Op donderdagavond 15 maart was de boekpresentatie van Schaduwzwart, deel 2 van de serie van Sebastien de Castell die er zelf ook bij was. Vanessa en Demi (SFFclub) en Brechtje (YAclub) gingen naar de boekpresentatie in Utrecht toe. Onze bevindingen vind je hieronder.

Het was voor mij, Demi, de eerste keer dat ik naar een boekpresentatie ging. En het smaakte al gelijk naar meer! Ik ontmoette Brechtje en Vanessa bij de ondergronde bushalte onder Utrecht Centraal, waarvandaan we naar de Burgemeester Verderlaan gingen. Aangekomen bij de bushalte kwamen we iemand anders tegen die ook naar de boekpresentatie ging dankzij een winactie, en samen wisten we de weg naar het gebouw te vinden. De locatie was prachtig en heel sfeervol. De zolder waar het interview met Sebastien de Castell plaatsvond was heel knus en toch wel wat anders dan een doorsnee zaaltje. Gewapend met een glas drinken zochten wij drieën vlak voor tijd snel een plaatsje op op de tweede rij vooraan. Daar hadden we mooi zicht en konden alles goed volgen. Algauw bleek Sebastien een heel aardige man te zijn met veel humor. Voordat de presentatie officieel begon hoorden we opeens een stem in het Engels praten, en toen bleek hij achter ons te zitten in afwachting tot hij naar voren werd geroepen.

Verslag interview - Vanessa 

We werden welkom geheten door de eigenaressen van Meis en Maas. Ze hebben als doelstelling om kinderen te laten genieten van lezen. Ze zijn bekend van de Lego magazines, Minecraft en Starwars boeken. Op een beurs werden ze gegrepen door de poster van Spellslinger en van het een kwam het ander. Ze vertelden ons dat de "Spellslinger" serie, een van de eerste leesboeken is die ze uitgegeven hebben.

 - Sebastien en zijn interviewster werden verwelkomt. - 

Sebastien begon met het voorlezen van hoofdstuk zeven uit het tweede boek Schaduwzwart. Hij las heel leuk aan ons voor met toepasselijke stemmetjes. We maakten kennis met nieuwe karakters zoals de blinde Seneira en moesten gniffelen bij de onhandigheid van Kellen. Daarna was het tijd voor de vragen. De eerste vraag ging over de karakters in zijn boeken, na aanleiding van de stemmetjes bij het voorlezen.  De interviewster vroeg zich af of ze al een accent hadden tijdens het schrijven. Hij vertelde dat de eekhoornkat Reichis voor hem een accent heeft uit South Carolina. 

Ze vroeg daarna naar het ontstaan van de serie. Sebastien vertelde dat hij eerst begon met een boek genaamd Queenslayer. Zijn redactrice zei tegen hem, na het lezen van dit boek, dat ze eigenlijk veel meer wilde weten van de voorgeschiedenis. Dit advies volgde Sebastien op en hij begon met het schrijven van de voorgaande vier delen. De "Spellslinger" serie zal dan uiteindelijk uit zes delen bestaan.

De interviewster vervolgde het gesprek met de vraag of hij het boek ook in de leescategorie YA vond passen. Hij vertelde ons dat de YA leescategorie nieuw is en dat dit vroeger onder Fantasy zou zijn gevallen. Hij vond dat veel boeken die YA zijn gingen over de oneerlijke buitenwereld waarin de hoofdpersoon moet overleven. Verhalen waarin de gevoelens van de hoofdpersoon puur en emotioneel zijn. Dit is herkenbaar voor tieners. De eerste liefde en het eerste liefdesverdriet brengt enorme gevoelens met zich mee die volwassenen als ze groot zijn veel minder sterk ervaren. Hij ziet volwassenen dan ook als tieners die vergeten zijn te voelen.

De interviewster vroeg dan naar de sterke vrouwen die naast de klungelige Kellen een grote rol speelden. Ferius was deels gebaseerd op zijn 'Uncle' Linda en andere sterke vrouwen die in zijn leven waren in zijn tienerjaren. Sebastien zag Shalla als de held van het verhaal, de jongere zus, die zich niet laat inpakken door de onhandige Kellen.

Dan volgde de vraag hoe hij zijn spreuken verzint: voor zijn spreuken kiest hij woorden die hij mooi vind klinken. Hij vertelde verder dat hij magie in Fantasy boeken eigenlijk best gewelddadig vind. Spreuken zijn er om te verdedigen, vernietigen om dingen te veranderen. De redactrice vertelde dat ze moeite had om bij zijn spreuken de vinger bewegingen te maken. Gelukkig liet Sebastien zien dat de beweging juist heel simpel te maken is. (Wat je eigenlijk doet is pistooltjes maken van je vingers.) 

Sebastien wilde een fantasyboek schrijven met een anti-held. Hij wilde iets anders dan de hoofdpersoon die ineens ontdekt dat hij enorm krachtig is en de dan de wereld red met speciale krachten. Hij was geïnteresseerd in het idee dat een persoon opgroeit met het idee dat hij speciaal is, maar in zijn tiener jaren ontdekt dat hij dit niet blijkt te zijn, dat hij maar normaal is. Hoe bouw je je eigenwaarde na deze realisatie weer op. Hij kon zich nog goed herinneren dat hij er achter kwam dat hij op de middelbare niet de knapste, slimste, sterkste of het beste was, maar een gewone jongen. Hij wilde een verhaal schrijven over een anti-held die door een humeurige sidekick werd geholpen. 

De interviewster vroeg hoe hij op de namen van de Jan‘Tep is gekomen. Sebastien vertelde dat ze zijn gebaseerd op Egyptische namen/woorden, maar dan fonetisch uitgesproken. 

Daarna vraagt ze waarom Kellen ineens in staat is om Reichis de eekhoornkat te verstaan. Sebastien antwoordde dat de eekhoornkatten lang geleden door een oud volk beloont werden, toen de katten hen hielpen om een soort vliegende slangen te verslaan. Als ze nu een persoon bijten, dan vormen ze door hun slijm een band.

De volgende vraag ging over een gebeurtenis in hoofdstuk twee waarin onze anti-held door een kleine jongen aardig in de knel komt te zitten. De schrijver zag kleine, uitgekookte pesters als veel gevaarlijker dan grote bullebakken. Kellen leert in het tweede boek dat hij in het eerste deel beschermt is opgevoed, hij weet niet goed hoe hij moet vechten of hoe hij zich moet verdedigen. Hij moet zich echt leren staande te houden in de maatschappij.

Daarna werd er gevraagd of er in de komende delen ook romantiek voorkomt. Sebastien vertelde dat Kellen nog sterke vrouwelijke karakters zal tegenkomen, waarvan hij vriendschap en misschien wel liefde van moet verdienen. Al gaf Sebastien aan dat als je op de vlucht bent er weinig ruimte is voor romantiek.

Als afsluiting vertelde hij dat hij geen goede schrijver probeert te zijn, maar dat hij goede boeken probeert te schrijven. Hij ziet zijn boeken niet alleen als door hem gemaakt, maar dat ze net als met een film in een samenwerking zijn ontstaan met redacteuren en uitgevers.

Demi

Een leuk feitje was dat Sebastien een beetje Nederlands kon praten, doordat hij een jaar in Den Haag heeft gewoond voor het werk van zijn vrouw. Elke keer dat hij iets in het Nederlands zei zorgde het voor gelach bij het publiek, iets waar hijzelf wel trots op was. Als hij ons aan het lachen wilde maken hoefde hij alleen maar Nederlands te praten, zei hij tegen ons.
Het leuke aan Sebastien was dat hij het duidelijk leuk vond om er te zijn. Natuurlijk is dit zijn kans om zijn boek te promoten, maar bij het antwoord geven op de vragen gaf hij uitgebreid en bedachtzaam antwoord, met de nodige humor erin verwoven om ons te entertainen. Het was leuk om te horen dat hijzelf net als Kellen een beetje een buitenbeentje was op school en dat hij een keer door een jongen veel kleiner dan hem tegen een kluisje is geduwd. Dit zorgde voor veel gelach, vooral toen Sebastien beschreef hoe hij net deed alsof hij echt hard werd geduwd omdat hij anders door de veel grotere vrienden van de jongen zou worden aangepakt. Zo opgeschreven klinkt het niet als zo'n grappig verhaal, maar dat was het wel degelijk!

Na ongeveer een uur was het interview afgelopen en begon de signeersessie beneden. Daar zagen we heel groot de cover van Schaduwzwart geprojecteerd op de vloer - een leuk detail. We kregen in de rij een goodiebag aangereikt met een gloednieuw exemplaar van Schaduwzwart. Veel mensen hadden ook deel 1 bij om te laten signeren. Als je een foto wilde met Sebastien dan kon dat ook, en bij het signeren had hij ook een speciaal apparaatje waarmee hij een drukstempel in de bladzijde kon drukken.

Vanessa 

Na het interview gingen we naar beneden waar Sebastien in de grote zaal uitgebreid de tijd nam om onze boeken te laten signeren. Al staande in de rij werden we verwend met lekkere hapjes. Hij signeerde met de pen die hij als geluksbrenger van zijn vrouw heeft gekregen. Hij vertelde dat ze in de winkel vroeg naar de allerbeste pen en bij de kassa erachter kwam dat de pen toch best prijzig was. Ze kocht hem toch maar omdat ze Sebastien geen ongeluk wilde brengen.
We kregen een tasje met daarin tot onze verrassing het boek Schaduwzwart, een mooie boekenlegger, wat kaarten om uit te delen en een voorproefje van deel drie “Talisbinder” dat in oktober (2018) zal verschijnen.

Demi
Om een paar minuten voor tien uur vertrokken we weer naar de bus. Helaas drupte het een beetje buiten, dus ik was gedwongen om mijn papieren goodiebag beschermend in mijn armen te houden zodat het boek niet zou beschadigen. Gelukkig lukte dit en kwamen we heelhuids aan bij de (gelukkig) overdekte bushalte.

Al met al was dit een heel geslaagde avond. Het is duidelijk dat de mensen achter MEIS&MAAS, de uitgeverij die in 2014 is opgericht, veel liefde hebben voor hun vak en heel gemotiveerd zijn om kinderen en jongeren aan het lezen te krijgen. Met de boeken van Sebastien de Castell moet dat zeker wel lukken, en ik kan al bijna niet wachten tot deel 3 uitkomt... Eerst maar eens deel 2 uitlezen!

Houd de spot van de YA club in de gaten voor onze recensie van het boek! Ben jij zelf al bekend met het werk van Sebastien de Castell? En ben je zelf wel eens naar een boekpresentatie geweest en wat waren je ervaringen? Laat het ons weten!