Juni: een kabbelende maand
Juni wandelde niet, stapte niet, maar rende voorbij, alsof deze maand een marathon liep. Een leesmarathon was het zeker niet, met vijf boeken op de teller noem ik het eerder een kabbelend leesmaandje. Heeft het kabbelend leesmaandje te maken met een korte vakantie met mijn geliefde moeder? JA. Even over mijn moeder, zij is de mogelijke dader van mijn leesleven en grote voorbeeld bij het aankopen van boeken. Tijdens deze zonnige vakantie werd er wel over boeken en lezen gesproken, werd er hardop gedroomd over een mogelijke rol in een verhaal. Personages werden uitgedokterd en onze fantasie liepen mee op de marathon van juni. De teller bleef tijdens deze vakantie een beetje hangen bij 1 boek onder de Spaanse zon.
Wat wij verzwijgen – Aisha Dutrieux:
*****Deze schrijfster is niet aan haar proefstuk toe, Wat wij verzwijgen is haar derde boek. Al springt dit boek wel in het oog. Het verhaal is deels autobiografisch en deels fictie. Met dit verhaal neemt de schrijfster een bocht in haar oeuvre, een bocht van negentig graden die zeer aangrijpend is. Op een vrij unieke manier wordt het thema kindermisbruik belicht. Door het autobiografische deel van het verhaal voelt heel het geheel van Wat wij verzwijgen realistisch aan.
Hoor de stilte spreken – P.M. Pauwels:
****In het verleden was de schrijfster airhostess en heeft ze al op vele plekken in de wereld een thuis gevonden. Het wereldse gevoel merk je in de roman ‘Hoor de stilte spreken’. Het boek prijkt onder het genre feelgood, al leunt het plot met momenten eerder tegen het genre erotische thriller. De schrijfster weet de spanningsboog op te bouwen door de bijfiguren beetje bij beetje uit te werken. De ontwikkeling van de personages en thema’s zijn zeker het stokpaardje in dit boek. De loep gaat over het thema ‘mishandeling’. Hoor de stilte spreken is een boek vol uitgewerkte emoties met gekarakteriseerde personages. De schrijfster weet het verhaal te eindigen door de stilte een stem te geven.
Twintig keer Dee – Oliver Reps:
***Dit boek heb ik gelezen voor de Hebban Leesclub, wat een mooie ervaring onder het waakzame oog van onze allerliefste Gigi. Oliver Reps is schrijver en kinderboekhandelaar. In 2019 won hij met zijn debuut De dag die nooit komt de prijs voor het beste jongerenboek 2019. Twintig keer Dee is geschreven in de vorm van een verse novel met foto’s van fotografe Anne Reinke. De cover is een plaatje en heeft veel weg van een catalogus vol foto’s. De foto’s hebben de kracht om aantrek en loslaten perfect te illustreren, een thema dat je leest doorheen de verse novel. De foto’s zijn iets wazig, hier mag de lezer zelf het beeld wat aanscherpen. Twintig keer Dee is zeker niet voorgekauwd en prikkelt hier en daar je eigen fantasie.
*****Deze thriller kan je categoriseren onder de noemer ‘origineel’, geen whodunit, geen onwaarachtige acties, wel een verhaal met realistische beslissingen die een domino-effect in gang zetten. Het eerste steentje krijgt een zet, waardoor een reeks gebeurtenissen als een kettingreactie door het verhaal lopen. De verschuiving laat het leven van de karakters daveren. De pen van de schrijver weet deze ontwikkelingen uit te diepen. Geen langdradige of vervelende beschrijvingen, maar een boeiende en meeslepende schrijfstijl. Als lezer wordt je gedreven door deze schrijfwijze en de opbouwende spanning. Een spanning die op een intelligente manier wordt gebruikt: 'het samenbrengen van twee verhaallijnen' gevolgd door een verrassende wending. De thriller Lex zal menig lezer weten bekoren!
Wat liefde kan doen – Lotte Kok:
Over dit boek kan ik nog niet veel weggeven, alleen dat ik deze Hebban leesclub mag coördineren. Er komt volgende maand zeker een vervolg in mijn maandelijkse blog.
Het kabbelend leesmaandje maakte ik ruimschoots goed door de plaatselijke boekhandel te bezoeken en met een volle zak buiten te stappen. Deze maand ging ik in mijn koopverslaving een stapje verder, een bezoek aan de boekhandel deed ik steevast met mijn dochter of vriendin. Deze twee lieve mensjes zijn nu ook besmet met het koopvirus. Hulp zal ik hier niet vinden, mijn Hebbanisten ervaring vertelt me dat jullie ook geen medicijn kennen tegen dit virus.
Juni vraag: Struin je het liefst alleen door de boekenhandel? Of doe je net als ik: een wedstrijdje ‘om ter snelst’ de bankkaart bovenhalen?
