Ik ben om, ook ik lees De Zeven Russen
Ik ga er voor
Vandaag zag ik ze liggen in de boekhandel, allemaal bij elkaar uitgestald. Kleurige covers die zo mooi bij elkaar passen, titels die me bij de keel grepen. Met heel veel moeite heb ik ze nog even kunnen laten liggen en heb ik alleen een foto gemaakt om aan jullie te laten zien maar binnenkort ga ik ze natuurlijk aanschaffen. Kijk die mooie poster toch eens.
Al enkele jaren verzet ik me er tegen. Ik wilde niet mee in die rage, ik wilde niet beginnen aan een serie omdat dat direct veel leestijd kost en er zijn zoveel andere boeken. Ook was ik bang dat het niet bij me zou passen, achteraf weet ik niet goed waarom. Ondanks alle andere lezers die zo enthousiast riepen dat ze niet konden wachten totdat het volgende deel uitkwam bleef ik stuurs voor me uit staren als ik in de boekwinkel of op Hebban de aankondiging van een nieuw deel voorbij zag komen. Toch ging ik enkele uren geleden voor de bijl. Ik zag de poster met daarop de zeven delen en dat prachtige paarse extra achtste deel. Ik keek, ondanks mijn voornemen om dat niet te doen, toch naar de boekjes zelf en ja, toen was ik verkocht.
Als zoveel lezers er enthousiast over zijn, dan zal ik deze boeken toch zeker ook mooi vinden, niet? Ik heb er alle vertrouwen in. Zeven Russen en een Oekraïner, eigenlijk past het gewoon heel goed bij me. Welbeschouwd is het vreemd dat ik me zo lang er tegen verzet heb. Ik ga ze een voor een aanschaffen en er dan enorm van genieten. Ik begin denk ik met Wilde rozen. Of zal ik toch starten met het Oekraïense De rode ruiterij?
Een serie van De kleine Russische bobliotheek.
- Wat adviseren jullie?
- De dame met het hondje
- Petersburgse verhalen
- De kapiteinsdochter
- Eerste liefde
- De dood van Ivan Iljitsj
- De rode ruiterij
- Ondergrondse notities
- Wilde rozen