O nee, o nee, o NEE!

a, ja, vandaag liep ik weer door de bibliotheek. Alleen om een boek terug te brengen. Net enkele minuten voor sluitingstijd stapte ik naar binnen om maar niet de kans te lopen om overstag te gaan voor het lenen nieuwe boeken. De gereserveerde boeken waren nog niet aangekomen dus het zou niet veel kwaad kunnen, dacht ik, om enkel een boek terug te brengen. Mijn jongste keek even in de net-terug-gebrachte-boeken-hoek en voor ik het wist was ik toch verder de bibliotheek binnengedrongen dan gepland. Nee, nee, nee zei ik tegen mezelf en ik liep terug naar de uitgang, eerlijk gezegd onder druk gezet door de woeste en norse blik van de medewerkster die wilde sluiten. Maar toch, trots en met lege handen liep ik richting de uitgang. Toen ik buiten kwam had alleen mijn zoon boeken in zijn handen.

Nog geen vijf minuten later vond ik mezelf terug, liefdevol aaiend over de mooie omslagen van de boeken in de boekwinkel. Ik werd ruw uit mijn boekenmijmeringen geschud toen mijn jongste mij er op aansprak dat we nog naar de ijssalon zouden gaan. Weer sprak ik mezelf streng toe. Nee, nee, nee, je mag niets kopen. Zeer fier liep ik de boekwinkel uit. Ik had de verleiding kunnen weerstaan en geen enkel boek gekocht. 

Ik won, ik kocht, ik kreeg!

uist, maar waarom zo moeilijk doen over de aanschaf, geleend of gekocht, van boeken? Het is toch heerlijk om te lezen? Dat komt omdat ik in de afgelopen acht weken overspoeld ben met boeken. Ik won boeken met Hebban wedstrijden, ik kocht boeken met een gewonnen boekenbon of tijdens een van mijn Bookstore-huntings, ik kreeg boeken voor Moederdag, voor een boekenblogklus, voor diverse leesclubs en voor een recensieklus. En nu kijk ik aan tegen een stapel boeken waar je U tegen zegt.

iteraard was ik razend blij toen ik hoorde dat ik de boeken van Birney en Olyslaegers gewonnen had doordat ik meedeed aan de winactie van We Love Lit (WLL). Ik maakte een rondedansje of twee door de huiskamer. Twee boeken die hoog op mijn verlanglijstje stonden en nu zou ik ze zo maar krijgen. Twee prachtige, dikke boeken. Wil van Jeroen Olyslagers en De tolk van Java van Alfred Birney staan nu te pronken in mijn kast. Dit bleken niet de enige boeken die ik zou winnen, kopen of krijgen in de afgelopen weken. 

ang zal ik me nog heugen dat ik de vraag van We Love Feelgood zo leuk vond dat ik niet eens het idee had dat ik mee deed aan een winactie. Tot mijn grote verbazing won ik daar opeens een boek door mijn eeuwige getwijfel. De vraag was eenvoudig: met welk mannelijk personage zou je wel eens een beschuitje willen eten. Ik twijfelde tussen wel vijf personages. Dit gaf het beeld dat ik ze alle vijf wel aan het ontbijt wilde met als topper Obelix met beschuit met everzwijn. Een man om op te (vr)eten van Petra Hülsmann staat nu te stralen naast de andere twee gewonnen boeken.

skoud zei ik dat ik een boek niet wilde lezen naar aanleiding van een recensie over dit boek en prompt kreeg ik het boek aangeboden om er zelf een oordeel over te vellen en dat was maar goed ook. Het was best een aardige historische roman met leuke verwijzingen naar Betje Wolff en Aagje Deken waar ik direct ook maar een blog aan gewijd heb. Het gaat om Fameuze Dames van Cato van Aa (gelukkig al gelezen). Met het plaatsen van een recensie over een debuut in de week van de debuten was het mogelijk om een debuut te winnen. Aangezien Fameuze Dames een debuut is en ik hierover een recensie plaatste in de juiste week op de juiste manier bracht mijn grote mond over het boek van Cato van Aa me niet alleen haar boek maar ik won ook Het ruisen van de zee van Catharina IJzelenberg, een debuut dat over de watersnoodramp in 1953 gaat. Ik heb iets met deze ramp en las er al meerdere boeken over en daarom ben ik erg blij met dit boek.

oms krijg je gewoon een mooi boek van je partner en kinderen. De koffiedief van Tom Hillebrand kreeg ik als Moederdagcadeau. Het boek werd door één van de verkoopsters van onze plaatselijke boekhandel aangeraden en ik ben haar daar heel dankbaar voor. Het was wel al enkele keren voorbij gekomen maar toch had ik het nog niet zo goed bekeken dat ik het aan mijn ellenlange lijst wilde toevoegen. Toen ik het boek in mijn handen had, de achterflap las en het goed bekeek vroeg ik me af hoe het mogelijk was dat het nog niet op mijn lijst stond. Mijn man is daar een kei in, die vindt altijd een boek dat ik niet verwachtte maar toch graag wil hebben. 
Op een ander moment krijg je boeken bij een Meet & Greet. Zo kreeg ik Gif van Samanta Schweblin en De Cazalets-lichte jaren van Elizabeth Jane Howard van het tweede Hebban-feuilleton (gelukkig al gelezen) bij een ontmoeting met Nino Haratischwili van het achtste leven van het eerste Hebban Feuilleton.

amen lezen is iets wat ik fantastisch vind en bij Hebban kan dit zonder dat ik op een speciale avond er voor de deur uit moet voor een georganiseerde live leesclub. Hierdoor krijg ik ook weer boeken die ik in mijn boekenkast moet persen. Het tankschip kreeg ik niet, al deed ik toch mee met de leesclub maar Pensioen, een prachtig nieuwe uitgave met een omslag om van te genieten en een leesclub om je vingers bij af te likken. Hierdoor heb ik weer een boek van Elsschot in de kast staan om mijn verzameling aan te vullen (gelukkig al gelezen). Ook viel ik in de prijzen bij de leesclub van het einde van de eenzaamheid, een prachtig boek van Benedict Wells (gelukkig al gelezen). De Blind Date Verrassings-leesclub, wederom met debuten, deed gisterochtend het boek Paradijs van Luuk Imhann in de brievenbus belanden.

en combinatie van Bookstore-Hunting en het winnen van een boekenbon door het schrijven van blogs over Bookstoreday leverde mij een heel pakket aan boeken op die doodleuk niet meer passen in mijn boekenkast. Ze bezetten, tot groot verdriet van mijn man, het tafeltje dat eigenlijk bestemd is voor een antieke klok en kandelaber. Het stapeltje, gekocht van mijn boekenbon, bevat onder andere

• Anna Gine Goemans - Glijvlucht
• Pieter Waterdrinker - Poubelle
• Kris van Steenberge - Woesten
• Hagar Peeters - Malva
• Annie Proulx - Scheepsberichten
• Martin Michael Driessen - Rivieren

Grappig, allemaal titels van één woord, die zouden mooi passen in de challenge van 2016. Misschien dat het in een andere volgorde nog een mooi stapelgedicht vormt.

Onder het tafeltje gaat het verhaal doodleuk door met

• Jan Vantoortelboom - Meester Mitraillette
• Markus Zusak - De boekendief
• Jelle Brandt Corstius - As in tas

Ook deze boeken kwamen in mijn bezit door Bookstoreday (nogmaals veel dank Evelien) en mijn Bookstore-Hunting avonturen.

omber raak ik er nog niet van maar het wordt wel ingewikkeld als je bedenkt dat ik in de afgelopen periode ook nog hier en daar een boek tegenkwam dat ik toch echt moest kopen zoals De belofte van Pisa van Mano Bouzamour omdat het op mijn pad kwam (link) en aan mijn vingers bleef plakken, The catcher in the rye van J.D. Salinger en Zeven soorten honger van Renate Dorrestein omdat ik toch niet weg kon blijven bij de Winkel van Sinkel waar van beide boeken bijna ongelezen exemplaren lagen en De witte weg van Edmund de Waal omdat ik dat lees met mijn Leopolds Leescluppie en ik het niet bij de bibliotheek kon krijgen. Och ja, en dan is Hex van Thomas Olde Heuvelt snel aangeschaft voor manlief, maar natuurlijk moet ik ook dát boek lezen en er moet een plek voor zijn in de kast. Als klap op de vuurpijl kwam er ook nog een bijzondere dichtbundel langs op de boekenbloggersklusjes-site, Waar leg ik mijn hart van Wendela de Vos (gelukkig al gelezen). Daar komt een mooie samenwerking met Nathalie B uit voort dus dat lezen jullie later.

Zesentwintig (!) boeken zijn er in de afgelopen twee maanden bij gekomen en ik heb er pas vijf boeken van gelezen. Ik raak ondergedompeld in de boeken en weet van gekkigheid niet meer waar ik moet beginnen. Van mijn lijstje met goede boekenvoornemens, dat ik maakte eind 2016, blijft niet veel over. Mijn boeken passen niet meer in de kast maar dat is mijn kleinste zorg. De vraag is wanneer lees ik welk boek? Wanneer heb ik tijd om een volgend boek te pakken uit de kast? Een kast die vol staat met zeer veel ongelezen boeken, boeken die al jaren op mijn lijstje staan, boeken die voorrang hebben boeken die horen bij boekenclubs of het klassieker-genootschap. 

Twee dingen weet ik zeker, ik mag de komende maanden geen enkel boek meer zelf aanschaffen en het boek dat ik niet onlangs gewonnen, gekocht of gekregen heb maar al jaren in mijn kast stond, het boek dat nu zelfs al langere tijd op mijn nachtkastje ligt, het boek dat verstopt zit in deze blog, heeft op dit moment de grootste prioriteit. De rest? Dat zie ik later wel weer.

Letters van Julia Trigg