De zevende dag van Yu Hua 16-05-2016

Lees eens een boek buiten je comfort zone in april! Dat leek me wel wat. Snel vulde ik mijn formulier in en wachtte vol spanning af wat er voor mij bedacht werd. Ik kreeg prachtige tips en ging op zoek naar het boek dat het meest paste in mijn Reading Challenge. Een boek buiten mijn comfort zone was dit boek zeker. Zelf had ik nooit gekozen voor een Aziatische schrijver. Zeker niet omdat ik de laatste jaren voornamelijk Nederlandstalige literatuur las. Door op een site als Hebban rond te struinen kom je al snel andere boeken tegen dus ik had al enkele boeken van niet Nederlandstalige schrijvers op mijn verlanglijstje staan. Toen mij dit boek voorgeschoteld werd en ik de beschrijving las raakte ik al een tikkeltje meer geïnteresseerd maar ik bleef nog voorzichtig. Een parabel stond er bij. Wat moest ik daarvan verwachten? Maatschappij kritisch zoals bijvoorbeeld kritiek op illegale orgaandonatie; dat is niet een onderwerp dat ik snel zal kiezen. Dat het met humor geschreven was trok me al meer.

Maar kom, dacht ik, je wil iets lezen buiten je comfort zone, dan moet je ook de stoute schoenen aan trekken en er voor gaan. Daarbij had ik ook nog een boek nodig voor mijn Reading Challenge voor de categorie een boek dat je absoluut niet wilt lezen. Hoewel, als je het wilt lezen voor je challenge is het per definitie weer een boek dat je wel wilt lezen, toch? Door de beschrijving bij de tips, leek het toch zeker iets dat ik wel zou kunnen waarderen (waarvoor nogmaals dank Guy). Maar voordat dit aanbevolen werd door Hebban wilde ik het absoluut niet lezen dus dat moest bij deze categorie kunnen.

Toen kwam er een groter probleem. De boekhandel had het niet op voorraad en bij de bibliotheek was het niet voorhanden. Het moest gereserveerd worden. In de gehele provincie was er maar een filiaal met welgeteld één exemplaar. Juist dat ene exemplaar was uitgeleend!! Mogelijk aan een andere Hebban lezer met de zelfde tip? Vandaar dat ik de uitdaging van april pas in mei aan kon gaan. En ik kan jullie verklappen, het was een succes; het boek is echt een aanrader.

Yu Hua, een schrijver waar ik nog nooit van gehoord had, blijkt een van China's meest gelezen en meest spraakmakende romanschrijvers te zijn. Voordat hij begon met schrijven was hij tandarts wat wel enigszins te merken is aan zijn kennis op het medische vlak. Zijn boeken worden in vele talen vertaald en hij was de eerste Chinese schrijver die de James Joyce Award kreeg. Dat beloofde veel goeds.

Het boek begint bijzonder. Yang Fei, geboren in een rijdende trein, overlijd als hij 41 jaar is. Het klinkt tegenstrijdig maar dit is het begin van een scheppingsverhaal. Yang Fei zwerft door het hiernamaals omdat hij geen geld heeft voor een graf. Op zijn zwerftocht komt hij vele bekenden en minder bekenden tegen die hem inzicht geven in de oorzaak van zijn overlijden maar daarnaast tot nog veel meer inzichten leiden. Het verhaal laat een aantal overledenen aan het woord die door het verhalen van hun belevenissen de maatschappij problematiek van China beschrijven.

Het bijzondere leven van Yang Fei en zijn omgeving wordt in vele flash backs beschreven waarbij het lijkt alsof hij zijn leven zelf niet als heel speciaal zag maar waardoor je als toehoorder gaat houden van deze bijzondere man. Het motto, 'op de zevende dag had God zijn werk voltooid, op die dag rustte hij van het werk dat hij had gedaan', is ontleend aan Genesis en zoals bekend, verhaalt dit over de schepping van de aarde en Adam en Eva. Zoals ook vele verhalen uit de bijbel is De Zevende dag vertelt als een parabel. Hua gebruikt in zijn parabel veel magisch realisme en raakt af en toe het surrealisme. Daarnaast wordt het verhaal erg droog en daardoor komisch/ironisch verteld waardoor je ondanks de maatschappijkritiek geregeld met een grote glimlach door het verhaal rolt. Dit wordt afgewisseld met zulke mooie, emotionele beschreven momenten dat er ook geregeld een traan ontlokt wordt.

Het taalgebruik is geregeld barok te noemen met mooie zinnen, metaforen en beschrijvingen. Hierdoor ga je je afvragen hoe de vertaler het Chinees zo mooi kan omzetten in het Nederlands. Mogelijk lukt dit doordat chinezen zo veel in beelden spreken. Het perspectief wisselt; het boek start met een ik-perspectief maar dit wordt af en toe losgelaten waardoor je goed zicht krijgt op de kritiek die de schrijver heeft op het absurde moderne China.

Als je op zoek bent naar een mooi geschreven parabel met maatschappij kritiek en een humoristisch sausje en daarbij een beetje magisch realisme niet schuwt ben je met dit boek aan het goede adres.

Ik las dit boek in het kader van de Hebban Reading Challenge 2016

Boek 18, 15 mei 2016

Categorie: een boek dat je absoluut niet wilt lezen