Club van Scifi/Fantasy leest eens wat anders in april nr.2
April is bij Hebban de “Lees eens wat anders” maand en laten wij SFF liefhebbers, wel in zijn, voor wat anders. Sciencefiction & Fantasy staat er natuurlijk al langer om bekend iets anders te zijn dan normaal, dus voor ons is het eigenlijk meer de “Lees eens wat normaler” maand. Merel van de YA-club daagde de andere clubs uit om in de maand april een boek te lezen dat getipt is uit een ander genre. Natuurlijk namen wij die uitdaging aan en na overleg besloten er twee duo’s aan de slag te gaan. Als ander genre kregen Merel, Marc, Marjolein en Yvette, het thrillergenre toegewezen. Op onze beurt gaven wij de dames van Feelgood een tip. De Thrillerclub gaf ons het volgende voorstel:
Akte van berouw - Chris Houtman (onze winnaar van de Gouden Strop en de winnaar van de Hebban Thriller Clubprijs) of een van onze tien toppers van 2018, zie dit artikel. (365blz.)
Merel & Marc: Martin Hochstettler, commandant van de Zwitserse Garde, staat voor de grootste uitdaging van zijn leven, als hij een aanslag op de paus moet zien te voorkomen. Op het moment dat er een aanslag wordt gepleegd op de paus, wordt die taak steeds lastiger. Vooral omdat de paus zo zijn eigen ideeën heeft over zijn beveiliging.
Jaap Hofhuis, pastor in de Nederlandstalige Kerk der Friezen in Rome, verneemt dat zijn vader op sterven ligt. Zijn geloof in de Kerk krijgt een enorme dreun als hij van vader verneemt dat die een van de vele slachtoffers is van misbruik binnen de Rooms-Katholieke Kerk. En dat wil hij niet ongewroken laten. De toch al niet evenwichtige Jaap raakt hierdoor op de dool en wordt zelf de spil in allerlei machtspelletjes.
Titel
Marc: De titel is goed gekozen, want zowel van toepassing op de inhoud, als op de setting van het boek. Als titel op zich kan ik er weinig op zeggen, omdat ik niet veel waarde hecht aan titels, in functie van het proces om een boek te kiezen.
Cover
Marc: De cover spreekt me wel aan met die donkere achtergrond en die silhouet van een Zwitserse gardist. Los van de achterflap ben ik dan weer wel iemand die zich regelmatig door een cover laat leiden om een boek vast te nemen en te bekijken. (lees=selectieproces)
Verhaal
Merel: Het verhaal begint met een spannende proloog waarin iemand gif bemachtigt. Hierdoor wordt er wel al wat van het verhaal weggegeven. Het is daardoor niet meer echt een verrassing dat als de Paus plotseling ziek wordt, dat een poging tot vergiftiging was.
Akte van berouw heeft twee verschillende verhaallijnen: die van Hochstettler en de Paus, en die van Hofhuis. Het gemeenschappelijke aan de verhalen is dat beiden te maken hebben met het katholieke geloof en misstanden binnen de kerk. De Paus wil schoon schip maken en Hofhuis wil opheldering over het misbruik. Verder zijn het echt twee heel verschillende verhalen, maar Chris Houtman weet deze verhalen toch deels samen te brengen. Daardoor wordt het toch meer een geheel.
Personages en setting
Merel: Het verhaal speelt zich af binnen het Vaticaan, maar ook in Nederland en diverse andere landen, als de paus zijn reis maakt. De setting van het Vaticaan is een interessante, hier lees ik bijna nooit iets over. Wel had ik hier andere verwachtingen bij, het was moderner dan ik me zou voorstellen. Zo is er de Pope-app, zodat iedereen op de hoogte blijft van wat er rondom de paus gaande is.
Hochstettler vind ik als personage niet helemaal uit de verf komen, ik blijf het een wat vlak personage vinden. Jaap Hofhuis is naar mijn idee dieper uitgewerkt, maar die kan ik dan weer niet echt sympathiek vinden. Hij kan snel boos en aangebrand reageren, ook tegen vrienden die het alleen maar goed met hem voor hebben. Zijn gedrag, waaronder dus ook zijn opvliegendheid, maar ook zijn drinkgedrag, vond ik ook niet bij zijn functie als pastoor passen.
De paus vind ik dan wel weer geweldig! Hij moet niets hebben van alle opsmuk en regeltjes, hij wil gewoon als Jezus leven en ziet de kern van het geloof. Daarnaast is hij ontzettend eigenwijs. Ondanks zijn hoge leeftijd gedraagt hij zich alsof hij nog in de bloei van zijn leven is. De paus zorgt voor komische, maar ook voor de rakende momenten. De paus is bij verre dus mijn favoriete personage.
Succes?
Was het een succes om een keer wat anders te lezen?
Marc: Ik lees allerlei genres en thrillers is er daar een van. Dit boek is me goed bevallen. Wel verschoot ik ervan, dat de schrijver pas zo laat in zijn leven, zich aan het schrijven heeft gezet. Hij was immers de zestig al gepasseerd, toen hij aan zijn eerst boek – dit boek – begon te werken. Spanning is er voldoende aanwezig en de verschillende verhaallijnen rond de paus, zijn bewakers, zijn tegenstanders, de Nederlands pastor en zijn entourage, vormen samen een gezond kluwen, dat prettig ontwarren is. Ik heb me alvast voorgenomen ook de volgende boeken van Chris Houtman te lezen.
Merel: Ik lees eigenlijk nooit thrillers, dus dit was voor mij echt even iets anders. Ik had wel verwacht dat ik het verhaal veel spannender zou vinden, maar dat viel eigenlijk wel mee. Misschien omdat het soms ook iets te voorspelbaar was. Doordat er ook stukken zijn vanuit degenen die de aanslag plegen, weet je al veel van wat er te gebeuren staat. Ik hou zelf niet zo van hele enge boeken, dus dit was wel prima voor mij! Alhoewel ik niet helemaal overtuigd ben, vond ik dit toch een prima boek. Ook leuk om over een bijzondere locatie te lezen die gewoon op onze aarde is. En verhalen met intriges vind ik sowieso meestal wel leuk. Ik vond het al met al dus een leuke ervaring om eens iets heel anders te lezen, maar stiekem ben ik toch ook wel blij dat ik nu gewoon weer een fantasyboek in mag duiken!