Over We set the dark on fire

Daniele Vargas heeft jarenlang hard gewerkt om de beste student van de Medio School for Girls te worden en te kunnen trouwen met een man uit een voorname familie. Haar ouders hebben alles opgeofferd om haar een beter leven te geven. Hun droom lijkt uit te komen als Dani wordt gekozen als een van de vrouwen van Mateo Garcia, de zoon van de adviseur van de president en een van de invloedrijkste opkomende politici van het land. Ze zal zijn Primera worden en hem bijstaan met haar scherpe geest. Mateo blijkt echter al snel een man met twee gezichten die Dani niet als zijn gelijke ziet. Het vinden van haar rol in het huishouden wordt bemoeilijkt door Mateo’s andere vrouw, Segunda Carmen Santos, die Dani op school al pestte en die nu weer een spelletje met haar lijkt te spelen. Als de rebellen van La Voz haar ook nog eens dwingen hen te helpen de geheimen van de Garcia’s te achterhalen omdat ze anders haar minderwaardige afkomst onthullen, wordt Dani meegesleurd in de strijd om de macht in Medio.
We set the dark on fire is het debuut van Tehlor Kay Mejia. Het is het eerste deel van een duologie.

Leesclub

14 lezers konden niet wachten om deze Epic Read te ontdekken. De verwachtingen waren hoog door eerdere ervaringen met Epic Reads-Leesclubs en door de prachtige cover van het boek. De mooie hardcover met het bijzondere dustjacket kon op veel bewondering rekenen. We hoopten op een spannend YA-boek met actuele thema’s en een sterk vrouwelijk personage dat tegen het systeem in gaat.
Na het uitlezen van het boek moest het bij iedereen even bezinken. Veel lezers wisten niet precies wat ze nou eigenlijk van het boek vonden en waren blij dat ze het in een Leesclub konden bespreken. Voor sommigen kwamen de verwachtingen uit, maar de meerderheid had er meer van verwacht. Hoewel er zeker potentie is, liet de uitvoering wat te wensen over.
Is het dan toch een Epic Read? Voor Priscilla wel: “Voor mij is dit absoluut een Epic read omdat voor mij het verhaal anders is dan andere. Daarnaast heeft het mij laten nadenken over de keuzes die wij maken in ons leven en waar we voor staan. Ik denk dat we als mens altijd bepaalde keuzes moeten maken op basis van datgene wat we willen en wanneer een boek je laat nadenken over vraagstukken, maakt dat het voor mij een Epic read!”
Anderen vonden dat We set the dark on fire niet zo’n uitzonderlijk boek was dat gewoon alles heeft – iets wat een boek voor de meesten van ons een Epic Read maakt. Er was weinig actie en de rol van de rebellen en met name die van Dani viel wat tegen. De titel impliceert dat Dani een grote rol speelt in het verzet en dat er een grote actie zou zijn die Medio op zijn kop zou zetten. Anca: “Dit gebeurde niet echt. Er was wel een ‘grote’ actie die je zou kunnen herleiden naar de titel, maar ik vond dat de hoofdpersoon eigenlijk niet betrokken was bij deze acties. Daardoor vind ik de titel nogal overtrokken.” Anderen vonden de titel juist erg passend. Wordbondage: “We set the dark on fire klinkt als ‘we brengen de duistere kanten van deze maatschappij aan het licht’. Dat is wat ze doen ook. En ik denk dat dat er ook mee bedoeld wordt. Als je terugkijkt naar het verzet wat wij in Nederland kennen is het duidelijk dat zelfs de kleinste rol gevaarlijk en dodelijk is, en hoe dichter bij de bron hoe gevaarlijker. Het is superrealistisch.”

Personages

Tehlor Kay Mejia is actief in de literaire Latino-community en ze vindt het belangrijk dat ook minderheden gerepresenteerd worden in de media. Dat zie je terug in het boek. Alle personages hebben een kleurtje en er zit een lesbische relatie in het boek. De diversiteit wordt zeker op prijs gesteld, al zijn we niet allemaal enthousiast over de manier waarop de romance uitgewerkt is. Het gaat allemaal erg snel. We vonden hem wel overwegend realistisch, ook al waren de personages niet altijd open en eerlijk tegenover elkaar. Lotte was even bang dat er sprake zou zijn van de klassieke ‘hate to love’-trope die je in veel YA-boeken ziet, maar dat viel erg mee. “Terwijl ik het boek las, had ik nooit het gevoel dat ik het allemaal wel eens eerder gelezen had, dus ik vind de relatie zeker geslaagd. Qua geloofwaardigheid krijgt de schrijfster van mij ook pluspunten.”

Over de groei van de personages zijn we kritisch. Ze blijven erg op de achtergrond, hun ware bedoelingen worden verhuld of ze ontwikkelen zich nauwelijks. Het personage dat het meest groeit is Dani. Volgens Jamie ontwikkelt ze zich van een meisje dat alleen maar alles goed wil doen om haar ouders te plezieren naar een meisje dat haar eigen besluiten neemt.
Zelf initiatief nemen doet ze echter pas aan het eind van het boek. Eerder handelt ze vooral omdat ze gechanteerd wordt en ze geen keus heeft. We vinden haar dan ook niet het interessantste personage. De rebellen kunnen op meer waardering rekenen. Vooral Alex is erg intrigerend omdat zij wel heel duidelijk een sterk vrouwelijk personage is. Sota is vooral erg mysterieus. We hopen hen in het volgende boek beter te leren kennen.

Primera’s en Segunda’s

In het boek mogen mannen uit de voornaamste families trouwen met twee vrouwen: een Primera die volgens een legende hun gelijke zal zijn en die hen moet bijstaan met haar scherpe geest en een Segunda die zijn tegenpool is en die verantwoordelijk is voor het draaiend houden van het gezin. Deze rollen zijn intrigerend en voor meerdere uitleg vatbaar.
Mejia is op het idee gekomen voor dit boek omdat ze kritisch is over hoe er in onze maatschappij gekeken wordt naar vrouwen. Ze vond het opvallend dat vrouwen nog zo vaak gedwongen worden te kiezen tussen twee typische vrouwenrollen: die van huisvrouw en die van carrièrevrouw. Maar er zijn ook andere interpretaties mogelijk. Annette denkt dat Mejia de rollen gebaseerd heeft op de verschillende kanten die je als persoon kunt hebben. Volgens haar heeft iedereen een analytische kant en een gevoelige kant. “Ze heeft ze uiteen getrokken en aan verschillende personen toegewezen. Ik denk dat ze ermee wil zeggen dat je voor een perfecte harmonie een beetje van beide nodig hebt.” Door de legende in de proloog waarin een getrouwde god verliefd wordt op een ander en hij dit probleem oplost door haar gewoon als tweede vrouw erbij te nemen, wordt het ook opgevat als de huisvrouw (liefde) en de minnares (passie).

Medio

Met de grote verschillen tussen arm en rijk en een muur die de vluchtelingen buiten moet houden, kan de samenleving in Medio wel een beetje dystopisch genoemd worden. Tegelijkertijd doet hij erg denken aan onze eigen wereld. Hoewel onze wereld niet uit een klein eiland bestaat waarin de verschillen wel erg extreem zijn, zijn de privileges van de rijken en de weigering om onze welvaart te delen erg herkenbaar. De verhaalwereld lijkt ook heel erg op onze eigen wereld: er is een politiek systeem, er zijn auto’s en er is een godsdienst. De meeste lezers vinden het erg prettig dat Medio zo veel op onze wereld lijkt omdat het meteen vertrouwd voelt. De gelijkenis is natuurlijk niet toevallig. Minca: “Ik denk dat Mejia dit mede gedaan heeft om de lezers beter bij het verhaal te kunnen betrekken. Aangezien die opbouw van de wereld toch anders is dan de onze, heeft ze wel enkele bekende elementen erin verwerkt zodat lezers zich misschien beter met personages kunnen identificeren. Ik vond het op zich wel prettig inderdaad omdat het dan gemakkelijker is om je in het verhaal te verliezen en je te kunnen identificeren met personages. Je gaat je afvragen of jij dezelfde keuzes zou hebben gemaakt.”
Hoewel we dus begrijpen waarom Mejia hiervoor gekozen heeft en we het ook overwegend prettig vinden, staat het de wereldbouw een beetje in de weg. Bepaalde elementen lijken niet goed uitgedacht. Andromeda: “Wanneer je een wereld baseert op een samenleving die al bestaat, dan moet je net zoals wanneer je een volledige fictieve samenleving bedenkt de aspecten die anders zijn goed uitwerken. Dat had hier veel beter gekund. Het is niet vervelend dat ze een samenleving heeft geschreven die veel op de onze lijkt en ik denk zeer zeker dat dat bewust gedaan is, maar het is wel een irritatiepuntje dat sommige dingen dan niet goed uitgewerkt zijn.”

Vervolg

We set the dark on fire is het eerste deel van een duologie. Het tweede deel verschijnt volgend jaar februari. Inmiddels is bekend dat dit boek de titel We unleash the merciless storm zal krijgen en dat het geschreven zal zijn vanuit Carmen. Hoewel niet iedereen razend enthousiast was over dit boek, zijn we toch benieuwd naar het vervolg. We willen graag weten hoe het afloopt. De cliffhanger heeft ons nieuwsgierig gemaakt. We hopen dat in dit boek de strijd echt losbarst.

Eindoordeel

De meningen over We set the dark on fire waren nogal verdeeld. Over het algemeen vonden we het een langdradig, kabbelend verhaal met weinig actie. Door de prettige schrijfstijl las het boek echter toch vlot. Marjolein: “Op zich zijn het verhaal en het tempo prima. Tijdens het lezen vond ik het leuk en ik heb hem snel uitgelezen. Echter is het van alle boeken die ik dit jaar heb gelezen het boek dat mij het minste bij is gebleven dus ergens is er toch iets mis gegaan.”
Al met al hadden we graag wat meer diepgang gezien en vonden we dat sommige dingen beter uitgewerkt hadden kunnen worden. De boodschap kwam nu niet helemaal tot zijn recht. Sannejsm prijst het interessante verhaal, maar vond dat er weinig gebeurde en dat het verhaal daarom soms wat saai was. Hoewel ze de twist matig vond, maakte de cliffhanger haar wel nieuwsgierig naar het volgende deel.
We verwachtten allemaal dat het tweede deel sterker is en vrijwel iedereen wil dat boek dan ook lezen. Als de wens uitgesproken wordt dat er ook een Leesclub komt met We unleash the merciless storm en dat we daar allemaal aan deel mogen nemen om het verhaal samen af te kunnen sluiten dan kan zeker geconcludeerd worden dat deze Leesclub geslaagd is.

“Tehlor heeft deze Dystopische wereld prachtig weergeven. De wereld maar ook de personages zijn duidelijk en met een doel gemaakt. Heel mooi vind ik dat er niet voor een typische vrouw is gegaan maar juist voor vrouwen met een kleurtje. Het boek heeft zo nog meer verrassingen die ik tof vind dat dit gedurfd is in dit nog wankele evenwicht rond dit onderwerp.”

– Sabrina (5 sterren)

“Een interessante mix van wereldopbouw en personages, die onbenut blijft en daardoor saai aanvoelt. Dit boek valt ten prooi en de voorspelbaarheid van het YA-genre en weet zich niet goed te onderscheiden, waardoor je het niet echt blijft hangen en het lastig is met de personages mee te leven. Kortom: veel potentie, maar een ongelukkige samenloop van een debuut dat lekker moet verkopen en een schrijfster met te weinig ervaring om de focus in het verhaal te leggen.”

– Iris (2 sterren)

“Doordat de wereld niet goed uitgewerkt is, is de boodschap van het boek een fluisterende boodschap in plaats van de schreeuw die het zou moeten zijn.”

– Yvonne (3 sterren)

We set the dark on fire werd gemiddeld gewaardeerd met 3.1 sterren (3 x 2 sterren, 8 x 3 sterren, 2 x 4 sterren, 1 x 5 sterren).