Na het debuut Overstekers komt Petra Doom nu met het vervolg: Overstekers 2, de schaduw van de sha. Op 26 mei presenteerde zij dit boek in Bibliotheek Nazareth. En dus ging ik op weg naar België om meer te weten te komen over dit tweede deel in de Overstekers reeks.

Na een welkomstwoordje namens de bibliotheek volgde een muzikale introductie door een fluitiste en een gitariste. Hierdoor zat de sfeer er meteen goed in. Toen het nummer afgelopen was, was het tijd voor vragen.

De eerste vraag die de interviewster stelde ging over de achtergrond van Petra Doom. Ze vertelt dat ze als kind al gefascineerd was door andere culturen en daarom is ze Kunst en cultuurwetenschappen gaan studeren. De verschillen intrigeren haar en in haar boeken is dan ook terug te zien hoe mensen uit verschillende culturen botsen, of, doordat ze allemaal met dezelfde grote thema’s bezig zijn, juist herkenning bij elkaar vinden.

Hierna vraagt de interviewster hoe lang ze eigenlijk bezig is met het schrijven van een boek. Petra Doom geeft aan dat ze daar ongeveer 5 maanden mee bezig is, maar dat het schrijven van een boek niet iets is wat je in één adem kunt doen. Ze schrijft een ruw idee, daarna gaat het boek op de plank en probeert ze het boek een paar maanden hard te negeren. Dan ziet ze het verhaal met nieuwe ogen en kan ze het verder uitwerken. Na het proeflezen volgt nog een derde ronde. Hierdoor is ze al snel 1 a 1,5 jaar met een boek bezig.

De volgende vraag gaat over haar schrijfroutine. Petra Doom heeft het eerste deel van Overstekers in haar vrije tijd geschreven en ze schreef dan op momenten dat het verhaal opborrelde. Zo schreef ze regelmatig ‘s nachts, zo tussen 23u en 1u. Op het moment dat deel 1 bij de uitgeverij verwerkt werd, is ze meteen aan het schrijven van deel 2 begonnen. Bij dit deel heeft ze het schrijven meer gestructureerd aangepakt en ging ze echt op bepaalde momenten zitten om te gaan schrijven.

De interviewster vraagt waarom ze eigenlijk fantasy schrijft. Petra Doom geeft hierbij aan dat voor haar alles binnen het fantasy genre zit. Fantasy prikkelt ook om verder te kijken dan wat we al kennen, in plaats van stil te blijven staan bij wat er al bestaat. Het kijken naar het wonderbaarlijke van wat er nog meer zou kunnen bestaan.

Vervolgens ging het over de titels van de boeken, ze heten immers beide 'Overstekers'. Wat betekent dit nu eigenlijk? Mythen en sagen hebben haar altijd al gefascineerd. Bepaalde wezens komen steeds terug, die vind je in elke cultuur. Als kind dacht Petra Doom: Wat als ze wel bestaan, maar we ze niet zien? Stel dat wezens als Faunen bestaan, maar eigenlijk uit een andere wereld komen? Die vragen die ze zich als kind al stelde waren het zaadje voor het verhaal. Overstekers zijn overgestoken uit hun eigen wereld naar de aarde.

De interviewster vraagt hoe ze eigenlijk op de mythologische wezens komt. Petra Doom antwoordt dat ze wezens neemt waar al over verteld is in menselijke verhalen. Haar eigen inbreng is dat ze kijkt naar hoe ze nu écht zijn. Bijvoorbeeld hoe de Faun nu écht is als ze hem zijn verhaal laat vertellen.

De interviewster merkt op dat beide boeken een soort van halve detectives zijn geworden en vraagt of dat de bedoeling was. Nee, geeft Petra Doom aan, dat was niet de bedoeling. Op voorhand weet ze eigenlijk nog niet wat de personages gaat overkomen. Maar er mag wel wat spanning in het verhaal zitten. Het is er dus ingeslopen. Enerzijds beschrijft ze haar boeken als fantasy, anderzijds als twee spannende detectives met een fantasytintje. "Je moet toch weten waar je naar toe gaat?", vervolgt de interviewster. Petra Doom geeft aan dat ze wel een kernidee heeft, een basisidee. Ze vergelijkt het schrijven van haar boeken met het maken van een schilderij. De eerste schrijfsessie is meer een schets, pas bij de tweede versie gaat ze kleur zetten, als de lijnen staan. Het blijft een beetje een mysterieus proces.

Na een muzikaal intermezzo gaat Petra Doom in gesprek met een bemiddelaar. Het hoofdpersonage uit Overstekers, Mirabel, is een bemiddelaar, al geeft Petra Doom lachend toe dat ze meer een amateur is. De bemiddelaar geeft aan dat ze desondanks wel veel herkenbare aspecten ziet in het bemiddelen van Mirabel. Zo zijn de situaties herkenbaar waarin de mensen in de eerste plaats signalen geven dat er een probleem is, zoals roddelen en klagen. In Overstekers wordt er bijvoorbeeld gezegd: “Ik word gepest”. Dat vond ze een herkenbare situatie. Daarnaast geeft ze aan dat Mirabel het als amateur bemiddelaar heel goed doet. Net als zijzelf in het echte leven doet, geeft Mirabel beide partijen eerst de kans om los van elkaar te ventileren en gaat daarna pas met de partijen samen in gesprek. Een verschil tussen het boek en het bemiddelen in het echte leven is dat Mirabel adviezen geeft, terwijl de bemiddelaar in het echt de personen samen een oplossing laat bedenken. Erg interessant om over het werk als bemiddelaar te horen en dit stukje uit het verhaal met de werkelijkheid te vergelijken!

Tenslotte leest Petra Doom nog een hoofdstuk voor uit haar nieuwe boek. Het voorlezen wordt ook weer omlijst met muziek, heel sfeervol. Na dit fragment ben ik heel benieuwd hoe het verder zal gaan met Mirabel en de andere overstekers. Ik ga dus snel aan dit tweede deel beginnen!

Ben je benieuwd wat wij van Overstekers 2 vonden? Hou onze spot in de gaten, onze recensie volgt binnenkort.

Ben jij van plan om Overstekers 2 te gaan lezen?

- Merel -