.

Vraagje: Hebben jullie al iets van Nicci French gelezen? Wat was jullie ervaring?