Het bijhouden van de boeken welke je als lezer allemaal gelezen hebt, we doen het inmiddels allemaal. Met sites als Hebban en Goodreads wordt het digitaal allemaal overzichtelijk opgeslagen.

Maar ‘vroeger’ in mijn pre-Hebban tijdperk ging dat toch anders. Een notebook, volgeschreven met titels en schrijvers, hier en daar wat data. Geen sterren, geen samenvatting en wanneer je als lezer dan weer in een boek aan het lezen was en ineens dacht: “Hé dat komt me allemaal wel heel bekend voor”, was het een hele toer om terug te zoeken of dat boek inderdaad al eens eerder was gelezen.

Mijn notebook vond ik weer terug, na een blog van Siegrid. Wat las jij op 1 februari 2005. Helaas kon ik die vraag niet beantwoorden, mijn lijstjes starten in 2006, met enkele losse titels onder vermelding “Ooit gelezen”.

Maar een notebook vol boeken heeft ook wel wat, om al die namen van schrijvers en titels voorbij te zien komen, om dan te ontdekken dat ik een paar weken in een “feelgood” periode zat, afgewisseld met een periode “legal thriller” of juist romans.

Zo las ik augustus 2014 'slechts' twee boeken en januari 2013 wel veertien.
In juni 2010 heb ik kennelijk de bieb beroofd en acht boeken van Anita Verkerk achter elkaar gelezen.
Het staat vol met streepjes en v-tjes, van die keer dat ik achter elkaar alles online heb gezet (toen nog bij Dizzie, wat een klus was dat). En ook nog NTL lijstjes, serie lijstjes, een ereader vergelijk, boek notities. Het is een heerlijk rommeltje om doorheen te bladeren.

Het was ook ergl fijn om al die “Feelgood” boeken voorbij te zien komen, tjee wat heb ik daar een hoop van gelezen. Toen ik voor de club van 10 Feelgood op zoek moest naar een stapel boeken in een bepaalde kleur, begon ik me serieus af te vragen hoe ik in die Feelgood club terecht was gekomen, want er staat inmiddels een hoop in de boekenkast, maar Feelgood bleek niet de grootste stapel. Kantekening daarbij is wel dat er ook nog een e-reader ligt, met niet zichtbare boeken en dat er dus een hele stapel uit de bibliotheek is gekomen. Tweede kanttekening is ook dat een vergelijk in de stapels niet eerlijk is, aangezien de planken grotendeels vol staan met alle pockets van Agatha Christie!

Maar hoe leuk het ook is om weer eens een boekje in handen te hebben met titels en schijvers, het gemak van het digitale bijhouden is zoveel groter dat het boekje nu officieel met pensioen mag!