Schrijfster Nanda Roep benaderde mij twee jaar geleden om haar roman Leugens in de lente te lezen. Daarna vroeg ze of ik het leuk vond om maandelijks een recensie te plaatsen op haar internetpagina. Door regelmatig columns van haar te lezen op haar site bleef ik op de hoogte van de nieuwe dingen die ze oppakte en wist ik dat ze bezig was met een nieuwe roman: Het hoogste woord. En hoe leuk is het dan dat ze me vroeg om ook deze roman te lezen voor een blogtour.

Het hoogste woord 

Het is 2011. Het Nederlandse boekenvak begint te trillen op haar grondvesten en literair uitgeefster Liesbeth de Rooij wordt na jaren trouwe dienst ontslagen. Reden? Ze weigert youtubers te publiceren. Terwijl zij thuis haar gelijk zit te halen, krijgt de Nederlandse boekensector te maken met tegenslag na tegenslag.
Intussen zijn er de kinderen die taalachterstanden oplopen. Min of meer uit nood start Liesbeth haar werk als vrijwillige taaljuf. Het lijkt een kloof die niet te overbruggen is…

Op het schoolplein zijn Soraya en Cindy te vinden. Een jonge leerkracht en een oude, sexy, opzijgeschoven muzikante. Misschien kunnen ze iets aan elkaar hebben, maar voorlopig zijn ze dat niet van plan. Nee, ze maken zich meer zorgen over het aanstaande optreden van jonge internetster Nova. En er is nog altijd het onopgeloste mysterie van de bloedplas in het park…

Dat Liesbeth meerdere dreigbrieven ontvangt, weet niemand en dat houdt Liesbeth dan ook angstvallig geheim. Dacht iemand haar met teksten te kunnen intimideren? Met tékst? Dan moet die toch echt van betere huize komen…

Nanda Roep

Nanda Roep is schrijfster en selfpublisher van romans en de kinderboekenserie Plaza Patatta. Met de kinderboeken beoogt zij leesplezier te stimuleren en te versterken bij kinderen vanaf 8 jaar. In mei 2019 heeft zij Stichting Leesplezier opgericht waarvan ze tevens voorzitter is. Met haar romans richt Nanda Roep zich op vrouwen die houden van lékker; ook hier staat leesplezier voorop. Inhoudelijk stipt ze soms pijnlijke onderwerpen aan, zoals in 'Van familie moet je het hebben en kan je het krijgen ook'.

Mijn mening

Wat een heerlijk boek. We leren al snel de drie belangrijkste personages kennen. Liesbeth, de bijna zestigjarige uitgeefster die zichzelf overal boven verheven voelt, Soraya, de schooljuf met verdriet en een grote wrok, en Cindy, de zangeres die nooit is doorgebroken en nog altijd vasthoudt aan het idee dat het wel gaat komen. 

In korte hoofdstukken waarin het perspectief tussen deze vrouwen steeds wisselt, gaan we als lezer mee in hun gedachtes gevoelens en gebeurtenissen. Het is een soort dominoeffect, of vlindereffect, waarbij oorzaak en gevolg een keten vormen waarin ze alledrie worden meegezogen.

De schrijfstijl is goed. Het leest vlot en prettig. Er is een verteller, die af en toe gebruik maakt van vooruitblikken met wat er gaat gebeuren. Dat kan ergerlijk zijn, maar in dit boek werkt het goed en triggert de nieuwsgierigheid. Het verhaal heeft humor, maar stipt ook persoonlijke en maatschappelijke problemen aan. De personages zijn divers, maar weten je als lezer te raken, ze wekken constant emoties op die varieren van irritatie tot medelijden, maar het gaat nooit te ver.

Naast de hoofdpersonages zijn er diverse bijpersonages die bijna even belangrijk zijn. Deze zijn net zo goed neergezet als de drie dames, en zijn heel herkenbaar. Vooral de jonge Adnan, die het thuis niet zo makkelijk heeft, maar er een luchtige levenswijze op na houd met een levendig taalgebruik, weet het hart van de lezer te stelen.

De opbouw van het verhaal zit goed in elkaar, het werkt naar een climax toe, waar de verhalen van de drie vrouwen (en bijpersonages) elkaar kruisen, met de nodige gevolgen. Het is vooral mooi om te zien hoe de mensen reageren op de problemen waar ze mee te maken krijgen en hieruit leren. Voor Liesbeth maakt hier een grote ontwikkeling door en laat zien dat ze ondanks wat haar is overkomen, ze niet geknakt is, maar sterker is dan ooit. De liefde ontbreekt niet in het boek, maar het heeft geen hoofdrol, het is vooral een verhaal over mensen zoals jij en ik, die hun leven leven, met hun ups en downs. De setting is goed gekozen, 2011 was een lastig jaar voor het boekenvak en dat is mooi verwerkt in de verhaallijn van Liesbeth. Dat in combinatie met het leven in een dorp, een school en een kamp en de opkomst van youtube helden, maakt dit boek tot een afwisselend en herkenbaar geheel.

Mooie personages, originele setting, ongemakkelijke scènes in een verhaal waarin je wordt meegenomen en meeleeft met deze mensen en dat allemaal in een roman: Het hoogste woord.

Wetende dat Nanda Roep houdt van Liane Moriarty, is het gevoel dat de boeken die Moriarty oproepen ook terug te vinden in deze roman. Het hoogste woord, het verhaal leest lekker, heeft humor, liefde en diepgang en laat je achter met een goed gevoel. Nanda Roep introduceert met haar nieuwe boek gelijk een nieuw sub-genre: De literaire feelgood, en dat is precies wat het is.