Marieke en de Vergeten boeken, het zou zomaar de titel van een boek kunnen zijn. Het is dat ik een echte lezer ben, anders was ik het boek nu zeker gaan schrijven, want Vergeten Boeken daar gaat toch een groot mysterie achter schuil?

Het is Hebban die ervoor zorgt dat we onze vergeten boeken niet langer vergeten, maar weer eens terug gaan vinden en gaan lezen. Eén week per jaar die heel handig “Week van het vergeten boek” heet en die in het teken staat van 'vergeten boeken'. Voor de Hebban Reading Challenge is dit jaar is de november maandchallenge niet geheel toevallig "Lees een vergeten boek".  Het is net een stok achter de deur die nodig is voor ons boekenverzamelaars om weer eens de boeken af te stoffen en te ontdekken wat we vergeten waren.

Verzamelaar

Ooit verzamelde ik boeken. Ik had een boekenabonnement voor vier keer per jaar een boek en kon geen (boek)winkel voorbij lopen zonder er binnen te schieten en er met een gevulde tas weer uit te lopen. Toch was het nog kleinschalig en kon ik wat ik kocht ook werkelijk lezen. In 2010 deed de Ereader zijn intrede, wat een heerlijkheid, en vervolgens deed ik het grootste deel van mijn boekenverzameling weg via de rommelmarkt. Ik moet zeggen, het luchtte best op. Er was ineens een hoop ruimte over in huis. Dat de Ereader zich vervolgens in rap tempo vulde was een stuk minder zichtbaar, maar ik was tevreden.

Toen kwam Hebban in mijn leven en ik weet niet wat er precies gebeurde, maar ik miste ineens de fysieke boeken in mijn huis en wat heel onschuldig begon, liep uit op een explosie van boeken in mijn huis. Geen kringloop was meer veilig, de koningsmarkt in april stond al weken omcirkelt op de kalender en ik kon blindelings de winkels vinden die boeken verkochten. De Feelgoodclub kwam, recensieboeken vielen spontaan in de brievenbus en afscheid nemen van de (gelezen) boeken bleek een drama. Gevolg: Ik heb een huis vol boeken, boekenkasten en boekenstapels en ik ben weer terug bij af: Ik verzamel boeken.

Weet je dan nog wel wat je hebt?
Ja ik weet voor 90% zeker wat ik in huis heb. Het terugvinden van de boeken is wel even een dingetje, maar als ik weet dat het er moet zijn, dan ga ik het ook vinden. Dat levert af en toe bijzondere zoektochten op, wanneer ik in mijn hoofd heb gehaald dat ik NU dat ene boek wil vinden om te lezen.

Heb je dan toch nog vergeten boeken?
Ja die zijn er nog. Toch loop ik de boekenstapels en kasten regelmatig langs meestal met een hoop “Oja”. Dan weet bijna altijd waarom ik die kocht, maar heb geen idee waarom die is blijven liggen en roep dan heel hard: ja die ga ik binnenkort echt lezen. (niet dus)

Het is echt heel nuttig om af en toe een stapel onder handen te nemen en te kijken wat er tussen ligt. En dan moet ik ook kritisch zijn, Ga ik deze ooit nog lezen en wil ik deze echt bewaren? (waar ik dan vaak Ja en Ja op antwoord). Ik ben me er wel van bewust dat boeken ook weer door moeten naar andere lezers. Minibiebjes in de buurt, een doos naar familie (die er erg blij van wordt) en 1 x per jaar boeken naar de Amnesty boekenmarkt (waar ik net zo hard mijn voorraad weer aanvul).

De vergeten boeken

Welke boeken heb ik gevonden en ga ik lezen in november:

Het Blauw van Rembrandt

Ik kwam Het blauw van Rembrandt van Jörg Kastner weer tegen tijdens een zoektocht naar een boek dat ik zocht voor een signeersessie. Het boek kocht ik zeker 3 of 4 jaar geleden (het is van 2009, dus mogelijk nog langer geleden). Ik vond het toen in een bak met uitverkoop en de korte samenvatting leek me geweldig. In een van de Hebban reading challenges stond: Lees een boek met een kleur in de titel. Dit leek me de perfecte titel, alleen verdween het boek ergens in huis om in de vergetelheid te raken. De pagina’s zijn al wat gelig geworden, het ruikt nog net niet muf, maar de aantrekkingskracht is nog steeds groot. In mijn boekje met titels te lezen in november staat het genoteerd, ik kan er niet meer onderuit.

Waarom katten schilderen

Toen ik een tijdje geleden weer eens op zoek was naar een -heel goed verstopt- boek, kwam ik op de zolderkamer. Daar staat een grote (boeken)kast met boeken, spelletjes en andere bewaar-meuk. Daar ontdekte ik nog een boek die ik echt compleet vergeten was. Het boek is uitgegeven in 1995 en ik denk dat ik dit boek toen ook heb gekocht. Alleen de titel al is helemaal geweldig. Waarom katten schilderen, Een verhandeling over de esthetica van katten. Het staat vol met foto's over katten, met een stuk historie, kattenkennis, en ja, schilderende katten! Ik was destijds compleet verliefd op het boek, maar nu ik het doorblader weet ik 100% zeker dat ik het nooit heb gelezen. Ook deze ga ik lezen. (Deze ruikt wel een beetje muf)

Dit zijn slechts twee van mijn terug gevonden en vergeten boeken. Ik heb er ongetwijfeld nog wel meer, maar voor nu is dit wel even genoeg. Hoe gaat het met jullie plannen voor deze maand? Is er onder het stof nog een bijzonder exemplaar te voorschijn gekomen? Ik ben benieuwd.