Aangezien ik naar Maastricht zou rijden voor de verjaardag van mijn broer had ik niet helemaal verwacht dat ook mijn zaterdag zo geslaagd zou zijn op boeken gebied zoals Marieke op haar blog 'Er was eens....' : <a href="https://www.hebban.nl/p/er-was-eens/nieuws/missie-zaterdag-geslaagd">missie zaterdag geslaagd</a>

Omdat het de verjaardag van mijn broer was is dat  natuurlijk een moment van cadeaus geven en niet van cadeaus krijgen. Omdat mijn broer ook erg van letters (en cijfers) houdt kreeg hij -natuurlijk- een boek. Ook nam ik nog een boek mee om een stukje te laten lezen aan de rest van de familie. Hierdoor had ik dus al een tas met boeken bij me op weg maar Maastricht.

Dat was niet de enige tas met boeken. Ik had er nog een meegenomen met een flinke stapel boeken die ik niet meer hoefde. Klinkt raar want alles wat ik lees koester ik. Het terug brengen van een bibliotheek boek kost me soms al moeite (en dus geld, oeps). Maar zo af en toe wordt mijn boekenstapel aangevuld door vrienden, bekenden en familie met boeken die ik al heb. Of ik koop er zelf een, dat ik dolgraag wil lezen maar waarvan ik niet meer wist dat ik het al had. Tja, dat krijg je met zeer grote TBR stapels. Ik neem altijd een overzicht mee om dit te voorkomen, altijd, behalve als ik dat overzicht toevallig niet bij me heb..., ahum.

Maar even terug over die tas gevuld met boeken die ik dubbel had. Als je boeken weg doet dan krijg je toch nog altijd geen boeken? Jawel dus, wel als je ze kunt ruilen en daar zit het mooie toetje van de verjaardag van mijn broer. Een verjaardag die op zich zelf al heel geslaagd was.

Ruilen dus! Bij de brandweer! Want daar gingen we eten. Dit klinkt misschien gek maar in Maastricht is De Brandweer Kantine al een begrip. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen in het land dit fenomeen kent. In de oude brandweer kazerne van Maastricht is een restaurant gevestigd. Een interessante inrichting, waarbij veel aspecten van de oude kazerne gehandhaafd zijn, met een boeiende kaart met biologische producten. Wij allen, maar in het bijzonder mijn zoon, waren zeer gecharmeerd van de nagerechten op de kaart. Hierop stond het meest gezonde en meest goedkope nagerecht dat ik ooit zag. Een potje pingpong voor €0,00. Mijn zoon heeft dit toetje wel in vijfvoud, of nog vaker, met zeer veel smaak genuttigd en wij allen hebben er van genoten. Echt een aanrader.

Zoals gezegd zijn bij de inrichting oude delen van de Brandweer kazerne bewaard gebleven. Zo is de toren een publiekstrekker geworden (zie de foto) en het is interessant om te bedenken waarom deze toren zo noodzakelijk is voor een brandweerkazerne. Bedenk maar eens dat de brandslangen, na gebruik bij een brand, ook gewassen moesten worden en dan natuurlijk ook gedroogd. Je kunt je voorstellen dat een gewone drooglijn of droogmachine niet zal volstaan, gezien de lengte van een brandweerslang. De toren doet dan dienst als plek waar de slangen opgetakeld worden en verticaal te drogen hangen, naast de functie van uitkijktoren natuurlijk. Ook het wassen zelf vraagt enige aanpassingen. Zo is er over bijna de gehele lengte van het restaurant een wasbak die nu een geheel andere functie heeft gekregen. Het duurde even voordat ik dit echt gezien had want de wasbak is nu afgedekt met een glasplaat en daarop staat een lange rij boeken. Prachtige, oude, nieuwe, gelezen, ongelezen, mooie, minder mooie, grote, kleine, dikke, dunne, kinder-, kook-, reis-, woorden- en andere boeken. Uit deze fantastische rij boeken mag je boeken kiezen, zoveel je wilt.

Het is natuurlijk wel zo fijn als je ook boeken inlevert, dat is wel de bedoeling. Daarom namen wij een tas met boeken mee. De laatste keer dat ik in De Brandweer Kantine was had ik geen enkel boek gevonden dat mij kon bekoren, wel een boek voor mijn moeder waar ze nog altijd erg blij mee is.

Maar dit keer zag ik direct bij de eerste blik dat er nieuwe aanwas was. Kate Chopin, de ontnuchtering, mijn hart sloeg een slag over, die stond op mijn TBR lijst en niet op mijn 'heb-ik-in-mijn-boekenkast-lijst'.

Daarnaast vond ik nog vijf boeken. Een van de boeken staat niet afgebeeld op de foto omdat ik dit boek direct uitgeleend heb aan een van mijn familieleden en dat is Ventoux van Bert Wagendorp. Dit boek zal even een rondje langs de familie maken voordat ik dat zelf in handen krijg maar dat is niet erg, gezien mijn TBR-heb-ik-in-mijn-boekenkast-lijst.

Het feit dat ik Het Geweten van Jessica Durlacher in de kast heb staan (nog niet gelezen) hield mij niet tegen om dit boek aan te schaffen via een mooie ruil. Mijn thuisversie had een kopje koffie ontvangen zonder daarom gevraagd te hebben en de storende littekens daarvan, met bobbels en bruine kleur, maakten dat ik een nieuwe versie wenste.

Maestra is een boek dat ik veel op Hebban voorbij heb zien komen en is erg geschikt voor mijn moeder. Top aanwinst dus.

The Girl on the Train van Paula Hawkins is ook een boek dat geregeld voorbij kwam op Hebban. Nu Hebban ook Engelse boeken opgenomen heeft is het natuurlijk prachtig om de Engelse versie toe te voegen, op Hebban en in mijn kast.

Eind december, vlak voor de start van de Reading challenge 2016, heb ik Ademloos van Kim Moelands op mijn lijst gezet. Eerst voor de categorie titel van maar een woord, toen voor de categorie, waargebeurd boek en later voor de categorie een boek waarvan je moet huilen. Kim Moelands moest telkens schuiven voor andere boeken die in deze categorieën en is uiteindelijk doorgeschoven naar 2017 (sorry, Kim). Toch is het goed om het boek nu al in mijn bezit te hebben, om het nu al in mijn boekenkast te laten pronken...

Oh ja, in Boxmeer, waar ik onlangs was voor JAWEL! een boekenmarkt, is een restaurant met een vergelijkbaar principe, nabij de bibliotheek.

Deze boekenruil was een fantastische afsluiter van de dag. Mijn TBR stapel in de boekenkast is weer met 4 boeken uitgebreid. Ik heb nog niet geteld hoe groot mijn TBR stapel is, zoals Cindy onlangs deed op haar blog 'Passie voor boeken'  <a href="https://www.hebban.nl/p/passie-voor-boeken/nieuws/mijn-tbr-stapel">mijn TBR stapel</a> maar ik ben bang dat ik dichter bij haar grote aantal kom dan ik weet of wil weten...