Mijn persoonlijke challenge voor 2018 is om die boeken waar ik eens zo dapper in begon, nu eindelijk eens uit te lezen.

Nog niet zo'n eenvoudige opgave, want waarom wordt een boek niet uitgelezen? Daar is dan toch iets mis mee. Want over het algemeen lees ik alles uit, draak van een boek of niet, een boek moet uit.
En ondanks dat goede voornemen heb ik een aantal boeken op mijn virtuele Hebban leesplankje staan "Eens begonnen, maar niet uit".

De eerste die ik onder handen neem is Ik ben pelgrim van Terry Hayes. O, geweldig, zo mooi, zo spannend, lees je in in één ruk uit enz enz enz....
Nou ik dus niet. Ik was er in begonnen, maar het was geen match, het boek sleurde me niet mee tot het einde en zo strandde het op de helft. Misschien had ik het niet moeten lezen voor het slapen gaan, want een ding waar ik heel goed in ben, is in slaap vallen. Het maakt niet uit hoe spannend een boek is, het maakt niet uit of het nog maar vier pagina's zijn, ik val gewoon in slaap!
Deze keer zou ik het allemaal anders doen!

Ik ben Pelgrim, januari 2018

10 januari
We love Crime starten met een leesclub op de spot. In december is Ik ben Pelgrim gekozen als boek voor deze leesclub. Een stok achter de deur, dat heb ik nodig! En dus meld ik me aan.
Het boek gaat op de Ipad ipv op de reader, zo voorkom ik dat ik alleen voor het slapen lees.
Ook al heb ik het al eens gelezen tot de helft, ik start opnieuw. Het begin gaat goed. Ik heb een boel oja momenten, en bepaalde dingen waar ik de vorige keer niets van begreep zijn nu wel duidelijk. Ik maak braaf aantekeningen, het gaat goed komen.

18 januari
Pff. Ik ben bezig in het tweede deel (pag 245/893). De Saraceen doet zijn ding en de Pelgrim verteld. Iedere keer als ik het boek open sla kom ik snel in het verhaal. Het is goed geschreven, het leest makkelijk, maar echt to the point komen is er nog niet bij.
Ik ben nog niet overtuigd. Wel moet ik nu even doorlezen, want volgende week start de discussie. Ondertussen liggen er boeken naar me te knipogen waar ik veel meer zin in heb. Ik ga overstag en pak weer een ander boek op, dan maar afwisselen....

Een avondje doorlezen helpt. Ik ben op 355/893 en het lijkt erop dat ik nu voorbij het punt ben waar ik was gestopt. Het lijkt nieuwe informatie en het lijkt er ook op dat ik net te vroeg ben gestopt en het verhaal nu echt vaart gaat krijgen. Morgen lees ik verder en weet ik meer.

24 januari, deze datum had ik alvast in mijn blog gezet. Ik dacht echt dat ik er pas 24 januari weer wat over zou schrijven. Het liep net even anders.

21 januari
Na de 18 e werd het weekend. Ik zou op vrijdagavond meters gaan maken, maar toen moesten we ineens terug naar een meubelzaak. De bank en de stoelen die we hadden gekocht bleken niet leverbaar. Dus een andere set uitgekozen. Aangezien de kinderen respectievelijk gingen werken en logeren, gingen wij maar spontaan aansluitend uit eten, van lezen kwam niets meer.

De zaterdag was wel een dag om te lezen, net als de zondag, dus ik ging er voor zitten en las verder. Het mag duidelijk zijn; pas na pagina 370/893 wordt het boek interessant, dan beginnen de puzzel stukjes op z'n plek te vallen, dan wordt het wel spannend en is de race tegen de klok eindelijk begonnen. Het gevoel dat het boek 'echt niet meer weg te leggen is' was er nu en begon ik de hype te begrijpen.
En toen was deze #nietuit ineens een #weluit boek!

Wat ik ervan vond?
Begin: verwarrend, langdradig, veel uitwijdingen, geen touw aan vast te knopen.
Na de helft: Eindelijk, daar is de spanning, goed opgebouwd en goed uitgewerkt. Ik ontdek kleine stukjes humor, en het verhaal sleepte me nu mee en ik heb tot het einde genoten. Een origineel en spannend plot. Ik ben erg blij dat ik het nu heb uitgelezen en kan afvinken en ben nu benieuwd naar de leesclub om te zien hoe het de andere lezers is bevallen.

Challenge: lees elke maand 1 #nietuit boek #weluit: Januari GESLAAGD!

Categorieen

#1 Een dik boek 
#14 Een boek dat al heel lang in je kast staat 
#20 Een doorbraakboek van een bekende auteur 
#31 Een boek dat je al heel lang wilt uitlezen 
#34 Een boek met een naam in de titel 
#35 Een boek bekroond met een Hebban Award