De Challenge wordt een spelletje, enerzijds een race tegen de klok, anderzijds schuif ik mijn boeken van de ene categorie in de ander. Ik geniet met volle teugen. Ik krijg ook steeds meer door hoe ik mijn kansen vergroot om het aantal boeken op tijd te halen. Ik heb hierdoor deze twee maanden (precies, geen kwartaal overzicht meer maar enkel juli en augustus) een enorme spurt gemaakt. Ik zal hieronder mijn trucjes verklappen. Naast het creatief schuiven krijg ik het creatief categorieën kiezen al aardig onder de knie.

Jammer genoeg wordt het wel ingewikkelder om de categorieën goed op te vullen doordat ik meerdere categorieen wil aanvinken (met meer boeken) maar ook omdat ik eerst een boek kies en dan pas kijk of er een categorie bij past. Daardoor moet ik steeds meer consessies doen, of de categeorie zo interpreteren dat die bij mijn boek past. Eigenlijk vind ik dat wel leuk; creatief categorieen kiezen!

Nu wilde ik ook nog lekker veel uit mijn boeken kast lezen. Tja de teller van mijn mijn boekenkastboeken is niet echt opvallend omlaag gegaan. Heel gek, het lijkt of het aantal boeken in de kast groeit!

23| Sybold Deen, Tijdloos (2014),

02-07-2016|**

Na een klusje voor boekenbloggers (boek 21: Zielsveel van Johan Bordewijk) waar ik enorm veel plezier aan beleefde koos ik een nieuw boek voor een boekenblogklus. Een verhaal waarbij gebeurtenissen in het schemergebied tussen droom en realiteit, een fictieve reis naar Mars, een dementerende vader, een stuk gelopen huwelijk, een nieuwe liefde én de drang tot schrijven de ingrediënten moesten vormen voor een intrigrerende zoektocht naar de werkelijkheid. Voor mij werd het een deprimerende zoektocht naar de laatste bladzijde van het boek en een passende categorie. Ik vond het niet leuk. Om te huilen zo slecht maar bij die categorie (een boek waarvan je moet huilen) stonden al zo veel boeken te trappelen voor een plekje.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een boek met een Hebban recensie van 1 of 2 sterren.

Ik schreef de recensie zelf dus het is geen Hebban recensie, met andere woorden: smokkelwerk. De recensie staat op Hebban, dat moet dan maar voldoende zijn en ik moet er niet aan denken nog een boek te lezen dat ik niet te pruimen vind. Natuurlijk zijn er vast mensen die dit boek wel leuk of zelfs geniaal vinden. Dat kan en mag! Het leukste aan deze klus was het zoeken naar plaatjes om bij de blog te plaatsen. De meeste plaatjes hebben de blog niet gehaald, dat durfde ik toch niet ;-)

                    ***********************************

24|Laurent Binet, HhhH (2010) 

17-07-2016|*****

Na die boekenblogklus moest er echt iets heel anders komen. Ik had al veel recensies gelezen van de zevende functie van taal en ook over HhhH. Die titel trok me enorm. Toen ik bij de bibliotheek stond tijdens het lezen van Tijdloos wilde ik iets moois, iets historisch, iets bijzonders. HhhH moest met mij mee. Ik begon er al aan tijdens het lezen van het vorige boek. Ik heb het in de kluis moeten leggen en de code moeten laten veranderen door mijn man, want na twee bladzijdes lezen kon ik het al bijna niet meer neerleggen (en tijdloos moest eerst uit, aahhhhh!). Toen het zover was heb ik volop kunnen genieten van HhhH. En dit paste tenminste in vele categorieën. Titel van één woord, debuut van een succesvol auteur (want ook het tweede boek was een succes), waargebeurd boek, historisch boek, humoristisch boek. Je kon het zo gek niet noemen het paste. Oké, ik moet eerlijk zijn. Vele plekjes waren al vergeven maar met het boek van Laurent Binet wilde ik wel dagen schuiven.

Ik plaatste het boek uiteindelijk in de categorie: een non-fictie boek

Dit paste voor mij het beste bij dit boek omdat Binet zo sterk vasthoudt aan de feiten - en niets dan de feiten - en daar tijdens het verhaal een ingenieus spel mee speelt zodat het literatuur wordt. Het is grappig, humoristisch, leerzaam en het beklijft. Het is een geschiedenisles van de meest fantastische, begaafde, plezierigste, meest deskundige, geschiedenisdocent die je je maar kan voorstellen. Tijdloos, hoe díe man kan vertellen.

                    ***********************************

25|Judith Visser, In seizoenen, Roman over het gevecht tussen vasthouden en loslaten (2016),

22-07-2016|***_****

Een nieuwe leesclub van een thrillerschrijfster die haar romandebuut schreef. Een prachtig en emotioneel boek, bijzonder opgebouwd met perpectiefwisselingen en flashbacks die het verhaal versterken. Geen thriller dus.

Ik plaatste dit boek toch in de categorie: een boek dat je eigenlijk te spannend vind

Dat klinkt misschien gek dat ik kies voor deze categorie bij een roman. Dat komt deels omdat ik geen thrillers lees dit jaar en dus deze categorie niet zomaar gevuld krijg. Deels komt dit doordat ik een boek niet snel te spannend vind en dus deze categorie sowieso niet zo snel gevuld zou krijgen. De voornaamste reden dat ik voor deze categorie koos is dat deze roman, die beschreven wordt als een emotionele achtbaan, een verhaallijntje had waarbij het thriller-aspect sterk naar voren kwam. Ook in de rest van de schrijfstijl had ik soms het gevoel dat de thrillerauteur in Visser naar boven kwam. Dat was dus spannender dan ik zinvol vond. Het boek had dit niet nodig. Te spannend dus.

                    ***********************************

26|Amanda de Vries, elke week een Elfje (2016),

29-07-2016|****

Ik heb wat moed moeten verzamelen voor een nieuw boekenblogklusje. Maar toen ik de beschrijving van dit boekje las en zag dat het zeer klein en dun was, werg ik toch wel nieuwsgierig. Elfjes zijn natuurlijk altijd klein. Maar deze elfjes zijn heel bijzonder, heel licht en toch diepzinnig. Je zou gaan zoeken naar een categorie met sprookjes maar die staat er niet tussen.

Ik plaatste dit boek(je) in de categorie: Joker|een dichtbundel 

Voor het geval je de link met gedichten niet snapt moet ik je even verwijzen naar mijn boekenblog Elegieën. Elfjes zijn namelijk niet alleen sprookjesfiguren maar ook gedichtjes. Riep ik enkele maanden geleden nog dat ik niets heb met gedichten? Nu geniet ik van het lezen van poëzie en lees ik steeds meer in dit genre. Deze elfjes hebben daar zeker een rol in gespeeld. Daarnaast is het boekje zo klein dat je het heel snel uit hebt. Dat is wel nodig met mijn gebrek aan leestijd en toch een opgeschroefd aantal boeken voor mijn challenge.

                    **********************************

27|Stefan Zweig, De wereld van gisteren, herinneringen van een Europeaan (1944),

03-08-2016 |*****

Dit was het tweede boek dat ik las met het klassiekergenootschap. Na het 'lichte elfjes' boekje was dit een stevige pil. Pittig om te lezen maar mooi, zo mooi. Jongens, wat indrukwekkend. Het gaat over het leven van een Joodse schrijver, geboren in Wenen maar door twee wereldoorlogen 'verbannen' uit zijn land. Hij schrijft prachtig met mooie zinnen, anekdotisch en bevlogen over zijn wereld. Grote namen van schrijvers, kunstenaars, componisten en andere bekende mensen die hij ontmoette in zijn leven heeft hij beschreven.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een biografie

Dit is een klein beetje smokkelen. Het boek wordt beschreven als autobiografie (en nergens staat dat ik die toevoeging van auto- niet mag maken). Als je het boek leest weet je dat het geen reguliere autobiografie is. Hoewel het wel over Stefan Zweig gaat. Misschien is het een biografie van Wenen? Tja, om dit goed te begrijpen moet je het gaan lezen.

                    ***********************************

28|Truman Capote, In Koelen Bloede (1966),

14-08-2016|*****

Direct er achteraan las ik het derde boek voor het klassieker-genootschap. Wederom een prachtige klassieker, dit keer van Truman Capote. Een afschuwelijke misdaad wordt beschreven maar ook de reacties van de mensen in de omgeving worden in beeld gebracht. Daarnaast krijg je een inkijkje in de beweegredenen van en de gevolgen voor de daders. Capote heeft intensief onderzoek gedaan waarbij hij de zaak de nabestaanden en de daders van dichtbij gevolgd Heeft. Daar is een indrukwekkende roman uit voort gekomen.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een waargebeurd boek

Ook voor deze categorie moesten een aantal boeken schuiven. Zo schoof Ademloos enkele weken geleden van de categorie een boek met een titel van één woord naar deze categorie. Maar een boek, waar de term Faction voor bedacht is; waargebeurd maar geromantiseerd, moet toch voorrang krijgen en deze categorie mogen vullen. (Hoewel er natuurlijk wel eerder boeken op deze manier becschreven waren in het verleden maar niet met zoveel impact als de roman van Capote). Terwijl ik dit schrijf hoor ik op de achtergrond een reclame spotje van Pearl. 'Pearl, Pearl, PEARL!' Zingen ze dan. Kennen jullie dat? In mijn hoofd verandert dit deuntje telkens naar: Schuif, Schuif, SCHUIF! Gek hè.

                    ***********************************

29|Julian Winter, de Messias (2015),

15-08-2016|****

Joepie, er was weer een leesclub. Een debuutroman van een auteurs-duo, twee dichters die daarnaast ook nog even hoogleraar aan de universiteit van Utrecht zijn. Of zouden ze het dichten nu juist als bijbaan gekozen hebben? Dichters, die kunnen mooi formuleren! Daarnaast zijn het  wetenschappers, ook dat zou in het boek verwerkt zijn. Daarbij blijkt het ook nog over violen en muziek te gaan. Ik zing graag onder de douche dus de link is snel gelegd, toch? Nu ja, ik was, na het lezen van het interview met de schrijvers direct over de streep. Ik had ook al een nieuwe categorie bedacht: een boek geschreven door een auteurs-duo. Maar na het lezen bleek ik een smokkelweggetje te hebben gevonden. Ik werd dus ingeloot. Extra leuk was de coördinatie door Greet Braem die ons vol verve door deze leesclub loodste.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een boek dat zich afspeelt op een ander continent

Ik moet toegeven dat dit niet de meest voor de hand liggende categorie is omdat er maar enkele passages over zee plaats vinden, toch was dit de beste plek die ik voor dit boek kon vinden. Hoe verder je komt in de challenge hoe minder categorieën er over blijven, toch? Denk maar eens mee of je een andere categorie kunt bedenken. Het verhaal handelt over een net gescheiden houtdeskundige die een nieuwe baan aanneemt in Berlijn. Door een extra klus raakt ze betrokken bij fraude en bedrog in de wereld van de muziek. Een tweede verhaallijn, die kunstig raakt aan de verhaallijn van de hoofdpersoon, bespreekt de vioolbouw vanaf de beginperiode van Stradivarius. Een bijzonder element in dit boek was het antropomorfisme of de verdinglijking, die dit toch al mooie boek een heel bijzondere dimensie gaf. Tip voor het geval dat je dit boek gaat lezen: houd pen en papier bij de hand om af en toe wat te noteren want het vraagt wel wat inspanning van de lezer om de constructie goed te doorzien. Knap geschreven!

                    ***********************************

30|Hotel Malinconia, Aristide von Bienefeldt (2016),

15-08-2016|****

Er stond weer een nieuw boek voor een leesclub op me te wachten maar toch heb ik snel deze novelle als boekenblogklus tussendoor gelezen. Ik werd getrokken door de cover en de naam van de schrijver en las daarom de korte beschrijving van het plot. Dit trok me over de streep en ik werd niet teleurgesteld. Een detective, wie had dat gedacht? Ik lees de laatste jaren geen detectives meer. Maar dit is ook niet zomaar een detective, maar een kort verhaal dat met weinig woorden toch veel vertelt over de hoofdpersoon en 'het slachtoffer'. Ondanks het beperkt aantal bladzijde is het de schrijver toch gelukt om er een mooi verhaal van te maken en leuke motieven in het boek te verwerken.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een detective

Bij de start van mijn challenge, met maar 35 boeken, had ik deze categorie fijn op zij geschoven (zie je, toen schoof ik al met categorieën). Maar met dit kleine maar fijne boekje had ik een leuk tussendoortje waardoor het boekenaantal deze maanden een goede boost kreeg. En ik had een ondergeschoven categorie boven tafel gekregen en afgevinkt.

                   ***********************************

31|Eland, Lykele Muus (2015),

21-08-2016|****_*****

Al tijdens de leesclub van de Messias, waarschijnlijk al eerder, kwam deze leesclub in beeld. Al enige tijd kwam ik boeken tegen met een gewei op de cover. Ik heb ze bij elkaar in een boekenplank gezet. Deze paste er mooi bij. De naam van de auteur gaf mij het idee dat het een Scandinavische schrijver betrof. Niets is minder waar. Een Nederlandse acteur en auteur met een Friese naam. De cover, de opvallende titel en de bijzondere naam zorgden al dat ik het boek wilde lezen. Het fragment dat ik las blies me omver. Ik heb me direct aangemeld en..... werd niet ingeloot. Ik heb toch mee gedaan met een boek van de bibliotheek. Daar heb ik geen seconde spijt van. Het was weer een heerlijke leesclub met geweldige discussies, ook met Lykele Muus, onder de bezielende leiding van Ellen IJzerman. Eland is een bildungsroman over een jongen die dol is op lezen en schrijven. Het boek leest als een trein. Het staat bol van de intertekstualiteit, er is gebruik gemaakt van speaking names, het verhaal is opgebouwd als een Aristotelische tragedie en het boek wordt verfraaid met prachtige, tekst ondersteunende, foto's. Een aanrader!

Ik plaatste dit boek in de categorie: een debuutrorman van een succesvolle auteur

Dit is natuurlijk weer een smokkelweggetje maar toch denk ik dat ik de categorie goed kan onderbouwen. Enerzijds denk ik dat Lykele Muus in de toekomst nog meer mooie boeken zal schrijven. Dit is geen eendagsvlieg. Als hij nog meer prachtige boeken schrijft dan is het een succesvolle auteur. Anderzijds heeft hij al geschreven voor het theater en is hij nu succesvol met zijn debuutroman. Zie daar, een passende categorie!

                    ***********************************

32|Griet op de Beeck, kom hier dat ik u kus (2014),

25-08-2016|****

Ahaaaa, iets uit de boekenkast. Ik was er in mei al in begonnen. De eerste hoofdstukken bevielen me goed. Ik lees erg graag Vlaams en op de Beeck doet, heel plezierig, geen moeite om te vernederlandsen. Iets wat men wel soms bij andere Vlamingen tegen kan komen. Toch na enkele hoofdstukken liep ik vast. Het lezen ging stroever. Het begon na een hoofdstuk waarin op de Beeck veel opsomde. Dat bleef maar doorgaan en het irriteerde mij. Ik heb het even weggelegd en pakte het ergens in augustus weer op. Op dat moment trok het boek me weer net als in de eerste hoofdstukken. Toen zag ik Griet op de Beeck bij zomergasten. Bham! Dat sloeg in als een bom. Een welbespraakte, slimme vrouw met sprankelende, vurige ogen die zo bevlogen kon vertellen. Ze had hele mooie, intense fragmenten gekozen om te bespreken. Ook vertelde ze over haar eigen jeugd. Ondanks dat ze aangeeft dat dit boek niet autobiografisch is zitten er wel opvallende overeenkomsten in! Maar het mooiste vond ik dat ze, mede door haar Vlaamse tongval, precies vertelde zoals ze in het boek schrijft. Ik heb het boek met enorm veel plezier uitgelezen en begrijp niet eens meer waarom het me eerder tegenviel.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een boek dat een Hebban Award heeft gewonnen

Kijk eens aan. Een boek uit mijn boekenkast en een perfect passende categorie. 

                    ***********************************

33|Emma Motquin, de onvoltooide ballade (2010),

27-08-2016|***

Half augustus kwam EmmaK met de mededeling dat ze haar Reading Challenge gehaald had maar ze vertelde tevens dat ze ook auteur was. Natuurlijk had ze er al eens iets over gezegd maar volgens mij vooral in bedekte termen. In ieder geval had ik de hints niet opgepikt. Maar als een Hebban maatje met een boek op de proppen komt dan wil je dat toch zeker wel lezen. Het bleek een heel ander genre dan ik gewend was te lezen. Het mooiste vond ik dat ik de schrijfstijl herkende van haar blogs en haar associatieve denkwijze van haar reacties op Hebban. Ondanks dat het fictie is, ze heeft enorm veel fantasie, zie je ook haar uitgesproken mening terugkomen in haar boek evenals haar honger naar kennis en informatie.

Ik plaatste dit boek in de categorie: een boek van een selfpubber

Ik wilde alweer een verse categorie lanceren: een boek geschreven door een Hebban maatje. Dit bleek niet nodig want Emma gaf het boek uit in eigen beheer. Een selfpubber dus. Dat was de tweede categorie die ik heel ver weggestopt had bij de start van de challenge die nu toch van pas kwam. Die kon ik mooi aanvinken door het lezen van dit boek.

                    ***********************************

34|Lu Xun, Te wapen, (1932?)

31-08-2016|nog niet bekend maken

Wederom een klassieker, van een Chinese schrijver dit keer. Een bijzonder boek, een verhalenbundel over China aan het begin van de vorige eeuw. Ik laat er nog niet te veel over los omdat we dit boek nog gaan bespreken bij het klassieker genootschap. Als je meer wilt weten moet je daar over enige tijd maar eens een kijkje nemen. Dit boek gaf me veel hoofdbrekens omdat ik geen passende categorie vond. Waar moest ik dit boek plaatsen? Een boek dat zich afspeelt op een ander continent? Dat klopt niet, ondanks dat China ver weg ligt, betreft het toch Eurazië. Een boek dat door iedereen gelezen is? Dat zou misschien passen als ik in China woonde. Een boek waarvan je moest huilen? Dat zou een optie zijn want er staan schrijnende verhalen in, maar huilen, dat heb ik niet gedaan. Een boek met een enorme lange titel? Hmmm, dat gelooft niemand. Een vrije keuze? Het is gevaarlijk om deze joker-categorie in dit stadium al in te zetten. Een boek dat je in de bibliotheek werd aangeraden? Laat me niet lachen, dit boek stond ver weg gestopt, onterecht trouwens, in de catacomben van de provinciale hoofdlocatie en nog wel een oude druk. Nee hoor, bij mijn bibliotheek hadden ze nog nooit gehoord van dit boek. Ha, ik weet een categorie: Een boek dat verscheen in mijn geboortejaar. Dat jaar wil ik toch niet prijs geven dus ik kan doen alsof ik uit 1928 kom, geen haan die daar naar kraait. Alleen staan er verschillende jaren van uitgifte in Omdat de verhalenbundels op verschillende momenten zijn samengesteld. Dan wordt het al weer minder waarschijnlijk.

Ik plaatste dit boek in de categorie: Een humoristisch boek

Hierbij kan ik verklappen dat dit een bijzondere keuze is. Het zou kunnen want onder de zwarte mist van somberheid zit een cynische en ironische auteur die zo schrijft dat het de verhalen je hier en daar een (soms zure) glimlach opleveren. Leuk detail: ik las dit boek uit op 31 augustus om 23.57 uur. Het is me dus nog net gelukt om dit boek nog in deze serie mee te laten tellen.

                    ***********************************

Twaalf boeken in twee maanden, dat is hard gegaan moet ik zeggen. De vakantieperiode heeft daar wel bij geholpen. Maar ook de leesclubs en de boekenblogklusjes hebben hier invloed op gehad.

Deze maanden in getallen:

• 12 boeken
• 3 leesclubs (potentiële optie voor een nieuwe categorie)
• 3 boeken voor het klassieker-genootschap
• 3 boeken met vijf sterren
• 2 boekenblogklusjes 
• 1 boek geschreven door een Hebban maatje (potentiële optie voor een nieuwe categorie)
• 1 boek geschreven door een auteursduo (potentiële optie voor een nieuwe categorie)
• 1 boek gelezen uit mijn overvolle boekenkast (potentiële problemen met mijn partner)
• 3 potentiële opties voor nieuwe categorieën...

Ik ben erg benieuwd naar september en oktober. Er staan al heel wat boeken voorgesorteerd.