De grootste boekenmarkt van Nederland en ik sloeg mijn slag

Enkele dagen geleden bezocht ik de grootste boekenmarkt van Nederland en wel in het zuiden van het land. Tenminste dat stond in de advertentie. Eerlijk is eerlijk, het was een hele, hele grote boekenmarkt. Te groot om echt alle boeken door mijn vingers te laten gaan. Toch is het gek dat ik wel 5x per jaar lees dat er ergens in Nederland 'de grootste boekenmarkt van Nederland' is. Telkens door een andere organisatie. Dat zou niet kunnen kloppen tenzij er ook vijf keer per jaar een uitbreiding zou plaats vinden.

Een medewerker, lees vrijwilliger, hielp me uit de droom. Dit keer ging het om de grootste boekenmarkt die volledig door vrijwilligers werd gerund. Er zullen toch echt wel grotere markten zijn in Nederland, maar toch, deze was enorm. Drie dagen lang, zeer veel boeken en platen en DVD's en zeer veel mensen die deze markt bezochten. Echt genieten dus!

Ik had mij plechtig voorgenomen om alleen boeken te kopen die op mijn NTL lijstje stonden voor dít jaar en alle andere smakelijke boeken te laten staan. Deze grote boekenmarkt is namelijk elk jaar dus voor de challenge 2018 kan ik best wachten tot januari 2018. Ik ging dus op pad met man en boekenlijst. Deze boekemarkt had een fantastische indeling. Jeugdboeken bij elkaar, een afdeling Klassiekers (van vóór 1940), Nederlandstalige literatuur en buitenlandse literatuur (ná 1940), gedichten en toneel, woordenboeken, noem maar op. Er was een speciale afdeling met nieuwe en dus duurdere boeken, waar je natuurlijk altijd een aantal boeken tussen ziet liggen die in viervoud tussen de andere boeken liggen. Er waren ook afdelingen die ik kon skippen want daar stond niets van op mijn lijstje. De feelgoodromans, thrillers, detectives, hobby en kookboeken en de studieboeken namen een groot deel van de markt in. Heerlijk als alles zo gesorteerd is. Dat scheelt uren zoekwerk.

Bij de Klassiekers ging het direct goed. Ik had binnen drie minuten De gedaanteverwisseling van Kafka in mijn handen. Dat boek kon ik direct op mijn MIK-lijst (Moet Ik Kopen) afvinken. Die zit in de Minichallenge: parels van formaat. En nog geen twee minuten later had ik Ten Oosten van Eden van John Steinbeck op mijn stapeltje. Met mijn afvink-pen in de hand scrolde ik over mijn MIK-lijst, op en neer, heen en weer. Tot mijn grote verbazing kon ik niets afvinken. Nadat ik van mijn verbazing bekomen, ik realiseerde me dat dit boek op mijn MIK-lijst van 2018 stond, stond ik kortdurend in dubio. Tja, het boek lag al op mijn arm, ik had het al zorgvuldig in slaap gewiegd, gekoesterd, liefdevol besnuffeld. Dat kon ik niet meer wegleggen. Ik stond mezelf toe om één uitzondering te maken en één boek voor de lijst van 2018 al aan te schaffen. Dat moet toch kunnen? Dat vinden jullie toch ook?

Vastbesloten om het bij deze ene uitzondering te houden liet ik mijn aanwinsten zien aan mijn man die minzaam naar me lachte. Direct viel mijn oog op iets anders dat lachte. Proust, geen minzaam lachje maar met een brede grijns. Daar lag een lieftallig boekje met de naam: Bekentenissen van een jong meisje. Gewoon een dunnetje, maar wel een mooie uitvoering. Wel voor 2019, maar dat bedacht ik op dat moment niet. Ik dacht alleen dat de boeken voor een kiloprijs werden verkocht, dus dat dunnetje kon er best bij... Hoe Woeste hoogte van Emily Brontë in mijn mandje is gekomen weet ik tot op de dag van vandaag niet.

Ik rukte mezelf weg bij de Klassiekers want dat was een gevaarlijke afdeling, dat had ik snel door (binnen 11 minuten!). Ik nam me voor om de afdeling ná 1940 maar vluchtig te bekijken en alleen af te gaan op boekomslagen die ik al kende omdat ze op mijn MIK-lijst 2017 stonden. Mijn oog viel op Marguerite Yourcenar, die moest ik hebben voor het Klassieker-genootschap. Ja ja, ik weet het, we gaan Hadrianus gedenkschriften lezen en niet Het hermetisch zwart. Maar de eerste titel lag er niet en de laatste wel en ik heb begrepen dat in dit boek een van de beste sterfscenes van de wereld beschreven is en het boek heeft een hele mooie kaft en het ziet er uit als nieuw en het voelde goed in mijn hand. Nou zeg eens eerlijk, wie kan dit boek dan weerstaan? Wie?

Nog geen meter verderop viel mijn oog op de naam Carolina Trujillo gecombineerd met de naam Lupe García. Jongens, dat was het boek dat Esther Gerritsen aan jongeren geadviseerd had toen ze geinterviewd werd over haar boekenweekgeschenk Broer. Ja hoor, ik had het goed gezien, De terugkeer van Lupe García lag daar tussen al die honderden boeken die ik heb laten liggen. Dus die mocht best mee want als ik honderden andere boeken kan laten liggen... Om het af te leren heb ik ook Vingers van Marsepein van Rascha Peper mee genomen, het bleef zogezegd aan mijn vingers plakken. Dit was het laatste boek van Peper dat ik graag wilde hebben en nog niet in mijn bezit had.

Nadat ik mezelf op de schouders geklopt had omdat ik zo sterk geweest was besloot ik de speciale afdeling nieuwere, en dus duurdere, boeken links te laten liggen. Ik heb heel even zijdelings een blik geworden, vier boeken geaaid en niet gekocht en enkel De vergelding van Jan Brokken en De maagd Marino van Yves Petry aangeschaft. Ik was Trots (en Bevooroordeeld?) op me zelf dat ik me keurig aan mijn MIK-lijstje gehouden had (één boek afgevinkt). En de opbrengst van deze markt gaat naar een goed doel. Oké, ik geef het toe, ik had de MIK-lijstjes 2018 en 2019 ook erg goed in mijn hoofd zitten. Daar had ik niet helemaal op gerekend (alvast acht boeken afgevinkt). Mijn man, ja die van het minzame lachje, had zich voorgenomen om niets te kopen en liep met vier boeken en tweeëntwintig DVD's naar buiten.

Het was mogelijk niet de grootste boekenmarkt van Nederland maar deze markt was wel groots, echt groots. Zeer tevreden ging ik weer naar huis.