April is bij Hebban de “Lees eens wat anders” maand en laten wij wel in zijn voor wat anders. Sciencefiction & Fantasy staat er natuurlijk al om bekend iets anders te zijn dan normaal, dus voor anders is het eigenlijk meer de “Lees eens wat normaler” maand. Merel van de YA-club daagde de andere clubs uit om in de maand april een boek te lezen dat getipt is uit een ander genre. Natuurlijk namen wij die uitdaging aan en na overleg besloten er twee duo’s aan de slag te gaan. Als ander genre kregen Merel, Marc , Marjolein en Yvette, het thrillergenre toegewezen. Op onze beurt gaven wij de dames van Feelgood een tip. De Thrillerclub gaf ons het volgende voorstel:

Akte van berouw - Chris Houtman (onze winnaar van de Gouden Strop en de winnaar van de Hebban Thriller Clubprijs) of een van onze tien toppers van 2018, zie dit artikel.

Er was 1 boek dat Yvette en Marjolein wilden lezen voor deze categorie: Persona van Hebban's eigen Soraya Vink.

Persona

In haar zoektocht naar haar vermiste broer besluit politie rechercheur Elvira Selas bij de undercoverdienst te gaan. Hierdoor raakt zij verstrengeld bij een drugskartel. Als ze vroegtijdig haar opdracht beindigt moet ze van de radar verdwijnen. Na een afkoelperiode komt ze terug in Nederland en krijgt ze de kans zichzelf te bewijzen op de afdeling Zware Criminaliteit, maar de zoektocht naar haar broer gaat door. Ook het drugskartel kan ze niet zomaar van zich afschudden. Kan zij nog wel werken bij de politie met deze dubbele loyaliteit?

Titel

Marjolein: Ik vond al vrij snel dat het een goed gekozen titel is. Niet alleen is de titel kort en krachtig, hij prikkelt en interesseert mij in elk geval ook. Het komt ook goed naar voren in het verhaal. Elvira moet voor haar undercoverwerk een Persona creeëren en deze laat haar niet zo snel los.

Yvette: De titel past inderdaad goed bij het boek. Het omvat zo'n beetje alles wat Elvira meemaakt.

Cover

Marjolein: De cover is interessant met die spiegel of dat raam met een kogelgat erin en een vluchtende vrouw. Ik denk wel dat ik hem in de boekenwinkel zou hebben opgepakt om te kijken wat het voor boek was. Nu was ik er gericht naar op zoek en heb ik het laatste exemplaar uit de kast getrokken. 

Yvette: De cover is interessant, maar niet heel opvallend voor mij. Wat ik wel leuk vind, is de manier hoe Soraya haar naam heeft weergegeven. Grafisch heel interessant.

Succes?

Was het een succes om een keer wat anders te lezen?

Marjolein: Ik lees wel eens thrillers, maar was gewoon erg benieuwd naar Persona. Natuurlijk ook omdat Soraya de auteur is. In het begin moest ik een beetje wennen, maar al snel was ik geboeid door het verhaal. Ik wilde de moorden oplossen en natuurlijk Elvira's broer vinden.
Wat voor mij persoonlijk erg leuk was is dat een gedeelte zich afspeelt bij de Vinkeveense Plassen, een voor mij vertrouwde omgeving. Bij fantasyverhalen lees je natuurlijk niet zo heel vaak over gebieden die je kent.
Ook heb ik het gevoel wel wat bijgeleerd te hebben. Zoals het Spaanse woord Joder. Ik ken wel veel vloek- en scheldwoorden, maar die kende ik nog niet. Verder zitten er details in over de Spaanse geschiedenis waarvan ik niet zo goed op de hoogte was en dat vond ik ook interessant.
Voor mij was dit uitstapje naar Thriller zeker een succes en ik geef hem nu door aan mijn vader zodat we er samen over kunnen praten.

Yvette:Ook ik ben wel bekend met thrillers, maar dan met name de Scandinavische thrillers. Dit boek was een heel stuk verder van mijn bed, zowel de setting Spanje, als de taal en de drugsthema's. De ervaring was zeker een succes, al kan ik niet echt zeggen dat het boek me veel heeft gedaan. Dat is niet perse een negatieve ervaring, want voor een debuut vind ik het ontzettend knap. Het begin viel wat zwaar, teveel bijvoeglijke naamwoorden, wat onduidelijkheden en wat krampachtig beschreven. De omslag geeft verder aan dat het om de broer-zus relatie zou gaan, terwijl dat slechts een van de vele thema's is en zeker niet als hoofdthema naar voren komt, het sluimert meer. Toen de dialogen begonnen vond ik het veel sterker. Soraya schrijft de dialogen veel natuurlijker en daarin bouwt ze de spanning ook goed op. De sprongen in de tijd en de ontknoping bevielen me ook wel. Voor een eerste boek is het goed gelukt! Het kan alleen nog maar beter worden! Ik ben blij dat ik deze ervaring heb gedaan, want anders was Persona steeds lager op de leeslijst komen te staan. Maar.... ik hou het de volgende liever bij mijn eigen genre of boeken die minder ver weg liggen. 

Maar wie mochten er een mooi boek lezen uit ons genre? Dat was de Feelgood club. Hun artikel lees je hier. Wat vinden jullie van een uitstapje buiten je genre? Doen jullie ook mee aan Lees eens wat anders?