Vang de haas van Lana Bastašić is één van de vijf boeken die dit jaar op de shortlist staat van de Europese Literatuurprijs. Het boek is uit het Servo-Kroatisch vertaald door Pavle Trkulja.

Eind augustus startten we met 10 deelnemers aan de leesclub.

Over het boek:

Na 12 jaar elkaar niet gesproken te hebben neemt Lejla telefonisch contact op met Sara, haar vriendin van vroeger. Sara woont inmiddels in Dublin, Lejla is in Bosnië blijven wonen. Lejla vraagt Sara dringend om naar Mostar te komen om samen met haar op een roadtrip naar Wenen te gaan. Sara is niet direct enthousiast en laat zich pas overhalen wanneer Lejla vertelt dat haar, in de oorlog verdwenen broer Armin, in Wenen is en ze hem gaat opzoeken.

De volgende dag vertrekt Sara naar Mostar. Op de reis naar Wenen lijkt de vriendschap niet meer wat het ooit in de ogen van Sara geweest is.

De leesclub

Vang de haas is een hele mooie hardcover en dat valt bij iedereen in de smaak. De haas op de voorkant komt ook nog terug in het verhaal. Het boek heeft een opvallend begin, het begint midden in een zin. Al snel zie je dat delen van het verhaal tussen haakjes staan. Kortom je kunt meteen al niet om de schrijfstijl heen.

De schrijfstijl werd door bijna iedereen als beeldend of poëtisch beschreven, een boek ook met veel metaforen. Voor een paar deelnemers was het aantal metaforen en beeldspraken   soms wat te veel van het goede.

Tea: ‘Over de stijl wil ik vooral kwijt dat beeldspraak wel erg prominent aanwezig is, in aantal en ook soms wat overtrokken.’ 

Ees de Winter: ‘Je moet aandachtig lezen, soms even stil staan en overdenken en/of een stukje overlezen. En het gekke is dat me dat niet irriteerde. Het was lekker lezen waar je moeite voor moest doen.’ 

Het verhaal kent twee hoofdpersonages, Sara en Lejla. Over beiden en hun vriendschap viel genoeg te zeggen en te discussiëren. 

ElsDeveuster: ‘Ik vind dat we Sara niet zo goed leren kennen. Ze is de verteller van het verhaal, zij geeft ons niet alles prijs over zichzelf. Onrechtstreeks kom je op die manier natuurlijk wel dingen over haar te weten, tenminste je kan als lezer veel interpreteren.’

Karin: ‘Lejla wordt als behoorlijk onsympathiek neergezet. Ik moet denken aan het lied van U2, toevallig ook Iers: "I can't live, with or without you".

Het motto van het boek is een klein stukje uit Alice in Wonderland van Lewis Carroll. Al discussiërend kwamen we erachter dat er in het boek vele aanwijzingen zitten die passen bij het boek maar ook bij het stukje wat als motto is gebruikt.

Na afloop hebben we het nog gehad over de verwachtingen die er waren voordat we het boek zijn gaan lezen.

AdaW: ‘Ik verwachtte een mooie roman over de vriendschap tussen twee jeugdvriendinnen die elkaar terugzien. Dit is zeker uitgekomen. Ik had niet verwacht dat de relatie tussen hen zo complex zou zijn. Dit geeft het verhaal een extra lading.’

Hadewych:’ Mijn verwachtingen zijn niet helemaal uitgekomen: ik dacht net als enkelen van jullie een boek te gaan lezer over twee vriendinnen die door de oorlog waren gescheiden. De vriendschap was complexer en de oorlog was minder expliciet dan ik had gedacht.’

Oordeel:

Wendyvd: ‘ Dit is vooral een ongelofelijk intrigerend en knap geschreven boek. Heel rijk, qua inhoud, thematiek én taal.[…] Het is geen boek dat je ‘zomaar even’ leest, maar waar je van elke bladzijde moet genieten, en je laten meeslepen in de roadtrip en in het verleden van de vriendinnen.’

Nynke: ‘Vang de haas laat zien dat je je verleden nooit helemaal achter je kunt laten. Een boek over vriendschap, oorlog en de groei naar volwassenheid.’

GigiLeestgraag: ‘De plezierige en bijzondere schrijfstijl, gecombineerd met de opvallende opbouw en structuur van het verhaal en de geniale plottwist aan het eind, maakt dat de roman ruim boven de middelmaat uitsteekt.’

Het eindoordeel komt op een gemiddelde van 4,0 sterren.

Dank aan alle medeleesclubgenoten voor jullie inbreng en ook grote dank aan de vertaler Pavle Trkulja voor de uitgebreide reacties op de vragen van de lezers.