Fictieve boeken in boeken

Enkele weken geleden besprak ik met EmmaK ergens op Hebban een fictief boek. In de film The Tourist leest Johnny Depp een boek in de trein. Menigeen heeft geprobeerd te achterhalen welk boek dit was, zoals ook Emma, maar het blijkt hoogst waarschijnlijk om een fictief boek te gaan.

Natuurlijk in fantasy boeken

Dat vond ik wel een grappig gegeven en nam mij voor om in films gespitst te zijn op boeken om na te gaan of het om bestaande of fictieve boeken ging. Natuurlijk zag ik in de afgelopen weken maar weinig films en vergat ik er meestentijds op te letten. Toch zag ik twee Harry Potter films die vol zitten met niet bestaande boeken, daar hoef ik de titels niet van de achterhalen. Samen met mijn zoon hebben we, bij het lezen van die boeken al erg moeten lachen. Het gaat dan om titels zoals Zwerven met Zombies, Flaneren met Feeksen en Een Jaar met de Yeti, allen geschreven door Gladianus Smalhart (Harry Potter en de geheime kamer). Dit was direct weer een mooie aanleiding om mijn zoon te wijzen op alliteratie. Daarnaast konden we concluderen dat dit fenomeen niet alleen in films voorkomt maar ook in boeken.

Maar toch ook elders

Tot mijn grote verwondering kwam ik op een heel onverwacht moment een fictief boek tegen in een boek. Tijdens het lezen ben ik altijd alert op intertekstualiteit (verwijzingen naar schrijvers, teksten of boeken), zo ook in het boek dat ik nu lees. Bij één van de genoemde boeken kon ik mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen. Ik kende het boek niet en omdat het met naam en auteur beschreven werd, was ik razend nieuwsgierig of deze intertekstualiteit van belang was voor de scène die ik las. Het ging om Poésie des enfers van Duc de Lille. Op Hebban was het boek en de schrijver niet te vinden maar dat kon ik wel snappen. Wat schets mijn verbazing toen ik dit boek op internet ging zoeken en toen deze hit tegenkwam: The best books that never excisted.

Borges

Ik had me gefocust op boeken in films en helemaal uit het oog verloren dat dit ook in boeken natuurlijk gebeurt. Dat vond ik zo prachtig dat ik dit met jullie moest delen. Een boek van Jorge Luis Borges, Ficciones 1944 (Fantastische verhalen: de naam zegt het al), schijnt boordevol fictieve boeken te staan. Borges, een Argentijnse schrijver, dichter en essayist beschreef in dit boek met korte verhalen meer fictieve boeken dan je in één nacht kunt bedenken (Wikipedia).

.

Waar, o waar?

Maar in welk boek vond ik nu het fictieve boek van Duc de Lille? Zoals ik al zei was dat in een boek waar ik dit totaal niet verwachtte. Een schrijver die erg belezen was en vele 'klassiekers' al op jonge leeftijd gelezen had. Ik las over dit boek in deel 1, hoofdstuk 33, bladzijde 129 (uitgave van LJ Veen) van Anna Karenina. Het was Lev Tolstoj die gebruik maakte van een fictief boek in zijn boek!

Zijn jullie dit al eens tegengekomen in een boek? Ik ben wel erg nieuwsgierig.