Enkele jaren geleden verscheen de young adult-fantasyroman Dizary - Het levende systeem, van de hand van bedenker en schrijver Patrick Berkhof. We leren er de labyrintwereld 'world' kennen, een uitgebreide wereld waarover de verhalen na slechts een roman nog lang niet verteld zijn. En dus mag gastauteur Johan Klein Haneveld aan de bak. Hij schreef de Dizary-novelle Acmala. Acmala is op 1 oktober verschenenen bij Uitgeverij Versa en Merel, Eline en Yvette mochten hem lezen voor de SFF-club. Wat vinden wij van Acmala?

In het kort

De wold van Dizary kent vele gevaren, dus waarom zou je die opzoeken? De weetkundige Farenal kan het verleidende aanbod van zakenman Somnius niet weerstaan. Samen met hun bewapende begeleiders Karonna en Droeger trotseren ze de wouden van Gesmèr. Ze gaan opzoek naar de bron van de reuzenmot, de duivels van de nacht. Maar waarom zou je het gevaar opzoeken? De avonturiers worden geconfronteerd met misschien wel het gevaarlijkste wezen dat hier niet moet zijn – zichzelf.

Verwachting en eerste aanblik

Eline: Ik wist eerst niet wat ik moest verwachten van Acmala, omdat ik niet bekend ben met de schrijfstijl van Johan Klein Haneveld en ik ook nog nooit een boek over de Wold van Dizary gelezen had. Het boek heeft me positief verrast en nu ben ik heel erg nieuwsgierig naar Dizary van Patrick Berkhof dat zich uiteraard in dezelfde wereld afspeelt.

Merel: Van de cover ben ik al helemaal fan! Deze drukt voor mij meteen veel sfeer uit door het licht-donkercontrast en de groentinten.

Yvette: Ik hou van bossen, zeker als je er op expeditie in mag gaan en alles nog een groot avontuur is. Dit boek leek me daar vol van te zitten, zeker door de beschrijving ervan. De mooie cover maakte mijn wens om dit boek te lezen groter.

Reuzemotten, duivels van de nacht

Merel: In Acmala val je er meteen middenin: de weetkundige Faranel wordt aangevallen door de motten van Gesmer, gruwelijke reuzeninsecten die gedetailleerd beschreven worden. Ook later in het verhaal wordt er een mooi beeld neergezet van hoe het bos eruit ziet en wordt de sfeer mooi weergegeven. Na deze eerste actie leren we hoe Faranel, samen met lijfwacht Karonna, op deze tot mislukken gedoemd lijkende expeditie van heer Somnius terecht zijn gekomen.  

Eline: Wanneer je Acmala begint te lezen, kom je inderdaad meteen midden in het verhaal terecht. Normaal gezien ben ik niet zo’n fan van boeken die op deze manier beginnen, maar ik vond dat het wel bij dit verhaal paste. Het is maar een kort verhaal en er is dus geen tijd om een hele beschrijving vooraf te laten gaan aan de actie. Dit kan naar mijn ervaring soms voor verwarring zorgen, maar dat was hier absoluut niet het geval. Ik vond het verhaal op zich heel erg interessant, maar ik was vooral gefascineerd door de wereld waarin dit boek zich afspeelde. Insecten die veel groter zijn dan normaal, mensetende bomen, metalen wezens die werken op muizen, … Dit zijn maar enkele dingen die mijn interesse wekten om meer te weten komen over welke wezens er nog meer rondlopen in Dizary en wat de personages daardoor meemaken.

Yvette: De omgeving en beschrijvingen zijn leuk en interessant. Ik hou wel van een bizar bos en ik kan zelf maar al te goed voorstellen hoe je zulke beschrijvingen maakt. Maar ik kan me nog niet zo goed voorstellen hoe zo'n bosschip werkt. Het beeld op de cover geeft wel een idee, al dacht ik heel lang dat dit ook een reuze insect was.

Schrijfstijl

Eline: Ik vond de schrijfstijl van Johan Klein Haneveld erg aangenaam om te lezen. Ik kreeg echt het gevoel dat hij moeite heeft gedaan om de lezer helemaal mee te nemen in de complexe wereld van Dizary, zonder het boek al te moeilijk leesbaar te maken. Ik kan zijn schrijfstijl niet beter omschrijven als heel erg beschrijvend, maar toch ook concreet wanneer het gaat om de gebeurtenissen. Hij heeft een duidelijk beeld geschetst van de wereld waarin de personages zich bevinden en toch kon hij het verhaal vertellen in minder dan honderd pagina’s.

Yvette: Het voelt aan alsof je een expeditieverslag leest. De Wold en haar beschrijving ligt een beetje in de lijn van verhalen zoals van Jules Verne. Je gaat mee op ontdekkingreis naar een nieuwe wereld vol  gevaarlijke diersoorten, verloren beschavingen en onontdekte ecosystemen. Elke zin is rijk gevuld met zintuiglijke waarnemingen van de omgeving (zoals het een echte onderzoeker ook betaamt) en in de korte tijd leer je de karakters al kennen.

Merel: Ik vond het heel stoer dat het in dit verhaal een vrouw is die voor de veiligheid zorgt! Faranel is een held op sokken, maar ontwikkelt zich gedurende dit korte verhaal toch tot een dapperder man.
Zonder al te veel van het verhaal te verklappen kan ik in elk geval zeggen dat ik aan het einde echt een beetje een deus ex machina gevoel bij de plot kreeg. Nadat er steeds meer spanning werd opgebouwd, vond ik dat persoonlijk een beetje een teleurstelling. In dit boek komen niet zozeer fantasywezens voor, als wel reusachtige versies van bestaande wezens, zoals de reuzenmotten en de reuzemiljoenpoot. De mensenetende boom komt tamelijk gruwelijk over. Droeger vind ik erg interessant. Dit is de mechanorganische figuur die meereist en ook van verschillende markten thuis blijkt te zijn. Over Droeger had ik nog wel veel meer willen weten, maar daar leent zo'n kort verhaal zich dan net niet zo goed voor.

Nog meer

Yvette: Er zitten zeker wel originele en fantasierijke elementen in: de mechanorganische figuur, het bosschip en het bijzondere ecosysteem. Je moet wel wat interesse hebben in natuur, want dan geniet je nog meer. De titel vond ik nog het interessantste concept, de betekenis hiervan komt op het laatst nog even om de hoek kijken. Hopelijk wordt dit nog uitgediept in andere delen of parallelle boeken.Tenslotte: ik ben heel benieuwd geworden naar de smaak van maalballen….

Eline: Het enige minpuntje aan het verhaal vond ik dat het einde plots heel snel kwam. Het kwam een beetje op me over alsof de auteur veel tijd besteed heeft aan de details en aan het plot tot een paar pagina’s voor het einde en dan maar snel even het einde eraan geplakt had.

Merel: Dit boekje maakt me benieuwd naar de rest van de Dizary wereld; in dit verhaal draait het om de Wold van Dizary. Eerder verscheen er een boek, Dizary - Het levende systeem. Dit boek is echter door een andere auteur geschreven, namelijk door Patrick Berkhof. Het blijkt dat Dizary een open project is dat kunstenaars met elkaar verbindt. Interessant! Ik ben benieuwd wat we nog meer over deze wereld gaan tegenkomen.

Conclusie

Eline: Ondanks dat het verhaal wat bruut eindigde, heb ik erg genoten van dit boek en smaakt het zeker naar meer. Ik gaf dit boek drie sterren en heb meteen Dizary op mijn wil ik lezen-plankje gezet.

Merel: Ik vond ik het een vermakelijk verhaal met veel sfeer en een fijne schrijfstijl. Ik ga het Dizary project zeker in het oog houden! Dit verhaal krijgt van mij in elk geval een ruime drie sterren.

Yvette: Deze novelle is een mooie fantasierijke beschrijving van een avontuurlijke expeditie. Ik vond de wereld van Dizary aantrekkelijk genoeg om er meer over te willen weten. Ik geef Acmala 4 sterren.

Zouden jullie op expeditie willen gaan in de wereld van Dizary?