Halverwege deze week kregen wij op het werk ons kerstpakket al. Het paste mooi in mijn postbakje. Lekker klein, niet zeulen met een grote kist, het kon zo in mijn handtas mee naar huis. Dat vond ik al erg praktisch. Anderzijds is het krijgen van een grote doos, die je samen met de kinderen kunt uitpakken ook erg leuk natuurlijk. Toch viel de inhoud vaak tegen voor mijn kinderen. Wijn, paté, een kerststol met speciale smaak die ze niet lustten, een potje pesto dat nooit open gegaan is, ze hoopten toch altijd op iets anders.

.

Nu kreeg ik een klein, handzaam doosje. Volgens mij was het de tweede of derde keer dat ik een doosje kreeg met hierin een link naar een site met de mogelijkheid om zelf iets te kiezen, een belevenis of een wijnpakket of een exclusief chocolade-pakket of een artikel uit de categorie keukengerei (dat is helemaal geen Hebban Reading Challenge categorie, dus valt direct af). Iedere keer kijk ik dan tien keer het boekje door, kijk verder op de site en op de laatste dag dat ik nog iets kan kiezen, klik ik snel nog iets aan. Vorig jaar koos ik voor een keukenweegschaal, een hele luxe met prachtige extra functies. Jammer genoeg weegt het apparaat niet zo goed als een goedgelijkend exemplaar van €8,- uit de plaatselijke discount zaak, maar het staat erg mooi en chique op het aanrecht.

Ik zag er tegenop om dit jaar weer te moeten zoeken en had me al voorgenomen om te kiezen voor een goed doel. Bij het openen van het handzame doosje kwam ik tot mijn verrassing een stapel kaarten tegen. Voor een verjaardag, een geboorte, een verhuizing of om een zieke beterschap te wensen. Zeer handig want die heb ik nooit bij de hand als dit nodig is. Zoals ik al zei, dit doosje past precies in mijn handtas, dus de komende periode kan ik vooruit. Natuurlijk moeten er niet twee zieken achter elkaar komen want dan heb ik alleen nog Gefeliciteerd met je dochter of Succes in je nieuwe baan over. Dat lijkt me minder geschikt.

Mooiste pakket?

Wat maakt nu dat ik dit kerstpakket het mooiste pakket ooit vind? Dat is niet het handzame doosje of de leuke kaarten maar toch hetgeen ik tegenkwam op internet toen ik mijn kado mocht kiezen. Er waren verschillende thema's om uit te kiezen en mijn oog viel op het thema lezen. Doorklikken op dit thema bracht mij op een keuze programma waarbij ik tijdschriften of boeken mocht kiezen. Mogelijk stond er meer in het keuzeprogramma maar dat heb ik niet meer gezien want ik had al op het icoon voor boeken geklikt!

De eerste keuzemogelijkheden bleken vooral kookboeken te betreffen. Ik ben dol op eten maar ik ben geen keukenprinses. Recepten vind ik heerlijk om te lezen, zeker als er goede plaatjes bij staan en de namen van de gerechten smakelijk zijn, maar koken zelf doe ik niet zo vaak. De kookboeken die we in huis hebben, worden door mijn man gelezen maar hij kookt vooral vanuit zijn eigen ervaring. Als ik aangeef dat ik kook, gaan mijn kinderen vaak snel naar hun vrienden en bellen iets later op dat ze daar blijven eten, zo gezellig! Dat komt omdat het mij niet lukt om naar een pan te blijven staren en af en toe te roeren. Ik moet iets doen met mijn hoofd en dat is vaak lezen. Het recept heb ik binnen vijf minuten gelezen dus er moet een boek bij of een tablet met Hebban notificaties, anders raak ik gefrustreerd. Het gevolg is dat de maaltijd juist gefrustreerd raakt door het gebrek aan aandacht van mij. Het eten ziet altijd zwart van jaloezie tegen de tijd dat het klaar moet zijn.

.

Gelukkig kon ik doorklikken na deze kookboeken en er stonden nog meer boeken om te kiezen. Ik had op de een of andere manier 10 punten te besteden. Een klein leven van Hanya Yanagihara kon ik kiezen voor 8 punten. Ik had dit al bijna in mijn winkelmandje liggen toen ik er aan dacht dat ik dit van een vriendin mag lenen binnenkort. Ik besloot toch heel even verder te kijken.

Al snel kwam ik bij de boeken van Hendrik Groen. Beide boeken kon ik kiezen voor vijf punten elk. Alweer zat mijn vinger bijna op de knop toen ik bedacht dat ik het eerste deel al thuis heb liggen. Dit heb ik geleend van mijn schoonzus en ligt zo voor het grijpen. Ik moest mijn impulsen bedwingen en de lijst verder doorspitten.

En toen kwam De greppel van Herman Koch in beeld. Sinds ik samen met mijn dochter Het Diner heb gelezen en geanalyseerd, wordt mijn aandacht snel getrokken door boeken van Herman Koch. De greppel werd aangeboden voor vijf punten. Kon dat wel? Was het een tikfout? Was het misschien alleen een uittreksel? Nee echt, het was 'goedkoper' dan Een klein leven, dat is anders dan in de winkel! Dit boek staat al een tijdje op mijn TBR of NTL lijst. Onlangs was de schrijver in Maastricht voor een signeersessie. Daar was ik graag heen gegaan maar Maastricht is toch wel ver dus ik heb het voorbij laten gaan met een bloedend hart. Hier stond dit boek mij toe te lachen op deze site en dat niet alleen, ernaast stond Ma van Hugo Borst. Dat boek had ik in een van mijn categorieën van mijn challenge gepland maar het moest schuiven voor een ander boek. -Dat eeuwige geschuif van mij maakt dat sommige boeken die ik dolgraag wil hebben toch niet in mijn kast komen.- Maar nu was de kans daar om het alsnog aan mijn kleine voorraadje (!) NTL boeken toe te voegen. En dat voor maar vier punten.

Ik had nog 1 punt over. Hoe moest ik dat nu opvullen? Ik heb niet eens gekeken of dit misschien op te vullen was met een kado uit een ander thema ik heb gekozen voor een Italiaans kookboek. Natuurlijk niet voor mezelf maar voor mijn man en voor mijn zoon die dol is op de Italiaanse keuken.

Mooiste pakket!

Ik was er uit, in tien minuten had ik een prachtig kerstpakket samengesteld. Even voelde ik me schuldig omdat ik niet koos voor een goed doel maar dat heb ik snel verholpen door gewoon ook een goed doel iets extra's te geven. Toen ik op de knop gedrukt had om mijn keuze te bevestigen kreeg ik nog wat wroeging omdat ik boeken voor mezelf koos maar ook dat is niet helemaal waar. De greppel is een boek waarvan ik nu al weet dat mijn man en dochter het ook gaan lezen. Ma van Hugo Borst zal waarschijnlijk ook door mijn man gelezen worden maar ook door mijn ouders. Het kookboek, ik zei het al, daar doe ik mijn man en mijn zoon een plezier mee.

Mijn man stelde me pas echt gerust: "Als jij je boeken leest wordt de kans kleiner dat je kookt en dat is voor ons allen een zegen!" Ik was tevreden, dit is het mooiste kertspakket ooit.

NB iets dat me opviel tijdens het schrijven van dit blog: alle voornamen van de schrijvers die ik beschrijf beginnen met een H! Dit moet wel een vingerwijzing zijn. Ik heb nog geen idee waar dit naar verwijst. Ik wacht rustig af.