Doireann Ní Ghríofa (hebben jullie dat ook dat jullie tien keer naar haar naam moeten kijken om hem goed te kunnen schrijven?) beschrijft aan de ene kant het leven van een jonge moeder. Op bladzijde dertien begint ze het verhaal met een heel gedetailleerde schets van de dagelijkse beslommeringen. Ik ben benieuwd wat dat met je doet als lezer.

Vraag 1

a. Zit er in die passage van bladzijde 12 tot 17 voor jou enige herkenbaarheid? Op welke manier?

b. Welk gevoel straalt het hoofdpersonage op deze bladzijden uit? Enkel op deze bladzijden,probeer even te vergeten wat er in de rest van het boek gebeurt. 

b. Als je een boek kiest om te lezen, kies je dan vaker iets wat enige herkenbaarheid oplevert? Waarvan het thema in jouw eigen leven ook voorkomt? Of kies je net een boek om je te onttrekken aan de realiteit en duik je liever een geheel andere wereld in?