Buddyreads er is al veel rond gezegd geweest en toch waag ik het nog eens misschien voor de Hebbanisten die zich nog in het donker wanen of de angst hebben om de stap te wagen.

Ergens in een ver verleden (maart 2018)...kreeg ik via Facebook de vraag van Hebbanist Karin of dat we samen op de trein sprongen (het meisje in de trein - Paula Hawkins), samen ons vergeten boek uit de kast te nemen.

En daar start het al...samen lezen is ook samen de strijd aangaan van het geroep en het gegil van de ongelezen boeken (die je ergens diep wegsteekt om je gezinsleden niet te storen), om de rust enigzins terug in je huis te krijgen (we zwijgen over al die andere vergeten exemplaren).

Ik sprong in het duister en gooide mijn onzekerheden over boord, messenger werd mijn vriend en Karin mijn klankbord...

Van één boek werden het maandelijkse buddyreads, geen druk maar rustig op ons eigen tempo, een verhaal blijft niet een verhaal maar wordt besproken, bekeken en doorgetrokken naar eigen levenservaringen.

Ik heb via de buddyreads nieuwe auteurs leren kennen, maar ook genres die ik normaal links liet liggen, ik sprong en ik blijf springen, leer nog telkens andere buddys, Hebbanisten kennen en van onzekerheid is geen sprake meer! Samen lezen is fijn maar ook leerrijk, een verhaal begin je op een andere manier te bekijken en toch blijf je trouw aan het strooien met sterren. 

Word ik nu het promotiemeisje van de buddyreads, wel ja...door Hebban en de buddyreads ben ik veel zekerder geworden dus niets als positiviteit in mijn leeswereld! Misschien dat ik een beetje kan bijdragen, een klein lichtje laat branden voor de Hebbanisten die de sprong in het duister nog moeten wagen, gewoon doen!