In augustus deden we onze eerste kattenstapjes in de wereld van ‘Molly en het kattencafé’ en na ons gespin en geronk en even krabben aan onze kattenpaal, waren we een vogel voor de kat. Direct een reservatie voor het tweede boek van Mellisa Daley, we hadden Molly in ons hart gesloten. Al spinnend vleiden we ons neer, dekentje, thee en ‘winter in het kattencafé’, een heerlijk kerstverhaal.

Korte inhoud:

Molly, Jasper en de kittens hebben het helemaal naar hun zin in het kattencafé van Debbie en haar dochter Sophie. Hun dagen zijn gevuld met slapen, eten, knuffelen en de klanten van het kattencafé vermaken. Maar dan staat Debbies zus Linda met een gebroken hart voor de deur. De lieve Debbie stelt direct voor om even op adem te komen en te blijven logeren. Maar Linda is niet alleen, ze heeft haar keffende hond Beau bij. Molly’s wereld staat op haar kop, als ze denkt dat het niet erger kan, verrast Linda Debbie met een nieuw huisdier de Siamese kat Ming. Komt het nog goed in Molly’s wereld? En wat met de kerstdagen en al die indringers? En waarom snapt Jasper haar niet? Maar Molly heeft ander katten te geselen als één van haar kittens verdwijnt...

Onze verwachtingen:

Wendy:  Wat een kerstcover, hier kan je echt niet naast kijken, zo liefelijk. Ik hoop dat je zoals het vorige deel door de ogen van de kat Molly gaat kijken, want dat vond ik toen zo fantastisch. Als je de achterflap leest, komen er wel een paar nieuwe beestjes bij, dat maakt me heel nieuwsgierig.

Joella: Net als jij hoop ik dat we door de ogen van Molly gaan kijken. De cover is prachtig net als bij het eerste boek. Molly heeft natuurlijk kittens gekregen en ik ben benieuwd hoe dat verweven is in dit verhaal. Ik verwacht weer een heerlijk feelgood verhaal.

We lazen het boek in twee delen en we hadden snel door dat we geen kat in de zak hadden gekocht.

Joella: Oh wat een spanning hangt er in het kattencafé, het verdriet is zo voelbaar dat ik af en toe zelf bijna in tranen uitbarst. Het is ook zo beeldend geschreven, de regen klettert, de natte herfstbladeren, de wind die waait. Lange donkere avonden en de kerst in aantocht. Ik hoop dat het allemaal nog op zijn pootjes terecht komt.

Wendy: Ja, waar het eerste boek meer avontuurlijk was, is dit een verhaal vol emoties. En deze emoties komen echt wel binnen, de schrijfster is trouw gebleven aan haar schrijfwijze, we blijven door de ogen van Molly kijken. De gesprekken tussen de twee katten vind ik zeer boeiend. 

We waren een vogel voor de kat, het boek was moeilijk weg te leggen en het huishoudelijk werk bleef liggen.

Conclusie:

Joella: Ik vond dat er veel gebeurde in dit verhaal, ook moest ik regelmatig lachen, de beeldende schrijfwijze daar hou ik wel van. Wel vond ik op een zeker moment, het zelfmedelijden van een personage storend. Daarom geef ik 4 sterren in plaats van 5. Toch mag er nog wel een volgend deel komen, Molly en haar kroost zit in mijn hart. Wat betreft de boodschap van het verhaal “oordeel niet zo snel, er zit soms meer achter dan wat je ziet”.

Wendy: Wat een kerstverhaal, een vat vol emoties die zo herkenbaar zijn. Heel het verhaal speelt zich af in het kattencafé zonder dat het saai wordt. Het is zo fantastisch dat de auteur een kattenverhaal kan verweven met menselijke emoties. Het sprak me dan weer meer aan dan het eerste deel, dat dit deel ook apart leesbaar is dat vind ik een troef! Ik geef vier sterren en je ziet een kat komt altijd op zijn pootjes terecht.