Die vreselijke, maar ook zo overheerlijke Reading Challenge 2016 geeft me soms hoofdbrekens. Nu is het zo dat ik dol ben op het breken van mijn hoofd over boekenplanken, dus ik doe het met plezier. Ik schuif van links naar rechts en van achter naar voren. Ik begon de Challenge met een aantal afspraken in mijn hoofd. Sinds ik halverwege 2013 met veel plezier de overstap had gemaakt van thrillers (Scandinavische, Karin Slaughter en af en toe een Nederlandstalige) naar Nederlandstalige literatuur las ik alleen nog maar boeken die daadwerkelijk het 'predikaat' literatuur hadden. Daarbij moest het oorspronkelijk Nederlandstalig zijn want daar waren nog zoveel schatten die ik nog niet eerder ontdekt had en dolgraag wilde vinden. De tijd ontbrak mij om ook andere literatuur tot me te nemen. De enige uitzondering op deze criteria maakte ik voor jeugdliteratuur die ik ook geregeld lees met mijn kinderen.

Verder was het de bedoeling om alle boeken die ik in mijn boekenkast verzameld had maar nog niet gelezen nu eens eindelijk ter hand zou nemen. Daar kwamen de categorieën nog bij. Daar wilde ik zoveel mogelijk boeken in proppen, liefst zonder Jokers. 

De volgende criteria had ik bij de start van mijn challenge geformuleerd

* Literatuur 

* Oorspronkeleijk Nederlandstalig

* Uit mijn boekenkast

* Passend in de catgorieen

Hierbij koos ik voor 35 boeken omdat dit de bovengrens van mijn jaargemiddelde was. Ik wilde die Challenge halen en mezelf niet overschatten.

Je kunt je voorstellen dat deze combinatie aan criteria tot moeilijkheden kan leiden. Want een boek dat dit jaar uitkomt staat per definitie niet in mijn boekenkast op 1 januari. Bedenk daarnaast maar eens een boek van een Scandinavische auteur die Nederlandstalige literatuur schrijft. Dat bestaat misschien wel maar waar moest ik het zoeken? Nu ja, ik koos maar 35 boeken dus ik kon die moeilijke categorieën misschien wel vermijden.

Ik had daarnaast buiten de waard gerekend. Ik was enerzijds vergeten dat mijn boekenkast nog altijd sneller groeit dan leeggelezen raakt omdat ik toch altijd boeken blijf kopen. Maar een groter gevaar school in het fenomeen Hebban. Deze site maakt het geregeld moeilijk om je te houden aan de voorgenomen boeken.

Doordat ik hier zwart op wit zet in welke categorie ik een boek plaats is het nog wat moeilijker om te schuiven want dan is het ook zichtbaar voor anderen. Nu ja, mogelijk zijn jullie nog getuige van een schuif-want-anders-past-het-niet-manoeuvre in de komende weken.

In de eerste maanden van het jaar heb ik nog wel boeken gelezen die in de kast stonden, het tweede kwartaal van 2016 liet iets heel anders zien. Lees maar mee. 

11. C. S. Lewis, de kronieken van Narnia

03-04-2016, (1950), ***

Dit boek las ik samen met mijn zoon. Een magisch boek, dat moge duidelijk zijn. Oei in die categorie stond schoppenvrouw (nr 8) en die had Harry Potter al van z'n plek gestoten. Een jeugdklassieker zou ook kunnen. Een blik op mijn aantekeningen maakte direct duidelijk dat die plek al bezet was door Oorlogswinter. Die moest blijven staan, dus daar kon ik niet mee schuiven. Dan maar op een plek waar ik al drie andere opties had staan. Die moesten doorschuiven naar een andere categorie of naar 2017. Dat is het lot van het nog niet gelezen boek.... Narnia kwam niet uit de boekenkast maar uit de kast van mijn zoon. Dus mijn stapel nog te lezen boeken in de kast werd er niet slanker op.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een boek dat verfilmd is

Ik was niet heel erg enthousiast over het boek. Het verhaal is leuk maar toch had ik wat moeite om het uit te lezen. Het greep me onvoldoende. Dit is een boek waarbij ik de film leuker vind dan het boek. Dat was balen. Ik had in die zelfde tijd een ander boek kunnen lezen dat me meer bevallen was. Ik had in die categorie een ander boek kunnen plaatsen dat me meer 'gesmaakt' had. (Een heerlijke uitdrukking die ik leen van Vlaamse Hebban-maatjes)

12. Willem Elsschot/Dick Matena, het dwaallicht, een beeldroman, (2008)

30 april 2016, ****

Boek 12 was iets nieuws. Hier was ik niet aan begonnen als ik niet met de challenge had meegedaan. Dankjewel Hebban dat ik met jullie mocht kennismaken. Zoals je wel snapt had ik ook dit boek niet in de kast staan want ik hoorde er pas van toen ik met de challenge mee ging doen. Dit kwam van de bibliotheek. Zoals al in mijn vorige blog vermeld zijn de boeken van Elsschot favoriet. Het origineel had ik nog niet gelezen. Ik ging dus een klassieker lezen van een favoriete auteur in een nieuw jasje.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een grafische roman

Dat was vast een inkoppertje, niet? Ik vond het zeer leuk om kennis te maken met grafische romans. Ik denk dat ik er wel meer wil lezen. Ik heb er in ieder geval nog enkele op mijn verlanglijst staan. Deze categorie mag voor mij dan ook terug komen in 2017. Hoewel ik weet dat deze categorie door andere lezers is 'weggestemd'. Ik vond het leuk maar ik had het boek ook graag gelezen als ik het als regulier boek in huis had gehad. Waren de tekeningen nodig of aanvullend in dit geval? Nodig niet maar het het was wel leuk.

13. Harry Mulisch, de ontdekking van de hemel (2e lezing), (1992)

03 mei 2016, *****

Ergens in februari of maart maakte ik kennis met het klassieker-genootschap. Daar werden prachtige boeken gelezen maar niet allemaal Nederlandstalig en dat was wel wat ik wilde aanhouden voor mijn challenge. Ik bleef het genootschap wel volgen. Op een dag werd ik getriggerd door de aankondiging dat een deel van het genootschap dit boek ging lezen. Ik las het al in 2014 maar opnieuw lezen vond ik zeker geen straf, zeker als je dit met een aantal mensen kunt doen, in de vorm van een leesclub.

Ik plaatste dit boek in de categorie: Een van de meest gekochte, maar minst gelezen boeken

Dit boek had in nog heel wat andere categorieën gepast, zoals meer dan 500 bladzijden, een boek dat verfilmd is, een boek dat je in een avond uit hebt (maar dat kan alleen als je jokt), een boek waarvan je moet huilen, een magisch boek. Keuze genoeg. Ik heb dus weer erg moeten zoeken welke categorie ik zou kiezen met zo min mogelijk schuiven of laten sneuvelen van andere boeken. Dat is gelukt en ik heb enorm genoten van het herlezen en bespreken met het kleine gezelschap met heel veel mooie analyses. Een mooie bijkomstigheid, het boek stond al in mijn kast. Niet op de plank met ongelezen boeken jammer genoeg. Nu ja, je kunt niet alles hebben.

14. Inge Schilperoord, Muidhond, (2015)

05 mei 2016, ****

Dit boek zag ik liggen bij een van mijn bibliotheek bezoekjes en ik kon mij niet beheersen. Dat moest mee, dat moest ik lezen, dat boek keek me op Hebban al zolang smekend aan. In de bibliotheek hoorde ik ook nog smekende geluidjes: "neem mij mee, neem mij meehee." Daarom dit keer weer geen boek uit mijn kast, terwijl ik wel de kast weer gevuld had met andere boeken, aaaahhhh. Ik dacht dat dit boek een Hebban-Award had gewonnen. Nee dus! Aanbevolen door boekenpanel? Jammer dan. Titel van maar 1 woord moest het worden, pech voor Ademloos en nog drie andere boeken die voor deze categorie op de nominatie stonden.

Ik plaatste dit boek dus in de categorie: Een boek met een titel van maar één woord

Dit is echt een boek dat onder je huid gaat zitten. Je voelt de warme zon in je nek prikken, je voelt de zweetdruppels over je rug lopen, je voelt de paniek je hart omklemmen. Je voelt jezelf een voyeur als je het leest. Nu ik dit schrijf denk ik dat het ook nog past in de categorie: een boek met een ongelukkig eind. Goed nieuws voor Ademloos, Ventoux, Hex?? Slecht nieuws voor...... Ik laat het even staan en kijk later verder.

15. Frederik van Eeden, kleine Johannes, (1887)

8 mei 2016, ****

Ook een leuk verhaal van wederom een boek dat ik nog niet in mijn kast had staan en toch in mijn challenge terecht kwam. Op 5 mei was er een rommelmarkt in het dorp. Daar koop ik over het algemeen geen boeken tenzij ze er echt vlekkeloos en ongelezen uit zien. Zo ook met dit boekje, in een uitgave van de grote lijsters. Het was nog niet gelezen, vermoed ik. Ik nam het mee voor op mijn leeslijst voor 2017. Omdat ik nog even op de rest van het gezin moest wachten ging ik op een bankje in de zon zitten. Je raadt het al, ik keek heel even naar de eerste bladzijde. Voordat ik het wist was ik helemaal verdiept in het boek. 

Ik plaatste dit boek in de categorie: Een boek uit de 19e eeuw

Ooit heb ik dit boek al gelezen. In het verre, verre verleden op de middelbare school. Ik kwam daar achter doordat ik, toen ik het boek las, enkele situaties, stukken van het plot herkende. Ik herkende net genoeg om te weten dat ik het ooit gelezen had maar gelukkig ook weer zo weinig dat ik prima kon doorlezen. Ik had er toen sowieso niets van begrepen. Anders was het me zeker bijgebleven. De diepere lagen waren totaal aan mij voorbij gegaan. Dan lijkt het een makkelijk te lezen en een beetje raar boek met een wat verouderde taalgebruik. Maar de boodschap van de schrijver lees je tussen de regels. Ik heb er wat secundaire literatuur bij gehaald om dit goed te kunnen begrijpen waardoor ik het ook beter kon waarderen. Een geëngageerd sprookje, een parabel dat knap in elkaar zit. Ik schreef er een recensie over.

16. Jan Terlouw, Oorlogswinter, (1972)

11 mei 2016, ****

Ik las al veel van Terlouw, was zelfs een grote fan toen ik zelf jong was. Maar dit boek had ik nog niet gelezen. Dat heb ik mooi even ingehaald en daar ben ik erg blij om. Dit is echt een jeugdklassieker die het ook nu nog goed zal doen bij de jeugd. Door het onderwerp blijft het actueel. ik las het ook een een periode die erg bij dit boek past.

Ik plaatste dit boek in de categorie: Een jeugdklassieker

Oorlogswinter; als dat geen klassieker is? Dat wel ja, maar weer niet uit de boekenkast. Dit boek kocht ik toen het spotgoedkoop bij de boekhandel te verkrijgen was voor mijn zoon, die het tot op heden nog niet gelezen heeft maar ik dus wel.

17. Jan Terlouw, Pjotr, (1977)

14 mei 2016, ****

Op de lagere school was ik al verknocht aan dit boek. Op dat moment werd me geadviseerd om andere boeken te lezen en er werd gezegd dat dit meer een jongensboek was. Daar ben ik het dus niet mee eens. Het paste perfect in een mooi gekozen categorie van de Reading Challenge.

Ik plaatste dit boek in de categorie: Een boek dat je favoriet was in je jeugd.

Ondanks het feit dat het goed paste hadden hier nog wel dertien andere boeken gepast. In mijn jeugd had ik elk jaar wel een ander boek dat favoriet was. Van Alleen op de wereld tot Goud-Elsje, en van Rinke de lijfeigene tot Koning van Katoren. Gelukkig had ik dit boek enkele jaren geleden opnieuw gekocht, uit jeugdsentiment, en nog in mijn kast staan op de plank met ongelezen boeken. 

18. Yu Hua, De zevende dag, (2013)

15-05-2016, ****

In april gooide Hebban roet in mijn eten en een leuke challenge het net op. Lees een boek buiten je comfortzone in april. Door aan te geven wat je graag las kon een Hebban medewerker enkele tips geven waardoor je extra uitgedaagd werd om eens iets te lezen wat je normaal niet snel zou doen maar dat toch ook bij je leesvoorkeur zou passen. Guy Doms koos drie boeken voor mij uit die alledrie wel bij mij zouden kunnen passen. Zeer knap vind ik dat, zeker omdat ik nooit op het idee gekomen was om deze boeken te kiezen. Gezien mijn eisen vooraf heb ik er maar één van uitgekozen. Er zat namelijk geen oorspronkelijk Nederlandstalig boek bij maar buiten mijn comfortzone was het wel. Natuurlijk moest het boek ook in een categorie passen.

Ik plaatste dit boek in de categorie: Een boek dat je absoluut niet wilt lezen

Zonder de Hebban uitdaging was ik namelijk nooit aan dit boek begonnen. Nu het geadviseerd werd en ik de informatie erbij las werd ik zeker nieuwsgierig. Dat maakt deze categorie juist tot een paradox; Als je een boek gaat lezen om in deze categorie te plaatsen wil je het lezen, al is het alleen om deze categorie te volbrengen. Als je het wil lezen om de categorie op te vullen klopt de categorie niet meer, ahum.... Ik heb dit boek uiteindelijk met veel plezier gelezen. Het is een bijzonder boek; een parabel die daarnaast op schrijnende wijze enkele misstanden van de Chinese maatschappij bloot legt en die dit ook nog met verfijnde humor weet te brengen. Daar heb ik een blog aan gewijd. Dankje wel Hebban voor de mooie tip, jammer dat mijn boekenkast niet slonk...

19. Strepen aan de hemel, G.L. Durlacher, (1985)

19 mei 2015, ****

Er was een categorie die me erg trok, zo leuk bedacht, zeer origineel maar o zo ingewikkeld. Een schrijver met je eigen initialen. Ik heb van alles geprobeerd. Mijn initialen zoals ze zijn, mijn meisjes naam, husselen, linksom, rechtsom, voorletters, tussenvoegsel, er kwam geen auteur uit de bus. Als ik al iets vond dan stond alleen de auteur er zonder een boek erbij... Tot ik op het idee kwam om de voorletters van een schrijver te gebruiken en die te passen in mijn initialen. Soms moet je de boel een beetje naar je hand zetten. Ik koos voor strepen aan de Hemel van GL Durlacher en die D van Durlacher zat ook wel ergens verstopt in de soep van letters. 

Ik heb dit boek geplaatst in de categorie: een boek van een auteur met jou initialen 

De bedoeling van Hebban is om eens buiten je comfortzone te lezen maar wat ik vond bij mijn initialen was telkens een andere planeet, nee, een ander sterrenstelsel! Er zat wel een leuke bijkomstigheid aan dit letter-gehussel. Ik vond een boek uit de boekenkast, van de plank ongelezen, eindelijk! Nummer drie dit kwartaal.

20. Gescheiden kamers, Pier Vittorio Tondelli, (1986)

01 juni 2016, ****|*****

Wederom kwam Hebban met streek die een kink in de kabel van mijn voornemens bleek. Een leesclub met een boek van een schijver die vergeleken werd met Kellendonk. Ik heb nog niets gelezen van Kellendonk (wel in de kast staan trouwens) maar zijn boeken worden goed beoordeeld en passen mogelijk in mijn comfortzone. Het lot wilde dat deze schrijver uit Italie kwam, niet oorspronkelijk Nederlandstalig dus. Nu ja, na Yu Hua kon elk ander buitenlands boek ook, ik gooide een van mijn strenge eisen overboord. Ik werd ingeloot voor deze leesclub en heb dit boek met veel plezier gelezen en besproken met andere Hebbanlezers (Ik las vandaag het woord Hebbanisten, dat vind ik erg mooi).

Ik plaatste dit boek in de categorie: een boek vol romantiek

Ik weet nog niet zeker of het daar blijft staan. Want dit boek is veel meer dan een romantisch boek. Er zit romatiek in, dat klopt, en deze categorie moet toch ook afgevinkt worden. In dit boek wordt je meegenomen op een terugblik van een man, wiens oud-geliefde net is overleden. Hij kijkt terug op zijn eigen leven en hun relatie in de wervelende jaren tachtig. Dat is toch echt wel wat anders dan een boek vol romantiek, niet? Dus met het overboord gooien van mijn eis -oorspronkelijk Nederlandstalig- ging ik ook de categorieen bij de boeken passen in plaats van andersom. Ik was benieuwd wat Hebban nog meer voor mij in petto had.

21. Johan Bordewijk, Zielsveel, (2015)

 15-06-2016, ****

Ik hoefde niet lang te wachten op trucjes van mijn favoriete site, want rond hetzelfde tijdstip dat de leesclub van Gescheiden kamers mijn Reading Challenge in gevlogen kwam, had Hebban weer iets nieuws bedacht. Het faciliteren van een boekenblog op Hebban met overheerlijke boekenklusjes. Mijn eerste klusje betrof een boek dat oorspronkelijk Nederlandstalig was, mooi zo. Het paste perfect in een categorie die nog niet was ingevuld waardoor ik weer iets kon afvinken. Dit boek valt onder de noemer literatuur, prachtig dus. Maar stond niet in mijn boekenkast. Dat kon mij steeds minder interesseren, bemerkte ik al snel. Ik las zoveel mooie, nieuwe, verrassende boeken.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een verhalenbundel 

In januari dacht ik nog dat dit een moeilijke categorie zou zijn omdat ik geen verhalenbundels las. Deze boekenblogklus maakte dit heel eenvoudig. Dit was mijn eerste blog op mijn Boekenblog Elegieën. Het betreft een verhalenbundel met een wat langer kortverhaal en eentweetal kort verhaalseries die het beste bij elkaar te lezen zijn maar ook afzonderlijk gelezen kunnen worden. Shakespeare speelt ook een rol in dit boek en daar heb ik erg van genoten. Bij het lezen van dit boek kwam bij mij de twijfel of ik mijn challenge wel op 35 boeken wilde laten staan. Er waren al een aantal Hebbanisten die ik volgde die de eindstreep al bijna gehaald hadden. Wat zou ik doen: In september of oktober miijn challenge voltooien of mezelf nog meer uitdagen? er waren nog zoveel mooie categorieën en nog veel meer boeken (in mijn kast maar ook daarbuiten).

22. Edith Wharton, de jaren van onschuld, (1920)

24 juni 2016, *****

Zoals al eerder genoemd lonkte het klassieker-genootschap al enkele maanden. Nu ik toch al wat leespincipes overboord gegooid had en het boek van Edith Wharton besproken zou worden besloot ik mee te doen met dit boek en binnen een dag was ik overgehaald om toe te treden tot Het Genootschap. En daar heb ik geen spijt van! Ik heb genoten van dit boek en van de bespreking. Er was wel een klein probleem: 

Ik heb tot op heden nog niet helder in welke categorie ik dit moet plaatsen: wsch. Een boek met een ongelukkig eind,

Maar dat is een beetje ongelukkig gekozen. Is er wel sprake van een ongelukkig eind? Het is maar hoe je het bekijkt. Maar weet iemand een betere categrorie voor dit boek dat een liefde beschrijft die onmogelijk gemaakt wordt door de heersende conventies van de mensen van stand in het 19-eeuwse New York?

Keerpunt in mijn lezen!

Dit boek betekende een keerpunt in mijn lezen. Ik lees over de grenzen van het Nederlandstalige, ik lees klassiekers waar ik nog nooit van gehoord heb, ik lees veel meer dan ik ooit verwacht had te lezen in 1 jaar en ik geniet met volle teugen. Een opmerkzame lezer had al bemerkt dat mijn leestempo omhoog gegaan was. Bij het eerste kwartaal lag ik al iets voor maar dat kon berusten op toeval. Nu was het menens. Mijn aarzeling om mijn challenge aan te passen was hierbij ook voorbij. Ik heb het aantal opgeschroefd tot 45 boeken. Als ik dat al niet zou halen dan heb ik toch een enorme uitdaging gehad dit jaar en mezelf overtroffen.

Wat zou het volgende kwartaal voor mij in petto hebben?