Wanneer je al stapjes hebt gezet in oktober en het besef binnendringt dat je geen blog hebt geschreven over september. Dat blog fenomeen overkwam mij en toen overviel mij een artikel twijfel: ‘wel schrijven of eenvoudigweg september koppelen aan oktober?’ Want was september geen magere boekenmaand.

Ben ik in een donkere lezersdip terechtgekomen? Of is het eerder de besmetting van ‘te veel boeken door elkaar aan het lezen-virus’ en….ja dat virus heeft me in zijn macht. Een virus dat je overvalt door het te veel aan wil ik lezen boeken. Een virus dat zich vermenigvuldigt door al mijn gekochte boeken, boekentips, Hebban en lezers nieuwsgierigheid.

Symptomen: 8 boeken op de salontafel (manlief schudt terwijl zijn hoofd), 2 luisterboeken en een grote chaos. Calorieën worden verbrand terwijl je de sprong maakt van het 1 verhaal naar het andere. Personages springen van het één verhaal naar het ander….terug in het verhaal blijft de lezer verweesd achter met een challenge teller die sloom vooruit tikt.

Wat heeft dit slachtoffer dan nog wel gelezen?

Vertel me alles – Elizabeth Strout:

*****Ik mocht dit boek lezen van De Club van echte lezers (Uigeverij Atlas Contact). Mijn artikel over dit boek kan je hier lezen (link). Wat heb ik genoten van het verhaal, één van mijn favoriete verhalen van 2024. Vertel me alles is een boek waar je de laatste bladzijde niet van wil omdraaien. Afscheid nemen van het boek gaat gepaard met een flinke portie lezersverdriet.

Waar zijn de wolken – Suzanne Grotenhuis:

*****Actrice Suzanne Grotenhuis wil met haar debuut Waar zijn de wolken het belangrijke thema zelfzorg aankaarten. Je wordt onmiddellijk met de neus op de feiten gedrukt, op de boekomslag prijkt ‘een pleidooi voor minder zelfzorg’. Van deze woorden zullen menig lezers steigeren, toch na het lezen van het autobiografisch verhaal wordt deze vaststelling heel duidelijk. Een typisch debuut kan je Waar zijn de wolken zeker niet noemen, heel het verhaal is op een smartphone geschreven. Geen alledaags verhaal, geen dik boek soms wat gefragmenteerd, maar noem het wel een kijk hoe het anders zou kunnen.

Lily (deel 1 van Waar de mist niet kan komen) – Aster Borg:

*****De pen van Aster Borg zet een historisch verhaal (New York 1928) neer waar je als lezer de ogen niet droog houdt. Het moedige personage Lily weet op de juist knop te drukken, waardoor emoties van medelijden en bewondering de overhand nemen. Lily krijgt haar ruimte in het verhaal, toch weten de bijfiguren het leven van het meisje te bepalen. Elk karakter vindt zijn plek en heeft een invloed op de jonge Lily. Heel wat gevoelige thema’s passeren doorheen het verhaal, deze zetten hun sporen in het plot. Je wordt meegezogen in de tijdsgeest. Een groot applaus voor de schrijver voor de juiste weerspiegeling en geschiedkundige weetjes. Feit en fictie blijven in balans, maar ook een opbouwende spanning wordt opgedreven in dit verhaal. De nieuwe weg van de auteur is ééntje waar de mist niet kan komen, maar lezersgenot zonder enig wolkje aan de lucht.

De vroedvrouw van de Groenburgwal – Jeanine de Vries:

***Ik kreeg weer de kans om de Hebban leesclub ‘De vroedvrouw van de Groenburgwal’ te coördineren. We zitten nog gezellig rond de leesclubtafel, dus veel kan ik nog niet loslaten over deze historische roman. 

Waar lezen mager was in september, waren de boekenuitstapjes vet. Ik mocht fungeren als moderator tijdens de boekvoorstelling Lily (Waar de mist niet kan komen) van Aster Borg en leesclub Hoboken organiseerde een nieuwe lezing ‘Aan tafel met Jelle Dehaes en Leen Verheyen’. En het feestje ging maar door, ik stond met Antwerpen Leest op het literaire festival Zuiderzinnen. Woorden, Verhalen, boeken....ze zijn nooit ver weg...

September (oeps…oktober) vraag: herkennen jullie het verloren lopen in de doolhof van te veel ‘aan het lezen’ boeken?