Juli had een mooie start maar eindigde in mineur, buiten Hebbanist ben ik ook een rasechte Antwerpenaar en ja spijtig genoeg woon ik in de broeihaard van de coronabesmettingen. Een avondklok is ingesteld, mondmasker moet aan vanaf je de deur verlaat, onze bubbel verkleint en zo hebben we nog een aantal maatregelen op maatregelen gekregen. De eerste dag overheerste hier vooral angst en verbazing toch wat mij vooral opviel is hoe mensen elkaar de vinger wijzen, als dokter Bibber waande ik me in de wereld van Cluedo, wie heeft het gedaan?

Dus tijd voor een gesprek met mezelf, een gesprek om niet te verdrinken in een wereld van stigmatisering, angst en wanhoop. Buiten de avondklok heb ik mezelf een tijdslimiet gegeven om op sociale media rond te dwalen, ik heb ook eens rondgekeken en ja er zijn nog veel mooie dingen om van te genieten, de natuur, mijn gezin en een boekenkast vol verhalen die me roepen. Na een gesprek volgde er voor mezelf een steun cadeau (2 boeken van Philippe Claudel), een intens gesprek moet natuurlijk beloond worden.

Conclusie: als je me zoekt, ik vlei me even in een wereld die de mijne niet is, een wereld van verhalen en vele woorden. En omdat mijn tweede nationaliteit Hebbanist is, roep ik de roze wereld van Hebban uit als mijn vakantieverblijf!

Wat heb ik nu gelezen in Juli?

Op gevoel (onbreekbaar deel 3) – Lisette Jonkman:

*****Deze buddy heb ik met mijn maatje Karin gedaan, het laatste deel van deze feelgood trilogie. In dit deel gaat de auteur gewoon een stap verder dan in de vorige delen, humor, spanning en feelgood wisselen elkaar af. Minpuntjes heb ik als lezer niet kunnen vinden, vijfsterren waardig!

Een vlaag van waanzin – Corine Hartman:

****De auteur heeft een verhaal neergezet gebaseerd op waar gebeurde feiten, gruwel en waanzin van een vreselijk daad beschrijft Hartman weer een eerlijke en rauwe wijze. Al leunt dit keer de schrijfwijze meer naar het genre literatuur dan thriller.

Als katten van de wereld verdwijnen – Genki Kawamura:

****Op een intelligente manier heeft de auteur een verhaal neergezet voor een breed publiek, waar hij de mens meerdere keren in twijfel trekt en terecht. Dit alles met op de achtergrond thema relatie vader/zoon en moeder/zoon, loslaten en rouw, vriendschap en liefde. Zet de realiteit als lezer opzij en geniet van een ontroerend verhaal dat je bij de keel grijpt! Een verhaal met herkenningspunten en enorm veel levenslessen gebracht in een vat van emotie.

Het wonderkabinet – Brian Selznick:

****Samen met Marieke heb ik de challenge van deze maand gelezen, lees eens wat minder woorden en dit met een prachtig boek. Gecombineerd met de tekeningen en tekst valt het verhaal als een geheel in elkaar. Emoties worden mooi verwoord en versterkt met de potloodtekeningen. Een boek om hier thuis te koesteren en af en toe terug te bladeren. Aanrader van jewelste!

Het veld – Robert Seethaler:

****En ja, ik kreeg weer de kans van Hebban (het blijft hier trouwens kansen regenen) om een leesclub te coördineren. Ik ga nog niet te veel uitweiden over het verhaal, toch noem het uniek dat je als lezer de stemmen uit de dood hoort, stemmen die vertellen over liefde, spijt, verdriet en pijn. Een boek om te lezen en te herlezen!

Het zusje – Louise Jensen:

*** Opvallend in dit boek is de bijzondere opbouw van spanning en intriges, met een klein minpuntje dat er in één lijn van het verhaal het nogal doorzichtig is en voorspelbaar wordt. Niet te veel krullen en zwier in het taalgebruik, maar een eenvoudige en vlot leesbare schrijfwijze. Een leuk boek dat je als lezer moeilijk kunt wegleggen, al denk ik dat het eerder voor een vrouwelijk publiek is geschreven.

De hemel is dichtbij – Joëlla Van den Broeck:

****Onze eigen Hebbanist Joëlla heeft een kleinood van gedichten uitgegeven, poëzie over verlies en troost, geen zwaarmoedige gedichten, Joëlla laat een schemering van licht door en dit voor allen die een rugzak van verlies dragen of een boodschap van hoop nodig hebben. Het dankwoord greep me trouwens zo aan, Joëlla zet hier de Hebban leden extra in de kijker! 

Daglicht – Marion Pauw:

****Een literaire thriller, waar de auteur twee ijzersterke personages neerzet die ze op een wonderlijke wijze verbindt. Door de afwisselende hoofdstukken blijft het verhaal je boeien en kom je als lezer tot een mooi happy end, zonder enige losse draadjes. Een einde dat voor mij misschien wat voorspelbaar was toch vond ik het zelf geen storend element, de schrijfwijze haalt dit minpuntje zeker onderuit.

De sterren zijn uitgedeeld en ja drie sterren zijn de laagste die ik deze maand heb uitgedeeld. Tot hiertoe was 2020 een mooi sterren jaar,  al ben ik met de jaren wel strenger geworden toch is er nog geen enkel boek voorbij gekomen waar ik de krampen van kreeg, maar ik beken, ik durf soms wel een boek opzij leggen als het me niet kunnen boeien, noem het syndroom te veel aan leesvoer.

Welk boek hebben jullie dit jaar opzij gelegd of welk verhaal kon jullie echt niet boeien?